Το μεγάλο ξέπλυμα (Ι)

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ

Όσα γραφούν στα προσεχή εβδομαδιαία άρθρα αυτής της ενότητας θα δυσαρεστήσουν τον συναισθηματικό κόσμο των αναγνωστών τους. Τρέφω κάπως την ελπίδα, πως η λογική θα τα αντέξει. Οι Έλληνες παίζουμε συχνά την τυφλόμυγα με την ιστορία. Το

παιδοπαίγνιο παίχτηκε πολύ και τα τελευταία δέκα χρόνια. Ας κάνουμε όμως τον κόπο να βγάλουμε το πανί, που μας φόρεσαν, ή μόνοι μας φορέσαμε στα μάτια. Ας δούμε μετά το 2010 με ανοιχτά της λογικής τα μάτια το ελληνικό τοπίο του παιχνιδιού. Θα το προσπαθήσω κατά τις δυνατότητές μου με τεκμηριωμένες πέντε αυτοτελείς "πράξεις". Η καταγραφή μου είναι υποκειμεινική. Αντικειμενική εξιστόρηση δεν υπάρχει και η τεκμηρίωση εμπεριέχει υποκειμενικικότητα. Κανένας δεν "εισβάλλει" στο κοινωνικό γίγνεσθαι από μηδενική βάση. Ούτε επιστημονικά αντικειμενική ιστορία υπάρχει. Η συγγραφική ειλικρίνεια αξιολογείται, καθώς όσοι γράφουν, αντλούν από πηγές άλλων, προσωπικά βιώματα, πεποιθήσεις, μορφωτικό επίπεδο και γνωσιολογικό φορτίο.
Κατά τη γνωστή φράση, που από τον Πολυλά αποδίδεται στον Διονύσιο Σολωμό "Εθνικόν είναι, ό,τι είναι αληθές". Στην αποτύπωση της αλήθειας θέλω να είμαι ειλικρινής. Αποδίδοντας στον Κώστα Καραμανλή για παράδειγμα τη μεγάλη ευθύνη της οικονομικής κατάρρευσης της Χώρας μεταξύ 2006 και 2009, αποτυπώνω τη δική μου αλήθεια -και μάλλον εκατομμυρίων άλλων - που τη στηρίζω στα εξής (πολύ σύντομα εδώ) γεγονότα. 1)Στις 18.12.2008 αγορεύοντας στη Βουλή ο Κώστας Σημίτης προέβλεψε, πως η πολιτική Καραμανλή οδηγεί μαθηματικά στο ΔΝΤ "μια εξέλιξη ταπεινωτική για τη Χώρα". 2)Τρεις ημέρες αφότου ορκίστηκε η Κυβέρνηση εκείνη ο Αλογοσκούφης άρχισε τη γνωστή μας "απογραφή" των στοιχείων του 2003, για ν' αποδείξει η Κυβέρνηση Καραμανλή, πως η ισχυρή οικονομία του Σημίτη ήταν ψέμα. Οτι ο Σημίτης εμφάνισε το 2003 πλεόνασμά του, ενώ υπήρχε μεγάλο έλλειμμα. Η Ευρ. Επιτροπή αντιδρά και θέτει αμέσως τη Χώρα σε τριετή εποπτεία. Η εποπτεία έσωσε τη Χώρα μέχρι τέλη του 2006. Η απογραφή αποδείχτηκε τέτοιο φιάσκο, που στις 21.4.11 ο Κων. Μιχελάκης, κυβ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης Σαμαρά δήλωσε, πως "η απογραφή αποδείχτηκε μεγάλο λάθος". Στις 23.4.11 ο Κ. Αλογοσκούφης απάντησε πως, "η απογραφή δεν ήταν έργο ενός μόνον ανθρώπου (απετάξατο τον σατανά), αλλά επιλογή της Κυβέρνησης Καραμανλή". 3) Μεταξύ 2000-2006 το δημόσιο χρέος εξυπηρετούνταν κανονικά, καθώς μάλιστα μεταξύ 2004-2006 η Χώρα βρισκόταν σε επιτήρηση. Μεταξύ όμως 2007-2009 προστέθηκε χρέος 56 δισ. ευρώ, διαλύθηκε ο εισπρακτικός μηχανισμός, ο πρόσθετος δανεισμός γινόταν με επιτόκια 4 έως 5,5%, και τέλη του 2009 η Ελλάδα βρέθηκε να χρωστά 336 δισ. ευρώ. 4)Τέλη του 2003 ο αριθμός μονίμων, εκτάκτων και μετακλητών υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα ήταν 503.000 (ΕΣΥΕ) ή 466.781 (Κ.Μελ.ΕΒΕΑ). Η Κυβέρνηση Καραμανλή το 2009 τους άφησε 1.050.000 (ΕΣΥΕ) ή 1.098.000 (Κ.Μελ.ΕΒΕΑ). Δανειζόμενη με εξωφρενικά επιτόκια τους διπλασίασε. 5)Χωρίς σχολιασμό ακολουθούν λίγοι αριθμοί: Έτος 2003 ανάπτυξη 5,8% του ΑΕΠ/2009 ύφεση-4,2%. Έτος 2003 πλεόνασμα 5,7% του ΑΕΠ /2009 έλλειμμα 15,6%. 5) Ο Γιουνκέρ τον Αύγουστο του 2014 στη «Μεγάλη Βρετάνια» παρουσία του Αντώνη Σαμαρά δήλωνε πως: "Ο Παπανδρέου δεν είχε τις ικανότητες να χειριστεί την κρίση. Ωστόσο υπεύθυνος για τη χρεοκοπία είναι ο Καραμανλής".
Στην Ελλάδα οι δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνα δεν θα ιστορηθούν σύμφωνα με τα γεγονότα. Πολιτικοί παραχαράκτες, δημαγωγοί και εργαλειοποιημένα ΜΜΕ κατασκεύασαν μύθους «σκοτώνοντας» τα γεγονότα. Την 1η.9.19 ο Κώστας Πρετεντέρης για παράδειγμα στο «Βήμα» έγραψε το εξής αμίμητο."Το 2009 δεν υπήρχε χρεοκοπία. Υπήρχε έλλειμμα 24 δισ. (ήταν 36). Η χρεοκοπία επήλθε τον Απρίλιο του 2010, επτά μήνες αργότερα και την κουβαλά στην πλάτη η Κυβέρνηση Παπανδρέου". Πρόκειται για αναφορά εκπληκτικής διαστρέβλωσης πέραν ηθικής και δεοντολογίας. Ο Πρετεντέρης κουτός δεν είναι. Πιστεύει πως απευθύνεται σε ηλίθιους. Κατ'αρχήν επίσημη χρεοκοπία -δηλαδή άρνηση πληρωμής και μιας δόσης δανείου- ουδέποτε υπήρξε. Η ουσιαστική χρεοκοπία όμως προκύπτει από τα εφιαλτικά νούμερα που παρέδωσε η Κυβέρνηση Καραμανλή. Συνολικό χρέος 336 δισ.. Έλλειμμα 2009 36 δισ. ή 15,4% του ΑΕΠ, που σημαίνει ...διασωλήνωση ασθενή στη ΜΕΘ. Αυτή έγινε τον Απρίλιο του 2010 για τη σωτηρία του. Οι κουτοπόνηροι τη βαφτίζουν χρεοκοπία, που έφερε τα μνημόνια.
Την άνοιξη του 2010 η Ελλάδα καταφεύγει για δανεισμό σε Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. Η συνέχεια (2010-2019) παραπέμπει σε αφήγημα, που συναντά κανείς σε ιστορίες της cosa nostra, mafia και bratva. Αυτή είναι η δική μου -και όχι μόνον- ερμηνεία της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας. Αυτή και θα αποτυπώσω στα προσεχή σημειώματα της ενότητας με τον τίτλο "Το μεγάλο ξέπλυμα". Γιατί " ξέπλυμα"; Επειδή η εξέλιξη των γεγονότων πείθει, πως μεταξύ Καραμανλή και Τσίπρα συμφωνήθηκε άλλου είδους μνημόνιο. Με αντάλλαγμα τη συγκάλυψη των ιστορικών ευθυνών Καραμανλή, Παυλόπουλου, Αλογοσκούφη, Παπαθανασίου και άλλων για τη χρεοκοπία, συμφωνήθηκε πριν τις εκλογές του '15 η συνεργασία καραμανλικών υπό Καμμένο για συγκυβέρνηση με Τσίπρα, προεδροποίηση Παυλόπουλου και παρασιώπηση των υπευθύνων της χρεοκοπίας του 2009. Ας δούμε τα γεγονότα: 1) 30 μέρες πριν τις εκλογές του Ιαν. 2015 ο Π. Καμμένος με σποτάκια στην τηλεόραση δείχνει στον μικρό Αλέξη (βλέπε Τσίπρα), πώς οδηγείται το "τρενάκι" με τον ...κατάλληλο οδηγό!(βλέπε Καμμένο), ενώ είδαμε το βράδυ των εκλογών να πανηγυρίζουν μαζί. Το πρωί της επόμενης Τσίπρας-Καμμένος φωτογραφίζονται χαμογελαστοί στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ."Πότε αυγά, πότε πουλιά;". 2) Ο κατά δήλωσή του ακραιφνής καραμανλικός Καμμένος δεν ψηφίζει Δήμα για ΠτΔ, παρότι είχε προταθεί από τη Ν.Δ. Με τον Τσίπρα ψηφίζει τον προσυμφωνηθέντα Παυλόπουλο. 3) Το σενάριο Ιανουαρίου επαναλήφθηκε τον Σεπτέμβριο. 4) Το έδαφος λειάνθηκε από το 2012. Στη «Real News» π.χ. της 8ης.7.12. ο Καραμανλής είχε δηλώσει: "Τον Τσίπρα τον πάω. Έχει κάτι φρέσκο. Πέτυχε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση". 5) Ο Τσίπρας ποτέ δεν είπε λέξη για τα πεπραγμένα Καραμανλή. Ψέλλισε κάτι στη Λιβαδειά παραμονές εκλογών του 2019, επειδή ο Καραμανλής είχε δηλώσει υποστήριξη στον Μητσοτάκη. 6) Τυχαία δεν ήταν η εμμονική δίωξη του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, επειδή ο τελευταίος αποκάλυψε την πλαστογράφηση του ελλείμματος του 2009, που εμφανιζόταν από τη Ν.Δ 5,6%, ενώ ήταν δέκα μονάδες μεγαλύτερο. 7) Η σκευωρία της «Novartis» μόνον ως κοινή προσπάθεια σπίλωσης πολιτικών αντιπάλων μπορεί να ερμηνευθεί. Υπήρξε ντροπιαστικό δε για τον Καραμανλή, να μην πει λέξη για τη σπίλωση ανθρώπων και του διαδόχου του Προέδρου της Ν.Δ. 8) Στοιχείο της συμφωνίας υπήρξε η σύσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ με τις ψήφους των ΑΝ.ΕΛ. εξεταστικής Επιτροπής για τη χρεοκοπία το διάστημα 2012-2014 (!). Κατά τον Τσίπρα ο εκτροχιασμός δεν αφορούσε τον Καραμανλή και η γιγάντωσή του δεν άγγιξε τον ίδιο. 9) Την εκκωφαντική ακόμη σιωπή Καραμανλή για τα πεπραγμένα Τσίπρα θεωρώ απόδειξη του moratorium των δύο. Αυτή είναι η εξήγηση και της γενικής (ως άλλοθι) σιωπής, για όσους απορούν. Η στρατηγική της σιγής θεμελιώθηκε επί Χούντας, όταν ο θείος δεν ξεστόμισε μία έστω φράση εναντίον της. Υιοθέτησε στο Παρίσι το απόφθεγμα: La parole est d' argent,mais la silance est d' or-Ο λόγος είναι ασήμι, αλλά η σιωπή χρυσός.
Οι δύο τέως και πρώην Πρωθυπουργοί, όπως τους προσέγγισα, υπήρξαν σε κρίσιμες εποχές οι εκλεκτοί εκατομμυρίων Ελλήνων. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν είχε ποτέ την έγκριση της πλειοψηφίας των πολιτών. Κυβέρνησε με το 19% του συνόλου των ψηφοφόρων λόγω της κατά 45,2% αποχής τον Ιανουάριο του 2015 και τη σύμπραξη Καραμανλή. Ή όχι; (καλοδεχούμενος εδώ ο θυμός κάποιων). Το μεταξύ Καραμανλή-Τσίπρα colpo grosso, που λειτούργησε στην εντέλεια από το 2010 μέχρι τις εκλογές του 2019 (βρίσκεται εν υπνώσει τώρα;), συνθέτει το περιεχόμενο των επόμενων άρθρων.
Το 2ο άρθρο της σειράς την επόμενη Τρίτη.