εκεί που οι Τούρκοι με τα πολεμικά τους πλοία αλωνίζουν τη Μεσόγειο, απειλούν ανοιχτά την Ελλάδα και λογαριασμό δε δίνουν, την ίδια ώρα που οι μεγάλοι των διεθνών οργανισμών (ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, ΕΕ) και οι ηγέτες των ισχυρών της γης εθελοτυφλούν και σφυρίζουν αδιάφορα.
Κάπως έτσι έγινε -τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών- και με την επικράτηση του ναζισμού στη Γερμανία του μεσοπολέμου και την άνοδο στην εξουσία του σφαγέα των λαών Χίτλερ, όταν η υπόλοιπη Ευρώπη... ανυποψίαστη, παρακολουθούσε απλώς το φαινόμενο που σιγά σιγά γιγαντώθηκε με αποτέλεσμα τα εκατομμύρια των νεκρών και τις καταστροφές, που στην ένταση αυτή πρώτη φορά γνώρισε η ανθρωπότητα.
Όπως ο παγγερμανισμός στον μεσοπόλεμο έτσι και ο παντουρκισμός σήμερα, συντηρείται από τον φόβο, την εχθροπάθεια, τις προκαταλήψεις και τον ισλαμισμό, γιατί μέσα στον πυρήνα του φόβου κρύβεται καλά η οργή που γίνεται μίσος, γι’ αυτό ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν φοβάται -έτσι τουλάχιστον αφήνει να εννοηθεί- πως οι κατακτήσεις των προγόνων του κινδυνεύουν και καλλιεργεί εντέχνως στους πολίτες του την εχθρότητα και τον φανατισμό. Στους λόγους του, κεντρική ιδέα είναι ο αλυτρωτισμός, με στόχο την «ανεξαρτησία» κι αργότερα την ένωση με τη «μητέρα πατρίδα» όλων των τουρκόφωνων της Διασποράς όπως το Αζερμπαϊτζάν, του Καζακστάν, της Τσετσενίας, του Ουζμπεκιστάν, του Τουρκεστάν, του Ιράκ, της Συρίας, της Δυτικής Θράκης, της Κύπρου, των Τατάρων της Κριμαίας... Αυτό άλλωστε δήλωσε σε μία επίσκεψή του στο Αζερμπαϊτζάν: «Είμαστε ένας κόσμος που οι αποστάσεις και τα σύνορα δεν έχουν καμιά σημασία, έχουν χάσει το νόημά τους, μπορεί να είμαστε δύο κράτη αλλά είμαστε ένα έθνος»...
Σε μια άλλη ομιλία του, παραληρώντας, ο ίδιος μεγαλομανής, μεταξύ των άλλων, είπε: «Οι Τούρκοι είμαστε 300 εκατομμύρια, έξι κράτη, ένα έθνος, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Κιργιστάν, Τουρκμενιστάν, Τουρκία, Ουζμπεκιστάν», συνυπολογίζοντας και τα 6,5 εκατ. που ζουν και εργάζονται σε χώρες της Ευρώπης, Έτσι, αυτοχρίστηκε Αυτοκράτορας του νεοθωμανισμού και κυρίαρχος ακόμα και των θαλασσών...
Έχοντας ως σύνθημα το «Όλοι οι Τούρκοι είναι ένας στρατός»... κάνει λόγο για «γαλάζια πατρίδα» και εννοεί τη θάλασσα του Αιγαίου με τα ελληνικά νησιά, σχίζει τους χάρτες, δεν αναγνωρίζει διεθνείς συνθήκες, απειλεί πως «θα πληρώσουμε (εμείς οι Έλληνες) βαρύ τίμημα (ενώ εμείς δεν διεκδικούμε τίποτα), και συμπληρώνει: «Η Κύπρος είναι τουρκική όσο η Μ. Ασία και η Δυτική Θράκη»...
Μιλάει αφ’ υψηλού και ως μεγαλομανιακός που είναι, λέει: «Είναι χαμηλό το μπόι τους. Όπως πριν εκατό χρόνια (1922) τους ρίξαμε στη θάλασσα, εμείς θα το ξανακάνουμε»... Πού ’σαι κ. Ρεπούση -καθηγήτρια της Ιστορίας και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ- που ‘λεγες πως οι Έλληνες της Σμύρνης, τότε, συνωστίζονταν στο λιμάνι...
Το δυστύχημα είναι πως η πολιτική ηγεσία όπως και η θρησκευτική, αλλά και ο ίδιος ο Ερντογάν, καλλιεργούν παραλλήλως και κηρύττουν τον πανισλαμισμό με αποτέλεσμα αυτό το νοσηρό και επικίνδυνο μίγμα εθνικισμού-ισλαμισμού να γίνεται εκρηκτικό, αφού σκοπεύουν να δημιουργήσουν μια διεθνή ομοσπονδία ισλαμικών κρατών και μέσα απ’ αυτό, να απειλούν και να διεκδικούν ό,τι θέλουν, προκειμένου να επεκτείνουν την κυριαρχία τους. Διοργανώνουν φιέστες αναβίωσης του... ένδοξου παρελθόντος τους (μάχη του Μάτζικερτ-Άλωση της Κωνσταντινούπολης κ.ά.) με γενίτσαρους και ουλεμάδες και υπερηφανεύονται πως είναι αντάξιοι απόγονοι του Τσένγκις Χαν και του Ταμερλάνου...
Ο αιμοσταγής Μογγόλος φύλαρχος Τσένγκις Χαν (1162-1227), ο οποίος αναδείχτηκε ληστεύοντας τις πλούσιες αποστολές πάνω στον δρόμο του μεταξιού, αφού εξουδετέρωσε τους αντιπάλους του και ένωσε όλες τις μογγολικές φυλές, ίδρυσε την αυτοκρατορία των Μογγόλων (1206-1368). Κατέλαβε το Πεκίνο, την Κορέα, την Μπουχάρα, τη Σαμαρκάνδη κι έφτασε μέχρι τη Ρωσία λεηλατώντας και σκοτώνοντας ό,τι έβλεπε μπροστά του. Ο γιος του, Τσαγκατάι, αφού νίκησε τη «Χρυσή Ορδή», μια άλλη πολύ επικίνδυνη φυλή της ασιατικής στέππας, εδραίωσε την κυριαρχία του στις βορειοανατολικές περιοχές κυρίως.
Ο Ταμερλάνος (1336-1405), αρχηγός των τουρκόφωνων Μογγόλων, συγκέντρωσε τα απομεινάρια της αυτοκρατορίας των Μογγόλων και θέλοντας να αναβιώσει την αυτοκρατορία του Τσένγκις Χαν, ίδρυσε το κράτος του ως συνεχιστής, με πρωτεύουσα τη Σαμαρκάνδη του σημερινού Ουζμπεκιστάν.
Ο αιμοσταγής κατακτητής κατεβαίνει προς τη Νότια Ρωσία, υποτάσσει τους Τατάρους της Κριμαίας, καταλαμβάνει τη Βαγδάτη, μπαίνει στη Δαμασκό και σφάζει 20.000 Σύρους, στήνει πυραμίδες με τα κεφάλια τους και θάβει ζωντανούς άλλους 3.000 γιατί αντιστάθηκαν στην κατάληψη της πόλης. Φτάνει μέχρι την Ινδία, λεηλατεί και σφάζει 80.000 στο Δελχί και το 1402, στη μάχη της Άγκυρας, συντρίβει τον Οθωμανικό στρατό του Βαγιαζήτ του Α’ κι έτσι παρατείνεται η ζωή της βυζαντινής αυτοκρατορίας ακόμα για μισό αιώνα.
Ο Ταμερλάνος, όλως παραδόξως, υπήρξε και φιλότεχνος. Συγκέντρωνε αιχμαλώτους καλλιτέχνες και τους έστελνε στην πρωτεύουσά του, τη Σαμαρκάνδη, για να στολίσουν τα δημόσια κτίρια με πανέμορφα σχέδια που ακόμα και σήμερα προκαλούν τον θαυμασμό των επισκεπτών.
Αυτούς τους δύο σφαγείς βαρβάρους θέλει να μιμηθεί ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, αυτός που κρατάει χωρίς δίκη στις φυλακές χιλιάδες Τούρκους πολίτες, γιατί δήθεν, συμμετείχαν στο πρόσφατο πραξικόπημα εναντίον του.
Τώρα που γράφονται οι τελευταίες αυτές γραμμές (9-9), ο αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης Ερντογάν, αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος, Μπαχτσελί, κατέβασε στους δρόμους της Σμύρνης χιλιάδες νεαρούς οπαδούς με το ίδιο ντύσιμο και σε παράταξη, με το σύνθημα «Τα Δωδεκάνησα είναι τουρκικά, όπως και η Σάμος, η Λέσβος, η Χίος»... Πολύ φοβάμαι πως αρχίζει να εκκολάπτεται «το αυγό του φιδιού»* στη γειτονική μας χώρα...
* Από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, στην οποία αναδεικνύονται καθαρά οι παράγοντες που εξέθρεψαν τον ναζισμό και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Αυτός είναι ο ναζισμός και ο φασισμός «σαν το αυγό του φιδιού, μέσα από το λεπτό κέλυφος, μπορείτε ήδη να διακρίνετε ένα φίδι»... μπρρρ.
Από τον Τάσο Πουλτσάκη
