στη Ν.Α. Μεσόγειο και ειδικότερα την παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας υπό των Τούρκων, ένας εκ των συζητητών αντιναύαρχος Ε.Α. είπε: Κάποιος πρέπει να σταματήσει τον σουλτάνο και αυτός δεν είναι άλλος από μας τους Ελληνες...
Η φράση αυτή ήρθε ως απάντηση στις τρέχουσες ενέργειες της κυβέρνησης κατά της ιταμής προκλητικότητας των Τούρκων, οι οποίες δε θεραπεύουν το πρόβλημα αλλά το σκεπάζουν. Αφού, όποτε γουστάρει, ο «μεγαλοπρεπής χαλίφης» για τους δικούς του λόγους, το ξεσκεπάζει και διαταράσσει την ηρεμία της χώρας, η οποία είναι απαραίτητη για τη δημιουργική πορεία του λαού μας.
Τα λόγια αυτά του αξιότιμου αντιναυάρχου Ε.Α. αρχικά σοκάρουν αναλογιζόμενοι τα αποτελέσματα της σκανδάλης, η οποία θ’ ανοίξει πυρ κατά του ταραχοποιού της Μεσογείου, του παραβάτη και υβριστή των ηγετών της πατρίδας μας και της Ευρώπης. Γιατί, όπως δείχνουν τα πράγματα άλλη επιλογή δε θα υπάρξει, αν ο νταής και προκλητικός σουλτάνος υπερβεί την κόκκινη γραμμή. Παραβιάσει τα χωρικά μας ύδατα. Αυτό, βέβαια δεν σημαίνει ότι και τώρα ο ανεκδιήγητος «χαλίφης» δεν κινείται εντός της παρανομίας, αφού καταπατά την ελληνική νησιωτική υφαλοκρηπίδα. Τον διεθνή νόμο για το Δίκαιο της θάλασσας, τον οποίο δεν αναγνωρίζει.
Παρά ταύτα, μέχρι τώρα, κανένας διεθνής θεσμός ή κρατική δύναμη δεν στάθηκε απέναντι στα νέο-οθωμανικά όνειρα του σφαγέα των πολιτισμών... Ο γερασμένος, αναχρονιστικός και πνέων τα λοίσθια συνασπισμός του Ν.Α.Τ.Ο. εξακολουθεί να κινείται στο δόγμα «βρείτε τα μόνοι σας...» και τελευταία με τις ανεύθυνες δραστηριότητες... του ανεκδιήγητου και μεροληπτικού γραμματέα του το πάει παραπέρα, προς τη μεριά του θύτη και όχι του θύματος.
Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση η μέχρι τώρα Πολιτεία της καταδεικνύει την έλλειψη, λόγω συμφερόντων, ενιαίας εξωτερικής πολιτικής, η οποία αντιστέκεται στην επιβολή αυστηρών κυρώσεων... Τελευταία, με τη δυναμική πρωτοβουλία της Γαλλίας φαίνεται να αλλάζει κάτι, αφού και η προεδρεύουσα Γερμανία αρχίζει να αφυπνίζεται από τον λήθαργο των συμφερόντων της...
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι κυρώσεις που θα πονέσουν στο μεδούλι τον σουλτάνο δεν πρόκειται να έρθουν και απ’ αυτήν ακόμα τη σύνοδο της Ε.Ε. περί τα τέλη Σεπτεμβρίου. Τι πρέπει όμως εμείς να κάνουμε; Να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα. Κι αυτό θα το πετύχουμε πολεμώντας σθεναρά σε δύο μέτωπα: Το πρώτο αφορά τη διπλωματία την οποία πρέπει να οργανώσουμε και να ενισχύσουμε ποιοτικά, ώστε με αδιάσειστα και πειστικά επιχειρήματα να δημιουργήσουμε, μέσα από διεθνή φόρουμ και διασκέψεις, ισχυρές συμμαχίες βασιζόμενες στους διεθνείς νόμους και συνθήκες με κατάληξη την έμπρακτη καταδίκη του νταή και ταραχοποιού «χαλίφη». Καταδίκη που θα πονάει πολύ και θα αποτελεί την απαρχή του λαϊκού ξεσηκωμού. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι πρακτικές της κυβέρνησης, αλλά οι καιροί απαιτούν περισσή ταχύτητα, συντονισμό, τόλμη και αποφασιστικότητα, ώστε να φανούν το γρηγορότερο οι συνέπειες αυτών.
Το δεύτερο και σημαντικότερο μέτωπο είναι αυτό που ταιριάζει στα λόγια του αντιναυάρχου Ε.Α. Άμεσο, αιφνιδιαστικό και συντριπτικό χτύπημα στον σφετεριστή των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, εφ’ όσον υπερβεί τα εσκαμμένα. Για να ησυχάσουμε για 20 με 30 χρόνια, όπως είπε και ένας άλλος αντιναύαρχος Ε.Α. στην περίπτωση των Ιμίων.
Το δεύτερο εγχείρημα είναι το δυσκολότερο, διότι απαιτεί οικονομικές θυσίες, οι οποίες θα επενδυθούν στον εξοπλισμό και στην ισχύ των ενόπλων μας δυνάμεων. Στην ποιότητα των όπλων, τη δύναμη πυρός και τη διαρκή και άοκνη εκπαίδευση αυτών. Κάτι, που καλώς πράττει, αλλά αργά όμως, η κυβέρνηση. Έτσι θα οικοδομήσουμε ένα χαλύβδινο και ακαταμάχητο μέτωπο άμυνας και αντίδρασης κατά του επίζηλου εισβολέα.
Σ’ αυτήν την πρακτική της αντιμετώπισης και συντριβής των παράνομων ενεργειών του σύγχρονου «χαλίφη» πρέπει να επενδύσουμε, μέχρις ότου το νταηλίκι του υποστεί το βάσανο της οδυνηρής ταπείνωσης. Τότε θα νιώσουμε εθνικά υπερήφανοι, γιατί επιτελέσαμε το καθήκον μας και τηρήσαμε τη γραμμένη με αίμα παρακαταθήκη των προγόνων μας: ότι αυτός ο τόπος είναι δικός μας και δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει.
