Και επιλέγει να παρεμβαίνει πολιτικά. Να θέτει ερωτήματα προτεραιοτήτων για τον πολίτη και την καθημερινότητά του. Πέρα από εφήμερες σκοπιμότητες. Πολιτικά ερωτήματα διαχρονικού χαρακτήρα, όπως τα παρακάτω:
Ερώτημα 1: Συνυπολογίζεται η -κατά την εκτέλεση έργων- υποβάθμιση της καθημερινότητας των πολιτών; Το κόστος κάθε έργου έχει ισοδύναμο του κόστους αποτέλεσμα; Το timing είναι το πρέπον; Η προσβασιμότητα υπηρετείται επαρκώς; Η πολιτική λογοδοσία προσμετρά τις παραπάνω παραμέτρους ποιότητας της ζωή μας;
Ερώτημα 2: Ο θόρυβος, ως βασική παράμετρος ποιότητας ζωής, απασχολεί την πολιτική του δήμου; Τα αυτοσχέδια ή μη happenings υπηρετούν την κουλτούρα σεβασμού του δημόσιου χώρου; Ο θόρυβος που παράγεται σε κατειλημμένους πεζόδρομους, πλατείες και πεζοδρόμια είναι αθώος; Ποιο είναι το πολιτικό όριο ανοχής; Έχουν προσμετρηθεί επαρκώς οι συνέπειες της ηχορύπανσης και της αισθητικής κακοποίησης; Τα εν λόγω ζητήματα αντιμετωπίζονται απλώς ευκαιριακά ή κυριαρχεί η πολιτική αδιαφορία περί αυτών; Πώς αποτυπώνεται στη λειτουργικότητα της πόλης αυτή η υποβάθμιση;
Ερώτημα 3: Οι υπάρχουσες υποδομές, πλατείες, πεζόδρομοι, παιδικές χαρές κ.λπ. βρίσκονται σε καλή κατάσταση; Μάλλον όχι. Τότε γιατί δεν αποτελεί προτεραιότητα η αποκατάσταση; Νέα έργα δεν είναι και οι αναγκαίες αποκαταστάσεις; Η πλημμελής αντιμετώπιση φθορών πολλών υποδομών δεκαετιών δεν έχει αρνητικό πρόσημο για την ποιότητα ζωής των πολιτών; Ή μήπως προκρίνεται το θεαθήναι των νέων έργων και η ανώδυνη ρητορεία της εικόνας και της επικοινωνίας;
Ερώτημα 4: Πόσο σεβαστή είναι η εργασία επαγγελματιών, η μελέτη των παιδιών μας και εν τέλει ο σεβασμός του δημόσιου χώρου; Η κακοποίησή του δεν αλλοιώνει τελικώς και παραμέτρους της ιδιωτικότητάς μας; Τελικώς πόσο σεβαστά γίνονται τα χρήματα των συμπολιτών μας όταν η δημοτική αρχή δεν προσμετρά κομβικές παραμέτρους ποιότητας; Μπορεί η εμπεδωμένη αποσπασματικότητα να καταστήσει μία πόλη λειτουργική στο σύνολό της;
Ερώτημα 5: Θέλουμε να δρούμε τελικώς αποκλειστικά μόνο ως συμπολιτευόμενοι και αποκλειστικά μόνο ως αντιπολιτευόμενοι; Περιοριζόμαστε σε στερεότυπους ρόλους ή δρούμε πολιτευόμενοι με γνώμονα αποκλειστικά το καλό της πόλης; Στοιχιζόμαστε πίσω από ταμπέλες ή επιδιώκουμε διακριτή παρουσία και διακριτό πολιτικό λόγο, άρα και ρόλο;
Με τα ερωτήματα δεν επιζητούμε καμία «Θεογονία». Ζητούμε όμως να αναδείξουμε τη νέα οπτική. Την οπτική πολιτικών αποτελεσμάτων χωρίς περιττό κόστος. Οπτική που δεν προτάσσει για την πόλη την επικοινωνία της συγκυρίας, αλλά το αγαθό. Πιστεύουμε ότι η οπτική αυτή αξίζει στην πόλη μας. Αξίζει, λοιπόν, να επιμένουμε να προσβλέπουμε σε μία «Λάρισα, Νέα Πόλη».
Εκ μέρους του Ομίλου
Νίκος Ντόλας, Θωμάς Ρετσιάνης
