Το 1994 που συνταξιοδοτήθηκα ξεκίνησα απ’ την τοπική μας Στρατολογία -στο ιστορικό Αρχείο Στρατού- στο ΓΕΣ και γενικά όπου «με κάναν πάσα», αναζητώντας τον «χρόνο ΠΡΟΣΩ» (δηλ. ο πολεμικός χρόνος).
Στη δεύτερη επίσκεψη στο ΓΕΣ στο 7ο Ε.Γ., με άρπαξε ένας ταγματάρχης και ευγενικά όμως μου είπε: Κάτσε, προσφέροντάς μου καρέκλα. Λέγοντας στη συνέχεια, αν σου δώσουμε τέτοιο χαρτί που ζητάς, ομολογούμε ότι είχαμε με τους Τούρκους πολεμική σύρραξη.
Αυτό επίσημα δεν υπάρχει πουθενά, γι’ αυτό μαζευτείτε, κάντε Σύλλογο και διεκδικήστε τον χρόνο σας».
Κι έτσι, έκλεισε η ιστορία «Χρόνος ΠΡΟΣΩ», του 1967 που έναρξη είχε την 13η Νοεμβρίου 1967 και έληξε στις αρχές του 1968, με συμφωνία να αποχωρήσουν όλα τα στρατεύματα Ελλήνων και Τούρκων, όπως και έγινε.
«Αρχιδιαχειριστής» της συμφωνίας, ο Αμερικανός Σάιρους Βανς με... την ξυριστική μηχανή στην πίσω τσέπη για να μην χάνει χρόνο ξυρίσματος απ’ τις διαβουλεύσεις.
Οι Κύπριοι με τη βοήθεια του Διοικητού των Στρατευμάτων Κύπρου, αειμνήστου στρατηγού Φλώρου ή Φλουράκη μας τίμησαν, αφού προσκομίσαμε τα στοιχεία που διαθέταμε.
Με τιμή
Ελευθεριάδης Δημήτριος