καναπέδες τους, για την προσφορά και την αγάπη απέναντι στους ασθενείς του, τους οποίους περιθάλπει με πολλή αγάπη συμπόνια και νιώθει, τον δικό τους πόνο και την οδύνη που περνούν κατά τον ίδιο τρόπο, όπως και εκείνοι. Όταν αντιληφθεί ότι αυτό δεν αναφέρεται στον παραπάνω, αλλά στον ψευτογιατρό που συντάραξε το πανελλήνιο με τις απάτες και τις κομπίνες του, με τις ψευτιές και τις βρωμιές του, με τις ελεεινές πράξεις του και ενέργειες σε βάρος δυστυχισμένων ανθρώπων, τότε η αρχική του ψυχική ευφορία μετατρέπεται σε οργή, σε μίσος, σε αγανάκτηση, σε πόνο ψυχής, απέναντι του ψευτογιατρού για τα φοβερά εγκλήματα του σε πρόσωπα ασθενούντα που είχαν την ανάγκη βοήθειας. Μου κάνει εντύπωση και με προβληματίζει ανησυχητικά το γεγονός, ότι ένας μεγαλοαπατεώνας είχε στο χαρτοφυλάκιό του μία και μόνη ιδιότητα που τη θεωρούσε όχι μόνο επίκαιρη, αλλά δυναμική και απαραίτητη μέσα στους κόλπους της κοινωνίας. Ισχυριζόταν ότι είναι «γιατρός» με πρόσβαση σε Νοσοκομεία, Κλινικές και άλλα ιδρύματα υγείας και ανάλογα με τις παθήσεις των ανθρώπων, εμφανιζόταν άλλοτε ως χειρουργός και άλλοτε ως Παθολόγος, Ψυχίατρος, Ορθοπεδικός κ.ο.κ. Πώς δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να τον αναγνωρίσει και να τον καταγγείλει στην αστυνομία, ως μέγα τσαρλατάνο; Τα συνθήματά του έτρεχαν στα Νοσοκομεία και τις Κλινικές. Η διαφήμιση οργίαζε γύρω από το όνομά του με συνέπεια οι άνθρωποι να σύρονται και να παρασύρονται χωρίς να συζητούν αν κάποια από αυτά τα συνθήματα ή τα σχήματα έχε μέσα του τα σπέρματα της καταστροφής και του θανάτου. Καίτοι η λεκτική φαρέτρα είναι πλούσια, υπερφωτομένη, οργισμένη, η δε σκόπευση ενάντια των κατεργαραίων και των αποβρασμάτων της ημέρας και της νύκτας, γίνεται χωρίς την απαιτούμενη βαρύτητα με συνέπεια τα νοσηρά περιστατικά να περνούν χωρίς την επιβαλλόμενη τιμωρία. Έτσι οι ασυνείδητοι μάστορες, οι τσαρλατάνοι, οι κομπιναδόροι της ζωής, αλωνίζουν την κοινωνία, όπως εκείνοι γνωρίζουν να το κάνουν, χωρίς κανένας να τους ενοχλεί. Αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα και οι ακραίες εκτροπές μόλυναν τον ιστό της κοινωνίας μας και αποτελούν μεγάλο κίνδυνο γι’ αυτή. Αυτήν την περίοδο υποχρεωθήκαμε όλοι μας να γίνουμε θεατές των κατορθωμάτων ενός μεγάλου απατεώνα που άφησε άφωνο το Πανελλήνιο με τις βρωμιές και τις αθλιότητές του, έχει διεγείρει και αναστατώσει τις συνειδήσεις όλου του λαού. Και άλλες φορές βρεθήκαμε μπροστά σε τέτοιες κρίσεις και αναστατώσεις. Αυτήν εδώ την κρίση του ψευτογιατρού, πιστέψτε με τη μετρώ ως εσχάτη ντροπή και την περνώ μέσα στην ψυχή μου, ως κατακλυσμική και πρωτόγνωρη. Μόνη προσδοκία και μόνο όραμα το κύλισμα των ημερών να απλώσει το μανδύα του ξεθωριάσματος και της λησμοσύνης πάνω στο καταπλακωμένο σώμα του λαού μας. Ο ψευτογιατρός είναι από τα λίγα φαινόμενα της κοινωνίας μας που επέζησαν τόσο μακρύ χρονικό διάστημα και εξαπάτησαν τόσους ανθρώπους. Σκληρός, άκαρδος, χωρίς αισθήματα και ήθος, βουτηγμένος μέσα στον βούρκο της ανομίας, κατόρθωσε να κυριεύσει όλες τις κοινωνικές τάξεις. Από τα ψηλά σαλόνια της κοσμικής Αθήνας, μέχρι τα πιο αναγνωρισμένα Μοναστήρια και από τα καλύτερα Νοσοκομεία μέχρι τις αυλές μεγάλων οικονομικών παραγόντων της χώρα. Είχε αλλοτριώσει όλες τις κοινωνικές τάξεις χωρίς κάποιος να τον αντιληφθεί. Ακόμη και πτέραρχος το έπαιζε και κλινικάρχης μιάς μεγάλης κλινικής της Ελβετίας. Και όλα αυτά γιατί διψούσε το χρήμα.
Ένα κουρέλι της ζωής χωρίς ίχνος ανθρωπισμού μέσα του , δεν δίστασε να στείλει τρεις ανθρώπους στον τάφο και άλλους να τους αφήσει να χαροπαλεύουν. Σ’ αυτή την ώρα του οργισμού εναντίον του, του επικίνδυνου τραυματισμού και σκανδαλισμού της συνειδησιακής ακεραιότητας του λαού μας, οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι και περισσότερο προσεκτικοί μπροστά σε τέτοια είδους φαινόμενα, ως αυτό του ψευτογιατρού, για να αποφύγουμε τον πόνο, τη θλίψη, την οργή που γενούν οι πράξεις του μέσα μας. Δεν αγνοώ και δεν αμφισβητώ, ότι στιγμές αδυναμίας και μεγάλου πόνου, οι απατεώνες έχουν το χάρισμα να μας πλησιάζουν και να εμφανίζονται ως σωτήρες επίλυσης των προβλημάτων μας. «Μας κάνουν το δώρημα» και μας εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες και τους πόνους μας. Οφείλουμε να τους γυρίσουμε την πλάτη και να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά μας, μόνοι μας, μέσα στα νόμιμα όργανα της πολιτείας. Η κοινωνία μας κατακερματισμένη σε τάξεις, σε ομάδες ομοειδών συμφερόντων, που δεν αισθάνεται ζωηρή ευθύνη και δεν ζει την έξαρση συλλογικών οραμάτων, δεν μπορεί εύκολα να διαγνώσει και να αντισταθεί σε φαινόμενα σαν αυτά του ψευτογιατρού, αφού ο τελευταίος με την πειθώ και τη συμπεριφορά του, εισχώρησε στους κόλπους της σε όλα τα στρώματα και εκμεταλλευόταν κάθε αδυναμία της χωρίς να έχει πάνω του ανθρωπιά, συμπόνια και αγάπη. Μία κοινωνία πολιορκημένη από τον λυσσαλέο ατομισμό των μελών της, με τον νου της προσκολλημένο στον πλουτισμό, μολύνει τις γερές υπάρξεις και συντρίβει εκείνους που κέρδισαν την ακεραιότητά τους. Μιά τέτοια κοινωνία δεν μπορεί να οργανωθεί και να κτυπήσει τους απατεώνες που ζουν και κινούνται ανάμεσα της. Όταν κατορθώσει να πλάσει τίμιους και ηθικούς ανθρώπους, ανθρώπους αληθινούς, που να ζουν μέσα στην ηθικότητα και την υψηλοφροσύνη, στην τιμιότητα, τότε θα μπορέσει να εξαλείψει τα φαινόμενα σαν αυτά του ψευτογιατρού.
Από τον Αθανάσιο Φώτου, επί τιμή δικηγόρο
