Άλλωστε όλοι έχουμε επηρεασθεί από το Ορθόδοξο τελετουργικό και νιώθουμε την ανάγκη, όταν επισκεπτόμαστε έναν τόπο, να ανάβουμε ένα κεράκι στα ξωκλήσια και τους ιστορικούς ναούς, που συμβολίζει πολλά πράγματα για τον καθένα.
Άλλο όμως αυτό και άλλο η χρήση της θρησκείας για την κυριαρχία της εξουσίας των ισχυρών. Και μάλιστα η δημιουργία και η προβολή σχέσεων με άτομα που, τουλάχιστον, δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Κι ακόμα ο εξαναγκασμός σε πράξεις και δράσεις που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την «Αγάπη», την «Πλεονεξία», τη «Φιλαλληλία» και την «Ταπεινοφροσύνη», του περιεχομένου όλων των Θρησκειών, αλλά και ειδικά με την απλότητα της Ορθοδοξίας.
Η εποχή μας έχει προχωρήσει πολύ με την καταλυτική συμβολή της επιστήμης στη κατανόηση του «ΕΙΝΑΙ», της αντικειμενικής πραγματικότητας. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να εκβιάσει την ανάγκη των ανθρώπων να επικοινωνούν, με τον δικό τους τρόπο ο καθένας, με το υπαρξιακό ζήτημα. Δίπλα στον ιστορισμό της εξέλιξης της επιστήμης, κινείται και η ιστορία της εξέλιξης της ανθρώπινης Νόησης, που χρειαζόταν μια οραματική σχέση για να ερμηνεύει με όσα επικοινωνούσε στο διάβα των χιλιετιών.
Η εξουσία επανειλημμένα χρησιμοποίησε τις θρησκείες για να επιβάλει την κυριαρχία της σε όλες τις ιστορικές περιόδους, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Πίσω όμως απ’ αυτά, κρύβονταν και κρύβεται η βασική αντίθεση ανάμεσα σε κυρίαρχους και κυριαρχημένους, ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Ακόμα και σήμερα, σε συνθήκες παγκόσμιου μονοπωλιακού καπιταλισμού, τα διάφορα κέντρα εξουσίας επιχειρούν να σπρώξουν την αντιπαράθεση σε πλαστές αντιθέσεις μεταξύ θρησκειών. Για να συσκοτίσουν τη συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερους, απέναντι στην τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη.
Οι Πολιτικές αλλά και οι Θρησκείες βρίσκονται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι. Αν θα συναντηθούν σε κοινό αγώνα για να αποτρέψουν την αυξανόμενη φτώχεια, τις πολεμικές συρράξεις, την κλιματική αλλαγή, τη ρύπανση του πλανήτη. Αν θα προστατεύσουν τους εργαζόμενους και τους αδύνατους γι’ αυτά που επαγγέλλονται στις θεωρίες τους. Και αν θα «αποτρέψουν το βλέμμα τους» απ’ αυτούς που σηκώνουν υποκριτικά τη Βίβλο, για να καλύψουν τα ανομήματά τους. Σήμερα κανένας δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν. Αργά ή γρήγορα η αλήθεια λάμπει.
Από τον Κώστα Δεληγιάννη