Όταν πρέπει να διεκδικείς να γίνει κλειστό κολυμβητήριο και όχι ανοικτό, για να είναι λειτουργικό, οικονομικό και χρήσιμο κατά τη διάρκεια όλου του έτους...
Όταν αντιπαραθέτεις ένα μεγάλο αθλητικό έργο με άλλα εξίσου απαραίτητα μεν, αλλά όχι πρώτης προτεραιότητας δε έργα, όσον αφορά στην ανάγκη για δωρεάν, μαζικό, ερασιτεχνικό, λαϊκό αθλητισμό...(τα γήπεδα που προτείνονται για συντήρηση-ανακατασκευή τα χρησιμοποιούν μόνο τα ποδοσφαιρικά σωματεία και δεν έχει πρόσβαση το ευρύ κοινό, βλ. Ελασσόνας-Τσαριτσάνης. Συν το γεγονός ότι τα γήπεδα Ελασσόνας, Τσαριτσάνης, Βλαχογιαννίου χρηματοδοτήθηκαν πέρυσι από την Περιφέρεια για έργα βελτίωσης και ανακατασκευής).
Όταν αναιρείς ένα έργο για να κάνεις ένα άλλο, ενώ θα μπορούσες και έπρεπε να διεκδικήσεις κρατική χρηματοδότηση και πόρους από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για να υλοποιήσεις τον σχεδιασμό σου και για τα δύο έργα...
Όταν διαχρονικά έχεις εγκαταλείψει έναν πραγματικό παράδεισο, στις παρυφές της Ολυμπιώτισσας, που άλλοτε αποτελούσε τον πνεύμονα ζωής, άθλησης και αναψυχής της πόλης της Ελασσόνας...
Όταν στον χώρο του Αναψυκτήριου, που χτυπούσε ο παλμός της νεολαίας στα γήπεδα του τένις, του μπάσκετ, του βόλεϊ, του μπιτς βόλεϊ, του πινγκ-πονγκ, τώρα επικρατεί μια άθλια κατάσταση ζούγκλας από τα χορτάρια, με γκρεμισμένες περιφράξεις και κατεστραμμένα γήπεδα όπου βολτάρουν αγελάδες και ξαναπροσδίδουν στον χώρο το παλιό του όνομα, αυτό του γνωστού παραπόταμου...
Όταν έχεις δημοτικούς χώρους και γήπεδα, όπως αυτά στον προφήτη Ηλία που έχουν μετατραπεί σε κρανίου τόπο...
Όταν τα γήπεδα στην πλειοψηφία των χωριών είναι στην κυριολεξία ρημαγμένα και ξεθάβονται ακόμα και γήπεδα μπάσκετ από νέους που αγανακτούν και από φιλότιμο καθαρίζουν τα χωριά τους...
...Τότε έχεις άλλες προτεραιότητες.
...Τότε βάζεις την ταφόπλακα στο δικαίωμα και στην ανάγκη για δωρεάν άθληση για όλους.
Από τον Δημήτρη Αβρανά, επικεφαλής-δημοτικό σύμβουλο της ΛΑ.ΣΥ.
