νομοσχέδιο και απαιτώντας την απόσυρσή του. Θα ρωτήσει βέβαια κανείς πότε πρόλαβαν και το διάβασαν. Ε, δεν το διάβασαν. Απλά η κάθε αντιπολίτευση και τα σωματεία ΔΟΕ/ΟΛΜΕ έτσι πάντα κάνουν. Λένε «όχι» στα κυβερνητικά νομοσχέδια και αισθάνονται πως έκαναν το καθήκον τους.
Δεν είναι βέβαια, όπως ανέφερα, η πρώτη φορά. Πάντα έτσι γινόταν. Το ίδιο έκανε και η ΝΔ ως αντιπολίτευση. Και καλά το ΚΚΕ, που περιμένει να πέσει ο καπιταλισμός -ζήσε Μάη μου δηλ.-, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που πριν από έναν χρόνο βρισκόταν στην εξουσία, δε βρήκε ένα σωστό άρθρο στο νομοσχέδιο, ώστε να μη ζητάει την απόσυρσή του;
Πρώτος βέβαια στη διαμαρτυρία και στην πρόταση για απόσυρση του νομοσχεδίου στάθηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Φίλης, υπεύθυνος Παιδείας του κόμματός του σήμερα, που πριν από τρία χρόνια ήταν Υπουργός Παιδείας και τον είχε «αποσύρει», καθαιρέσει από το αξίωμά του, ο τότε πρωθυπουργός και νυν αρχηγός του Αλ. Τσίπρας ως αποτυχημένο. Τώρα όμως είναι υπεύθυνος του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση!..
Μπορεί βέβαια ο βουλευτής Ν. Φίλης να βρίσκεται εδώ και 30 τόσα χρόνια ακόμα στο πρώτο έτος της Νομικής, αλλά φαίνεται πως τα θέματα Παιδείας τα παίζει στα δάχτυλα, μιας και κάθισε στην καρέκλα του υπουργού Παιδείας, έστω και για λίγο!.. Και γι’ αυτό βρίσκει ακατάλληλο το νομοσχέδιο που προτείνει η κα Κεραμέως, ζητώντας την απόσυρσή του.
Θα μπορούσε βέβαια κάποια από τα άρθρα του τωρινού νομοσχεδίου, αν το διάβαζε ο κ. Φίλης, να δίνουν λύση σε ορισμένα προβλήματα και ο κ. Φίλης να προτείνει λύσεις στα άλλα, αλλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως θα πρέπει να αρχίσει διάλογο με την υπουργίνα, κάτι που θα αποτελούσε ντροπή για τον ΣΥΡΙΖΑ! Διάλογος με την κυβέρνηση; Κάτι παράλογο για τα ελληνικά κόμματα! Αντί λοιπόν να διαβάσει το νομοσχέδιο και να κάνει προτάσεις βελτιωτικές, δεν είναι ευκολότερο να προτείνει την απόσυρσή του; Γιατί διάλογος σημαίνει πως έχει ο ίδιος κάποιες καλύτερες και πιο επεξεργασμένες προτάσεις, τις οποίες βέβαια δεν τις κοινοποιεί να τις μάθουμε κι εμείς. Έχει όμως;
Και καλά τα κόμματα της κάθε αντιπολίτευσης, που ο ρόλος τους είναι να λένε όχι σ’ οτιδήποτε προτείνει η εκάστοτε κυβέρνηση! Η ΔΟΕ όμως και η ΟΛΜΕ γιατί αντιτίθενται στο νομοσχέδιο της κάθε κυβέρνησης; Όσο θυμάμαι εδώ και σαράντα χρόνια δεν υπήρξε κυβερνητικό νομοσχέδιο για την παιδεία, με το οποίο να συμφωνούσε. Παλιότερα μάλιστα που η «αγωνιστική διάθεση» των εκπαιδευτικών ήταν υψηλή, δεν το ’χαν σε τίποτα να κηρύξουν και μια 48ωρη απεργία για «ψύλλου πήδημα», έτσι για να κρατιέται υψηλό το «αγωνιστικό φρόνημα» και να κάνουν οι ίδιοι δηλώσεις στα ΜΜΕ. Σήμερα βέβαια το κλίμα δε σηκώνει τέτοια νταηλίκια. Γι’ αυτό και περιορίζονται σε διαμαρτυρία και πρόταση για απόσυρση. Βέβαια το τωρινό νομοσχέδιο περιέχει και κάποιες ‘κακές’ λέξεις, όπως «Τράπεζα θεμάτων» και «Αξιολόγηση εκπαιδευτικών».
Όσον αφορά στην «τράπεζα θεμάτων» αντιδρούν σφόδρα οι μεγαλοφροντιστές και οι εκδοτικοί οίκοι, επειδή οι εκπαιδευτικοί δε θα αγοράζουν πια τα δικά τους βιβλία με «θέματα», μια που θα αντλούν τις ασκήσεις για τους μαθητές από τα επίσημα «βιβλία θεμάτων» του Υπουργείου Παιδείας. Τι διάφορο λοιπόν έχουν οι συνδικαλιστές της ΔΟΕ/ΟΛΜΕ και αντιδρούν στα βιβλία του Υπουργείου;
Η αξιολόγηση όμως είναι άλλο πράμα. Η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος στον κόσμο, στο οποίο δεν υπάρχει θεσμοθετημένη αξιολόγηση εδώ και πάνω από 30 περίπου χρόνια. Είμαστε ως χώρα, βλέπεις, και κάπου πρωτοπόροι!.. Βέβαια, επειδή το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ιεραρχημένο με υποδιευθυντές, διευθυντές κ.λπ. και κάποιοι πρέπει να καταλάβουν τις διευθυντικές αυτές θέσεις, για να λειτουργήσει το σύστημα, κι επειδή οι εκπαιδευτικοί είναι αναξιολόγητοι, η επιλογή των διευθυντικών στελεχών είναι επόμενο να γίνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση με κομματικά κριτήρια. Τι να τα κάνεις τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά! Αυτά θέλουν μελέτη, κόπο. Δεν είναι πιο εύκολο να ενταχθείς σ’ ένα κυβερνητικό κόμμα, π.χ. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ώστε μόλις το κόμμα σου έρθει στην εξουσία να σε κάνει διευθυντή; Και ποιοι είναι καλύτερα κομματόσκυλα από τους συνδικαλιστές της ΔΟΕ/ΟΛΜΕ; Γιατί λοιπόν οι συνδικαλιστές να μη ζητήσουν την απόσυρση του νομοσχεδίου, το οποίο περιλαμβάνει το κριτήριο των μεταπτυχιακών σπουδών και της ατομικής αξιολόγησης;
Θα μπορούσαν λοιπόν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές της ΔΟΕ/ΟΛΜΕ να μελετήσουν το προτεινόμενο νομοσχέδιο και διαλεγόμενοι με το υπουργείο να προτείνουν βελτιώσεις του. Γιατί σίγουρα κάθε νομοσχέδιο θα έχει τα θετικά του, αλλά και τα αρνητικά του, που χρειάζονται βελτιώσεις. Αλλά αυτό απαιτεί γνώση, μελέτη, κόπο και διάλογο. Ποιος έχασε τις αρετές αυτές, για να τις βρουν οι συνδικαλιστές της ΔΟΕ-ΟΛΜΕ. Δεν είναι λοιπόν καλύτερα να απορρίψουν το νομοσχέδιο προκαταβολικά και χωρίς συζήτηση; Εδώ είναι αντίθετοι στην τηλε-εκπαίδευση, τον μόνο δηλ. τρόπο να μάθουν οι μαθητές κάτι, τώρα που κάθονται αργόσχολοι στο σπίτι παίζοντας τηλεπαιχνίδια, και στο νομοσχέδιο για την παιδεία θα «κωλώσουν»!..
Από τον Γιάννη Μπασλή, δρα.φ.
