Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΤΙ μας έδειξε η πρώτη δημοσκόπηση (της εταιρίας ProRata) που δημοσιεύθηκε χθες στην «Εφημερίδα των Συντακτών»:
* Πρώτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την εντυπωσιακή αποσυσπείρωση (μια αποσυσπείρωση που, κατά την «Καθημερινή» αναγνωρίζει η Κουμουνδούρου) που εμφανίζει στην αφετηρία της προεκλογικής περιόδου, διατηρεί το προβάδισμα από τη «Νέα Δημοκρατία». Μικρό μεν- 23% έναντι 19,5%-, αρκετό όμως για να του προσφέρει τις περισσότερες πιθανότητες, ώστε να τερματίσει νικητής.
* Δεύτερον, ότι η διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές δεν θα είναι ο υγιεινός περίπατος που περίμενε η ηγεσία του... Πολύ δε περισσότερο, καθιστά φαντασίωση το στοίχημα της αυτοδυναμίας...
* Τρίτον, ότι η επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές (η 21η Σεπτεμβρίου εν προκειμένω, που είναι και «παγκόσμια ημέρα... Αλτσχάιμερ») θα μας βάλει σε μια νέα περίοδο πολιτικών ζυμώσεων, αν οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» δεν καταφέρουν να περάσουν το 3% και μείνουν εκτός Βουλής...
ΑΣ αποπειραθούμε να δούμε επιγραμματικά τα στοιχεία που διαμορφώνουν το σκηνικό που περιγράψαμε παραπάνω:
1. Πρώτος θα είναι μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αρχηγικό πλέον κόμμα, καθ’ ότι οι περισσότεροι που θα τον ψηφίσουν θα ψηφίσουν Τσίπρα και όχι ΣΥΡΙΖΑ... Παρά τα capital controls, τις (δημιουργικές και μη) ασάφειές του, τις λάθος επιλογές, τα ψέματα, την ασυνέπειά του και την αλαζονεία του, ο Αλέξης Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να απευθύνεται προσωπικά στο κοινωνικό ακροατήριο που τον ψήφισε τον περασμένο Ιανουάριο και ένα σημαντικό τμήμα του να τον εμπιστεύεται ακόμη... Ακόμη κι αν πολλοί πρώην ψηφοφόροι του δείχνουν πλέον επιφυλακτικοί απέναντί του (ένας στους τρεις πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποστασιοποιηθεί σύμφωνα με τη χθεσινή δημοσκόπηση), τον βοηθάει το γεγονός, ότι τα πρώην κυρίαρχα κόμματα παραμένουν «φθαρμένα, γερασμένα και τοξικά, παρά το ότι ευτυχώς απηλλάγησαν από απωθητικές ηγεσίες» όπως εκτιμά ο πολιτικός αναλυτής Γιάννης Λούλης.
2. Το αθροιστικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής, φαίνεται πως θα είναι μεγάλο. Αν φθάσει το 15%, όσα κόμματα εισέλθουν στη Βουλή θα μοιραστούν το 100% των εδρών, έχοντας μόλις το 85% των ψήφων, όπερ σημαίνει ότι θ’ αυξήσουν τις έδρες τους.
3. Με το μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα (άρα με περίπου 130 έδρες συνολικά), και με «Χρυσή Αυγή» και ΚΚΕ (με άθροισμα 30-35 έδρες) μέσα στη Βουλή, είναι αδύνατον να γίνει κυβέρνηση με κορμό το δεύτερο κόμμα, χωρίς συμμετοχή του πρώτου.
4. Αν ο κ. Τσίπρας εμμείνει στη θέση που διατύπωσε πρόσφατα (συνέντευξη στη Σοφία Παπαϊωάννου, στο ALPHA) ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, και «Ποτάμι», τη μόνη διέξοδο για τον σχηματισμό κυβέρνησης προσφέρει μια νέα συμφωνία με τους ΑΝΕΛ. Αν δεν μπουν στη Βουλή οι ΑΝΕΛ όπως δείχνουν οι πρώτες δημοσκοπήσεις, το μετεκλογικό σταυρόλεξο μετατρέπεται σε «σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες». Σε μια τέτοια περίπτωση θ’ αναγκαστεί να «ξεχάσει» μια ακόμη προεκλογική δέσμευσή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεργαστεί με «Ποτάμι» και ΠΑΣΟΚ ή θα εμμείνει στην προεκλογική, κατηγορηματική του άρνηση εγκαινιάζοντας μια δεύτερη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας;
5. Το σενάριο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΕ φαντάζει εξωπραγματικό, όσο και το σενάριο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ., αν και πλέον όλοι σχεδόν έχουμε αποδεχθεί ότι στην Ελλάδα οι «εκπλήξεις» είναι πλέον ρουτίνα και όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά.
6. «Έκπληξη» θα ’ναι και μια νίκη της Ν.Δ. στις εκλογές, αν και μια δεύτερη δημοσκόπηση (δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Αγορά» και είναι της εταιρίας MRB) δείχνει διαφορά μόλις 1,8% με τον ΣΥΡΙΖΑ!... Έκπληξη για όλους μας, αλλά περισσότερο για τους επίδοξους μελλοντικούς της ηγέτες που επέλεξαν να αφήσουν τον «προσωρινό» Βαγ. Μεϊμαράκη να δώσει μια μάχη που τη θεωρούν χαμένη, ώστε να μην χρεωθεί την ήττα ο νέος ηγέτης... Αν κερδίσει θα δημιουργήσει ιστορικό παράδοξο!...
ΟΛ’ ΑΥΤΑ βεβαίως, αποτελούν αυτό που οι δημοσκόποι (και όλοι μας πλέον) αποκαλούν «φωτογραφία της στιγμής». Τέτοιες «φωτογραφίες» από εδώ και στο εξής θα «εκτυπώνονται» καθημερινά. Γιατί, αυτή τη φορά, οι δημοσκοπήσεις περισσότερο από κάθε άλλη, δεν θα ’ναι εργαλείο ανάγνωσης των προθέσεων της κοινής γνώμης, αλλά και διαμόρφωσης του ρεύματος των ψηφοφόρων (την τελευταία ιδίως εβδομάδα πριν τις εκλογές) που παραμένουν αποστασιοποιημένοι και συνηθίζουν να επιλέγουν με γνώμονα το διαφαινόμενο αποτέλεσμα κόντρα στις ποικίλες θεωρίες όπως π.χ. της «χαμένης ψήφου»...
* στοιχεία από «Εφημερίδα των Συντακτών» και «Athens Voice»...