Βρισκόμαστε, ως ανθρωπότητα, ως χώρα και ως ανθρώπινα όντα στη μέση μιας μεγάλης «φουρτούνας», με την επωνυμία covid -19, που ανέτρεψε τις ζωές και τη φυσιολογικότητα ανά τον πλανήτη και ασφαλώς και την ελληνική μας κανονικότητα και τον μέχρι τώρα τρόπο ζωής μας. Οι επιστήμονες και ειδικοί μας προετοιμάζουν ότι ίσως μετά από μία καλοκαιρινή ανάπαυλα [ημίχρονο],από το ερχόμενο φθινόπωρο θα κληθούμε και πάλι να «παίξουμε το δεύτερο ημίχρονο», να αντιμετωπίσουμε ένα νέο «τσουνάμι» πανδημίας σε ένα επερχόμενο δύσκολο και «ανθρωποφάγο» χειμώνα με τις συνέπειες που ήδη βιώνουμε και πιθανά να υποστούμε εκ νέου.
Η οικονομική και κοινωνική μας κατάσταση μάλλον προμηνύεται δυσοίωνη, πράγμα το οποίο μπορεί να αντιληφθεί και ο πλέον αδαής.
Οι «αφίξεις» των μεταναστών θα συνεχισθούν και ίσως με αμείωτο ρυθμό, όταν η πανδημία και η επισιτιστική κρίση θα «χτυπήσουν την πόρτα» των υπανάπτυκτων χωρών του τρίτου κόσμου με ορατή συνέπεια μεταναστευτικά καραβάνια θα προσπαθήσουν να μετακινηθούν προς τον προηγμένο κόσμο της Δύσης και κύρια της Ευρώπης, με πρώτη πύλη εισόδου τη χώρα μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλους μας, σε υγειονομικό, οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο.
Ο Τούρκος σχιζοφρενής δικτάτορας θα προσπαθήσει για τους δικούς του εξωφρενικούς λόγους να μας παρασύρει σε εμπλοκή. Πώς μπορώ να ελπίζω;
Μπορώ να ελπίζω σε μία έγκαιρη και επιμελημένη προετοιμασία της χώρας μας απέναντι στην μελλοντική απειλή της πανδημίας και των εξωτερικών κινδύνων;-Επιβάλλεται.
Μπορώ να ελπίζω στην αύξηση της πρωτογενούς παραγωγής, γιατί «κοντά στο νου και η γνώση» ; -Εκ των ουκ άνευ.
Μπορώ να ελπίζω στην αποτροπή εισόδου παρανόμων μεταναστών από τα χερσαία και κύρια από τα θαλάσσια σύνορά μας και επαναπροώθηση στις χώρες καταγωγής τους για όσους δεν δικαιούνται προστασίας ασύλου, γιατί οι πληθυσμιακές αυτές ομάδες εγκυμονούν υγειονομικούς κινδύνους και συνεπώς και κοινωνικής διάστασης, όταν το Ελληνικό Κράτος θα αδυνατεί εκ των πραγμάτων να τους παρέξει περισσότερα ως προς τις καθημερινές τους ανάγκες και θα κληθεί να αντεπεξέλθει προς τα τεράστια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που θα ανακύψουν στον γηγενή πληθυσμό; --Δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Μπορώ να ελπίζω τελικά ότι θα βρεθεί το πολυπόθητο εμβόλιο που θα μας λυτρώσει από αυτόν τον «διάβολο» ; Μακάρι.
Μπορώ να ελπίζω ότι αυτή η νέα κατάσταση θα μας κάνει περισσότερο υπεύθυνους πολίτες; Ίσως.
«Έωλες» βέβαια οι ελπίδες, αλλά δεν υπάρχουν «άλλες πολυτέλειες». Ο Κινέζος θεωρητικός Σούν-τζού είχε γράψει ότι «η επιβίωση εξαρτάται από τις δικές μας ενέργειες».
Ευχή και προσδοκία, να εξαφανισθεί ο ιός.., «dum spiro spero»....
Γράφει ο Νίκος Μπέτσιος, υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α., π. Παντείου
