τουρκική καταπίεση. Οι κάτοικοι των ορεινών χωριών του Ολύμπου, αντιστάθηκαν στους Τούρκους και απόκτησαν κάποια ανεξαρτησία. Ο Όλυμπος έγινε το ιερό βουνό των κλεφταρματολών, όαση και η ελπίδα των σκλαβωμένων ραγιάδων για ελευθερία. Έτσι, οι κλέφτες και οι αρματολοί έγιναν οι θρυλικοί ήρωες, αγωνιστές των δημοτικών μας τραγουδιών. Το 1550 τα αρματολίκια του Ολύμπου, υποδιαιρούνταν στα εξής αρματολίκια: Καρυάς- Πουλιάνας- Σκαμνιάς του Λιβαδίου, της Ραψάνης, Λιτοχώρου και Δεσκάτης. Τα χωριά, Καρυά, Πουλιάνα, Σκαμνιά, Ραψάνη και Λιτόχωρο, μετείχαν σε όλα τα επαναστατικά κινήματα του Ολύμπου. Πρώτος που ιδρύει αρματολίκι στον Όλυμπο, με ορμητήριο ανεφοδιασμού τα χωριά, Πουλιάνα, Σκαμνιά, Καρυά και Ραψάνη ήταν ο Καραμιχάλης. Ο Καραμιχάληςγεννήθηκε στην Παλιά Σκαμνιά Ολύμπου και το πραγματικό του όνομα ήταν Γερομιχάλης. Οι Τούρκοι του προσέδωσαν το όνομα Καρά, εξαιτίας του φόβου και τρόμου που προκαλούσε στους Τούρκους . Σύμφωνα, με τον καθηγητή του ΑΠΘ, Ιωάννη Χασιώτη που κατάγεται από την Πουλιάνα και τον καθηγητή, Σ. Οικονόμου, το 1489, εμφανίστηκε στον Όλυμπο ο πρώτος γενναίος κλέφτης, ο ονομαζόμενος Καραμιχάλης. « Τότε ανεγνωρίσθη εν Θεσσαλία, ο πρώτος οπλιτάρχης, ο Καραμιχάλης, Ολύμπιος ανήρ, Καρά, δηλαδή, μαύρον, τον οποίον ονόμαζον αυτόν, οι πολλάκις συντριβέντες υπ΄ αυτού Τούρκοι. Εύλογα το όνομα Καρά μαρτυρεί πολλά για τη δράση του και τον φόβο που προξενούσε στους Τούρκους. Άλλωστε, ο Καραμιχάλης γνώριζε όλα τα μονοπάτια του Ολύμπου, αφού η Παλιά Σκαμνιά ήταν κτισμένη στις υπώρειες του Ολύμπου. Σε κάθε πέρασμα, σε κάθε μονοπάτι έπιανε ολόκληρη την περιοχή του Άνω και Κάτω Ολύμπου με τους συντρόφους, συνελάμβανε Τούρκους και ζητούσε λίτρα για την απελευθέρωσή τους, με τα οποία συντηρούσε την ομάδα του. Ο γενναίος Σκαμνιώτης, οπλιτάρχης δεν προσκύνησε ούτε τον ίδιο Μωάμεθ, Β ΄ και ύψωσε το γενναίο του ανάστημα. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο είχε γίνει ο τρόμος και φόβος στην περιοχή του Ολύμπου για τους Τούρκους. Όμως, οι Τούρκοι μη μπορώντας ν’ αντέξουν, κάλεσαν μεγάλες δυνάμεις Τούρκων απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδος για να συλλάβουν τον Καραμιχάλη και τους συντρόφους του. Σε μια σπηλιά πιο πάνω από το μοναστήρι Αγίας Τριάδας Σπαρμού, ύστερα από προδοσία, οι Τούρκοι κύκλωσαν τον Καραμιχάλη και μετά από σκληρή μάχη σκότωσαν δύο από τους συντρόφους του, ενώ αυτόν τον τραυμάτισαν στο χέρι. Κρύφτηκε αρκετές μέρες σε άλλη σπηλιά, κοντά στο μοναστήρι του Σπαρμού και στη συνέχεια ο ηγούμενος του μοναστηριού τον περιέθαλψε με τους συντρόφους, μένοντας αρκετό καιρό στο μοναστήρι. Μετά τρία χρόνια, ο Καραμιχάλης κατάφερε να συγκεντρώσει άνδρες διαλεχτούς και γενναίους και έκανε το πρώτο χτύπημα στην Ελασσόνα. Στην Ελασσόνα, η ομάδα του συνέλαβε μερικούς Τούρκους και δύο Έλληνες, φιλότουρκους που κι αυτοί ήταν ντυμένοι στρατιώτες στον τούρκικο στρατό. Τους Τούρκους τους σκότωσαν, ενώ τους Έλληνες τους άφησαν να φύγουν. Από την Ελασσόνα, η ομάδα του Καραμιχάλη γύρισε στο χωριό του τη Σκαμνιά και αφού πήρε πολεμοφόδια και τρόφιμα από την Πουλιάνα και Καρυά, κατηφόρησε στα παραθαλάσσια του Παντελεήμονα και Πλαταμώνα. Στον Πλαταμώνα, συνέλαβε αρκετούς Τούρκους που φύλαγαν το φρούριο και παρενοχλούσαν την Επισκοπή Λυκοστομίου και Πλαταμώνος Φεύγοντας από τον Πλαταμώνα πήγε στη Μονή του Αγίου Διονυσίου, του Ολύμπου, η οποία κτιζόταν την περίοδο εκείνη. Στη Μονή αυτή σώζεται έγγραφο ιδρύσεως, με χρονολογία 17-26 Απριλίου 1542, το οποίο εκδόθηκε στο όνομα Διονυσίου, μετά τον θάνατό του. Από εκεί κατευθύνθηκε στην Πέτρα Ολύμπου, όπου διοργάνωσε και άλλες ομάδες κλεφτών και σιγά-σιγά άρχισε να μεγαλώνει η κλεφτουριά στον Όλυμπο και στα Πιέρια όρη. Στις αρχές του 16ου αιώνα μνημονεύεται στον βίο του Αγίου Διονυσίου ότι υπήρχαν κλέφτες πάνω στον Όλυμπο. Όταν ο Άγιος Διονύσιος έκτισε το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας και έκανε κελιά, μετόχια και νερόμυλους, κατηγορήθηκε στον Τούρκο φρούραρχο ότι: «χωρίς να ρωτήσει κτίζει μοναστήρι πάνω στον Όλυμπο για να μαζεύονται εκεί οι κλέφτες!!». Πράγματι στο μοναστήρι του μοναχού Διονυσίου με την ελληνική συνείδηση, με την οποία ασκήτευε στον άγριο τόπο, επόμενο ήταν να υπήρχαν και Έλληνες κλέφτες. Ο Επίσκοπος Πλαταμώνος Διονύσιος, Πέτρας Ολύμπου Αθανάσιος, μαζί με Επισκόπους των γειτονικών περιοχών, συνήλθαν σε σύσκεψη στον Πλαταμώνα και αποφάσισαν να δεχθούν την πρόταση του Λευκαδίου και τη συνεργασία των αρματολών. Στη σύσκεψη αυτή, στην οποία έλαβαν μέρος και ορισμένοι εκπρόσωποι της Σκαμνιάς, Πουλιάνας, Καρυάς, Ραψάνης και Λιτοχώρου, αποφασίστηκε να γίνουν 25 αρματολικά σώματα στην περιοχή του Ολύμπου και Πιερίας για την αντιμετώπιση των Τούρκων.
Από τον Απόστολο Ποντίκα, δάσκαλο, θεολόγο, φιλόλόγο
