έχουμε μακριά μας τα εγγόνια μας. Μας λείπουν οι αγκαλιές τους και οι φωνούλες τους. Από μακριά και αγαπημένοι. Αγάπη, βέβαια, χωρίς φίλημα είναι «λουλούδι χωρίς άρωμα» έλεγε ο Παπαδιαμάντης. Ας όψεται ο κορονοϊός! Θα τον νικήσουμε παρά τις απώλειες που έχουμε. Τι να γίνει; Έχουμε πόλεμο και πρέπει να ακούμε τους σοφούς γιατρούς μας και τους κυβερνώντες που έδειξαν ότι μέχρι τώρα πράττουν σωστά. «Ελεύθεροι πολιορκημένοι» νιώθουμε στα σπίτια μας αλλά πρέπει να μένουμε μέσα αν αγαπάμε τον εαυτό μας. Κάνει καλό και η αποτοξίνωση από τις καθημερινές εξόδους και έξοδα. Πολλές σπατάλες. Μπορούμε και με λιγότερα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα πολλά. Να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά που έχουμε. Έγιναν καλύτεροι και οι γονείς με τα παιδιά τους, αφού δεν καυγαδίζουν μαζί τους για την έξοδο, τη διασκέδαση και το διάβασμα. Σίγουρα περνούν καλύτερα. Στερούνται εξόδους αλλά απολαμβάνουν τον πρωινό ύπνο. Το σχολικό έτος ας είναι για φέτος μισό. Έτσι θα το θυμούνται καλύτερα. Αλλά και οι παππούδες και οι γιαγιάδες θα μάθουν να χειρίζονται το Skype για να βλέπουν τα εγγονάκια τους. «Τάφου σιωπή» στις πόλεις! Κάποιοι όμως δεν συμμορφώνονται και το πληρώνουν. Ας μείνουμε όλοι στο σπίτι από αγάπη στον συνάνθρωπό μας. Είναι χριστιανική αρετή. Ας προσευχηθούμε για τους πάσχοντες, για τους γιατρούς και τους νοσοκόμους. Ο κορονοϊός, όμως, ανέδειξε και πάλι την οικουμενικότητα του Έλληνα. Σε όλα τα νοσοκομεία του εξωτερικού, Έλληνες γιατροί προσφέρουν τις επιστημονικές τους υπηρεσίες. Είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτούς. Ανέδειξε, επίσης, και τους μεγάλους και μικρούς ευεργέτες αλλά και τις αρετές της ψυχής του απλού πολίτη με την αλληλεγγύη και την αγάπη. Είναι το άρωμα της ψυχής που υπερισχύει των άλλων αρωμάτων. Δεν μετριούνται όλα στη ζωή με μαθηματικές πράξεις. Τους ευχαριστούμε όλους όπως και τους γιατρούς μας, επιστήμονες, κυβερνήτες και κρατικούς παράγοντες που φροντίζουν για εμάς. Ευτυχώς υπάρχει και η άλλη Ελλάδα. Τους βοηθούμε όλους αλλά κυρίως τον εαυτό μας αν μένουμε μέσα. Ευκαιρία για ξεκούραση, διάβασμα, αλλά και αυτοκριτική. Ξεχάσαμε τον Θεό και τραυματίσαμε τη φύση με την πλεονεξία μας για περισσότερα πλούτη. Ας έλθουμε εις «εαυτόν» όπως ο Άσωτος της Παραβολής. Τα αγαθά της γης φτάνουν για όλους. Μας λείπει όμως ο εκκλησιασμός! Και όταν λείπει ο Θεός έρχεται ο ψυχίατρος λένε. Ο Θεός όμως είναι μέσα μας και το σπίτι μας είναι ο ναός Του. Υπομονή και γαλήνη ταιριάζει στην ωριμότητα. Θα νικήσουμε. Κουράγιο! Με τη λήξη θα αρχίσει πάλι η ζωή, θα αρχίσουν οι δουλειές, θα συναντηθούμε με τους φίλους στα «καφέ» της πόλης και τα μικρά «Κοινοβούλια» για συζητήσεις! Μετά από κάθε μπόρα βγαίνει το ουράνιο τόξο. Η πατρίδα μας έζησε και χειρότερα και επέζησε. Η ζωή θα επανέλθει στα φυσιολογικά της. Παιδιά και εγγόνια θα έρθουν και πάλι και αγκαλιές θα σμίξουν. Οι τριανταφυλλιές θα μοσχομυρίσουν και οι ανθισμένες πασχαλιές θα μοσχοβολάνε και πάλι στις αυλές μας. Ο Θεός είναι μαζί μας. Δεν μας εγκαταλείπει. Περνάμε "Γολγοθά" αλλά έρχεται και η Ανάσταση. Υπομονή!
Από τον Δημ. Νταφούλη
