Στη διάρκειά τους κυριαρχούν τα καταλύσιμα φαγητά. Από την Καθαρά Δευτέρα αρχίζει η αυστηρή νηστεία και η προσευχητική δέηση προς τον Σωτήρα Χριστό: «Κύριε των Δυνάμεων, μεθ’ ημών γενού…».
Με τις διασκεδάσεις ο άνθρωπος επιδιώκει να ξεφύγει από την καθημερινότητα. Να χαρεί. Να βρει την απολεσθείσα ευτυχία. Την αναζητεί όμως σε λάθος δρόμο. Μοιάζει η προσπάθειά του με διψασμένο που προσπαθεί να ξεδιψάσει με το αλμυρό νερό της θάλασσας. Πράγμα αδύνατο. Γιατί όσο πίνει, άλλο τόσο διψάει.
Η φετινή περίοδος του Τριωδίου δεν είχε μεγάλα ξεφαντώματα, μάσκες, καρναβάλια κ.ά. Σημαδεύτηκε από τον κορονοϊό. Τη γρίπη, που εμφανίσθηκε στην Κίνα και εξαπλώθηκε ταχύτατα στον κόσμο όλο. Έλαβε τις διαστάσεις πανδημίας. Και απειλεί τη ζωή όλων, ιδιαιτέρως δε των λεγομένων ευπαθών ομάδων.
Κυριαρχεί παντού ο τρόμος. Πρωτόγνωρος ο πανικός, καθώς αυξάνεται ταχύτατα ο αριθμός των προσβαλλομένων από τον δολοφονικό ιό καθώς και των νεκρών. Κράτη κλείνουν τις εισόδους τους σε ξένους πολίτες και θέτουν σε καραντίνα όσους δικούς τους επιστρέφουν. Νεκρώνουν οι πόλεις, καθώς για την αποφυγή περαιτέρω εξάπλωσης του ιού οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να παραμένουν στα σπίτια τους. Ασθενούν ακόμη και οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Απειλούνται με κατάρρευση τα συστήματα υγείας των κρατών. Αλλά και η παγκόσμια οικονομία. Κλείνουν αναγκαστικά εμπορικά καταστήματα, θέατρα, γυμναστήρια, κέντρα αναψυχής, εστιατόρια κ.ά. Ακόμη και οι… ευκτήριοι οίκοι, οι ναοί. Τώρα μάλιστα που είναι περισσότερο από άλλοτε απαραίτητοι για να στηριχθεί ο κόσμος. Και οι μάσκες προφύλαξης από τον ιό γενικεύονται στη ζωή μας.
Φόβος παντού. Ευρύτατος ο προβληματισμός. Ποικίλα τα σχόλια και τα ερωτηματικά. Κανένας μέχρι στιγμής δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει επακριβώς την κατάσταση και την κατάληξή της. Πότε, επιτέλους, θα λάβει αυτή τέλος. Ο χρόνος θα το δείξει.
Μεγάλα επιστημονικά ερευνητικά κέντρα ανά τον κόσμο έχουν αποδυθεί σε ταχύ αγώνα ανεύρεσης εμβολίου, πολλοί δε είναι εκείνοι που έσπευσαν με χαρά να γίνουν πειραματόζωα. Αξίζουν την ευγνωμοσύνη όλων μας. Της παγκόσμιας κοινότητας.
Όλα αυτά μας πάνε συνειρμικά σε άλλες, επιδημικές και καταστροφικές εποχές, που ξεκλήρισαν πολύ κόσμο. Και ανακαλούν στη μνήμη τους συνεχείς αγώνες επιστημόνων και ερευνητών για την καταπολέμηση επιδημιών, όπως η φυματίωση κ.ά. Μας θυμίζουν τον μεγάλο αγώνα του αείμνηστου στρατιωτικού ιατρού Εμμανουήλ Μανουσάκη για την καταπολέμηση της ελονοσίας στην περιοχή μας. Έφθασε στο σημείο να πειραματίζεται πάνω στο ίδιο του το σώμα, όπως με θαυμασμό μας διηγείτο ο αείμνηστος συμπολίτης μας Δημήτριος Παπαδημητρίου, στρατηγός του Υγειονομικού. Ας είναι αιώνια η μνήμη του Εμμανουήλ Μανουσάκη. Η πόλη μας ευγνωμονούσα έστησε την προτομή του στο πάρκο Αλκαζάρ.
Επίκαιρο είναι να μνημονευθεί εδώ το βιβλίο του Ολλανδού συγγραφέα Paul ol Ktuif υπό τον τίτλο «Κυνηγοί μικροβίων», στο οποίο με τέχνη και χάρη εκτίθενται οι αγώνες των επιστημόνων προς εξόντωση των μικροβίων. Των μικροσκοπικών θηρίων και αφανών δρακόντων που εξαφάνισαν ολόκληρες φυλές.
Την ύπαρξή τους ανακάλυψε πριν 350 περίπου χρόνια ο Ολλανδός επιστήμονας Λεέβενχουκ και έκπληκτος φώναξε την κόρη του: «Έλα εδώ! Τρέξε! Υπάρχουν μικρά ζωάκια μέσα στην σταγόνα αυτή του νερού. Κολυμπούν! Παίζουν!». Ήταν μάλιστα τόσο πολλά, όσοι περίπου τότε οι κάτοικοι της Σουηδίας (2.700.000)!
Είναι ιδιαίτερα επιβλαβή τα μικρόβια και οι ιοί. Λυγίζουν και τον πιο δυνατό οργανισμό. Καταστρέφουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, μολύνουν το αίμα, φθείρουν τα πνευμόνια, τους ιστούς, τα κύτταρα, τα οστά, όλο τον οργανισμό. Γι’ αυτό ευγνωμόνως στρέφεται η ανθρωπότητα προς τους διαφόρους ερευνητάς, όπως ο Παστέρ που ανακάλυψε το μικρόβιο της λύσσας κ.ά. Καθώς και προς όλους τους θεράποντες ιατρούς και νοσηλευτές, που, ως άγγελοι Θεού συμπαρίστανται στους ασθενείς και δίνουν μαζί τους τη μάχη της ζωής.
Σκληρή όμως είναι η διαπίστωση πως όσο προχωρεί η επιστήμη στη θεραπεία των διαφόρων ασθενειών, αλλά τόσο και νέες ασθένειες εμφανίζονται. Γι’ αυτό διαρκής είναι η μάχη της επιστήμης κατά των ασθενειών, ατέλειωτος ο πόλεμος.
Να δώσει ο Θεός τη χάρη και την ευλογία Του, ώστε και αυτή η μάχη κατά του νεου ιού, του κορονοϊού, να κερδηθεί συντόμως και η ανθρωπότητα να αναπνεύσει άφοβα και χωρίς μάσκες τον γλυκύτατο αέρα της ελεύθερης, υγιεινής ζωής.
Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη
