Παλιότερα, ήταν ο θάνατος του αριστερού αγροτοσυνδικαλιστή και προέδρου της Νίκαιας, Γιάννη Πατάκη. Τώρα, ήρθε η ώρα να φύγει και ο δεύτερος των «μπλοκατζήδων», που μπορούσαν και «έκοβαν» την Ελλάδα στα δύο, ο νεοδημοκράτης, κτηνοτρόφος, πρώην δήμαρχος Τυρνάβου, αγροτοσυνδικαλιστής Θανάσης Νασίκας. Ο επονομαζόμενος και «στρατηγός» των Τεμπών.
ΟΙ μακαρίτες, παρέα κάποτε με κάτι άλλα «αλάνια» της θεσσαλικής γης, Καρδιτσιώτες, Τρικαλινούς, Ελασσονίτες, Φαρσαλινούς και Αγιώτες, απέδειξαν με αγωνιστικές, δυναμικές και θορυβώδεις πράξεις, ότι καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να ...μην τους πάρει στα σοβαρά! Ήταν μια εποχή που το αγροτικό κίνημα δίδασκε πώς γίνονται οι αγώνες στις νέες γενιές και προέβαλε με τον αποτελεσματικότερο τρόπο τα ζητήματα της αγροτιάς...
Ο ΘΑΝΑΣΗΣ Νασίκας ή Νασούλιας, προερχόταν από τη συμπαθή τάξη των κτηνοτρόφων. Τον θυμάμαι, ως πρόεδρο της Ομοσπονδίας τους, να με υποδέχεται κάποτε για ρεπορτάζ - στα πολύ νιάτα μας - στο μαντρί, κάπου στον Τύρναβο. Και ενώ μιλούσαμε, πέρασε ξαφνικά με θόρυβο δίπλα μας, στα πόδια μας, ανάμεσα στα χόρτα, ένα αρκετά μεγάλο φίδι! Σήκωσε την γκλίτσα, το χτύπησε με χαρακτηριστική άνεση, το έπιασε από την ουρά πετώντας το πιο κάτω και σαν να μην έγινε τίποτα, συνέχισε να μιλά για τα προβλήματα των κτηνοτρόφων...
ΤΣΕΛΙΓΚΑΣ από τα Βλαχοχώρια ο Θανάσης, σκληροτράχηλος τσοπάνης, αλλά και πετυχημένος δήμαρχος αργότερα, «σταρ» των καναλιών στα αγροτικά μπλόκα, όπου μαζί με τους συντρόφους του κατέβαζε χιλιάδες τρακτέρ στα Τέμπη και στη Βιοκαρπέτ, το μόνο που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει ήταν το ... ξεφούσκωμα των ελαστικών των τρακτέρ μια χρονιά από την αστυνομία! Εκείνη η κασκαρίκα που έπαθαν τότε οι αγρότες, μια νύχτα με φεγγάρι, η γνωστή ως «επιχείρηση βουλκανιζατέρ», του κόστισε πολύ σε μια περίοδο που το «κρυφτούλι» εξελισσόταν σε επιστήμη, ανάμεσα σε κυβέρνηση και αγρότες...
ΓΙΑΤΙ όμως τα γράφω αυτά; Διότι δεν θέλω να ξεχνάμε την εποχή του δυναμισμού του αγροτικού κινήματος, όπου κόκκινα, γαλάζια, και πράσινα τρακτέρ, παρατάσσονταν κατά χιλιάδες στην εθνική οδό με μπροστάρηδες δουλεμένους στα χωράφια άντρες, δυνατές προσωπικότητες που σήμερα δυστυχώς φεύγουν ένας ένας, απογοητευμένοι που δεν βλέπουν τη συνέχιση του αγώνα τους από τη νέα γενιά των αγροτών. Τους έβλεπα αυτούς τους άντρες, στην κηδεία του συναδέλφου τους στον Τύρναβο, τον Θανάση Κοκκινούλη, τον Βασίλη Αναγνωστόπουλο, σκεφτικούς, γηρασμένους, και συντετριμμένους, όχι μόνο από τον χαμό του φίλου τους, αλλά και για την εποχή τους που έφυγε ανεπιστρεπτί...
ΚΑΛΟ δρόμο λοιπόν και στον Θανάση Νασίκα. Μακάρι τη βουλευτική έδρα που κέρδισε στις τελευταίες εκλογές και του τη στέρησε ο αρχηγός του κόμματός του, να τη βρει στον πάνω κόσμο που βρίσκεται εδώ και λίγες ημέρες. Εκεί, δεν πρόκειται να τον αδικήσει κανείς...
Από τον Χρήστο Τσαντήλα
