Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα στην παρούσα χρονική συγκυρία!
Η στρατηγική της «αρκούδας» στην περιοχή της, είναι να σε αγκαλιάζει αν δείξεις προθυμία! Σταδιακά σε βγάζει εναντίον των δυτικών έχθρων της, έως ότου να απομονωθείς, και μετά σε τρώει κι εσένα!
Η Τουρκία -που θέλει να λογίζεται ως περιφερειακή δύναμη στην περιοχή μας- φρόντισε να βγάλει τους δυτικούς από το παιχνίδι στη Συρία και να "σπάσει" στην πράξη τη Συνθήκη της Λωζάννης, ώστε να ξεδιπλώσει τη νεο-οθωμανική της φαντασίωση.
Αυτή η φαντασίωση προσέφερε τεράστιο πολιτικό όφελος στον Ερντογάν, ο οποίος εισέβαλε διαδοχικά στην Αφρίν και τη Β. Συρία και άνοιξε μέτωπα στη Λιβύη και την Αν. Μεσόγειο, δηλαδή στο κέντρο της γεωπολιτικής σφαίρας της Ρωσίας.
Οι στρατιωτικές επιτυχίες έβαλαν την Τουρκία σε εθνικιστικό παροξυσμό και όλοι οι Τούρκοι παγκοσμίως άρχισαν να χαιρετούν στρατιωτικά.
Τις επόμενες εβδομάδες καθώς εξελίσσεται η Συριακή αντεπίθεση, μέλει να κριθεί οριστικά πόσο αντέχει η νεο-οθωμανικη φαντασίωση και ίσως να κριθεί και η πολιτική τύχη του Ερντογάν!
[...]
Η Τουρκία τις τελευταίες ώρες μετέφερε στην περιοχή της Αφρίν υπερβολικά πολλές δυνάμεις! Εκατοντάδες άρματα μάχης, βαρύ πυροβολικό και οπλισμό, πυραύλους μέσου βεληνεκούς, ραντάρ, αντιαεροπορικά και στρατό και συγκεκριμένα ειδικές δυνάμεις.
Κυκλοφορεί η πληροφορία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η Ανατολική Θράκη αποψιλώθηκε στρατιωτικά και ολόκληρες Ταξιαρχίες αρμάτων και Πεζικού της 1ης Τουρκικής Στρατιάς μεταφέρθηκαν στα σύνορα με τη Συρία!
Και παρόλο που η δύναμη πυρός του Τουρκικού στρατού είναι επιθετική, στην πράξη έχοντας απέναντί του τη Ρωσική Αεροπορία και όλο τον Συριακό Στρατό μόνο να αμυνθεί μπορεί!
Όμως το αδιέξοδο της Τουρκίας είναι στρατηγικό και απόλυτο!
Στρατιωτικά είναι βέβαιο πλέον ότι τον ρυθμό τον δίνει ο Ασαντ!
Με πρωτοβουλία του οι επιχειρήσεις θα τραβήξουν τουλάχιστον, μέχρι την αποκατάσταση της εδαφικής κυριαρχίας της Συρίας και με τρόπο που να μην εμπλακούν εκ νέου οι δυτικοί στο παιχνίδι.
Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την αποκατάσταση της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας της Συρίας.
Το μόνο που μπορεί να επιδιώξει η Τουρκία το επόμενο διάστημα είναι η ουδετερότητα της Ρωσίας, η οποία επισήμως δεν μπορεί να εμπλακεί ανοιχτά σε πόλεμο με τον σύμμαχό της, συνομιλητή της στο Σότσι, συνέταιρο στην Αστάνα και μέλος του ΝΑΤΟ.
Πρακτικά, όμως, η Ρωσική ουδετερότητα δεν θα φανεί στο πεδίο!
Η Ρωσία, η όποια -και τώρα αλλά και μέσα στους αιώνες- πάντα προτιμούσε μια αποδυναμωμένη παρά μια ισχυρή Τουρκία στον Νότο της!
Το απόλυτο λάθος για την Τουρκία θα είναι να επιτεθεί στη Συρία! Σε αυτή την περίπτωση η Συρία θα προσφύγει στη διεθνή κοινότητα και η Τουρκία θα απομονωθεί πλήρως! Ούτε καν τη λεκτική στήριξη της συμμαχίας του ΝΑΤΟ δεν θα μπορέσει να ζητήσει!
Μετά από μια ήττα στη Συρία η Τουρκία θα πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις και θα είναι επιτυχία της αν καταφέρει να γίνει σεβαστή η συνθήκη της Λωζάννης, ώστε να σταματήσουν οι Σύριοι την προέλασή τους έως τα αναγνωρισμένα σύνορα με την Τουρκία!
Κάπου εκεί και οι Κούρδοι θα εμφανιστούν και πάλι!
Πρακτικά λοιπόν η μεταφορά τόσο μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή της Αφρίν δείχνει ότι στη Συρία ο Ερντογάν δίνει τη μεγάλη μάχη και μια ήττα θα οδηγήσει και στο πολιτικό τέλος του και την Τουρκία σε κρίση!
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το ξέρουν σε όλο τον κόσμο όλοι οι μεγάλοι «παίκτες» και δεν δείχνουν να αντιδρούν!
Γράφει ο Γιάννης Παπαϊωάννου
