Ο Σύρος αναφέρεται ως βαφτιστικό 6 ατόμων της Βυζαντινής (Παλαιολόγειας) Εποχής, από το 1294 έως το 1400, σύμφωνα με το Λεξικό του Erich Trapp (τόμος 11, αρ. 27.222-27.227). Στις προθέσεις των θεσσαλικών μοναστηριών, η αρχαιότερη αναφορά ανάγεται στο έτος 1520. Το έτος αυτός ζούσε ένας Σύρος στην Αγιά. Το 1592/1593 αναφέρονται από 1 στην Ελασσόνα και στα Τρίκαλα και 2 στον Παλαμά, Ακολούθως, το 1640 αναφέρονται 8 , στην Καρδίτσα, 1 στον Τύρναβο (1652). Τον 16ο -17ο αι. αναφέρονται 4 στην Καρδίτσα, 1 στη Λάρισα, 18 στα Τρίκαλα και 1 στον Τύρναβο. τον 17ο αι, 3 στην Καρδίτσα, 3 στη Λάρισα το 1716-1732, 1 στον Αλμυρό το 1760 και 5 το 1774, 3 στην Καλαμπάκα το 1765. Στις μεταγενέστερες περιόδους το βαφτιστικό Σύρος αναφέρεται σε όλα τα θεσσαλικά διαμερίσματα, εκτός από τα νησιά Σκιάθο και Σκόπελος.
Το υποκοριστικό Συράκης απαντάται στον Τύρναβο (1592.1593), στον Τύρναβο (1613/1614), στην Ελασσόνα (1633-1674, 1798), στη Λάρισα (1720, 1780), στην Αγιά (1786), στα Τρίκαλα 1798, τον 19ο αι. στον Όλυμπο, στην Ελασσόνα, και στον Τύρναβο, συνήθως από 1 άνδρας με το όνομα Συράκης. Για τελευταία φορά αναφέρεται ένας Συράκης, τον 19ο αι., στην Αγιά.
Το άλλο υποκοριστικό Συράκος αναφέρεται μόνο δύο φορές: μία στον Τύρναβο (1613/1614) 1 άνδρας, και μία στην Ελασσόνα (1804) 1 άνδρας. Η μορφή Σεράκης αναφέρεται μόνο στην Αγιά το 1721 και τον 18ο/19ο αι., ενώ ο Συραϊνός μόνο στη Σκιάθο το 1728.
Ο Συρόπουλος αναφέρεται στη Βυζαντινή (Παλαιολόγεια) Εποχή ως επώνυμο: Συροπουλίνα Ζωή, Συρόπουλος Γεώργιος, Συρόπουλος Δούκας (Erich Trapp, τόμος 11, αρ. 27193-27221). Στη μεταβυζαντινή Θεσσαλία συνάντησα στις προθέσεις 3 Συροπουλίνες στην Καρδίτσα τον 16ο/17ο αι. Το βαφτιστικό Συρόπουλος αναφέρεται στην Καρδίτσα το 1520 και στην Καλαμπάκα το 1613/1614 από μία φορά. Η μεγαλύτερη χρήση του έγινε στην περιοχή της Καρδίτσας τον 16ο/17ο αι. με 18 Συρόπουλους και στα Τρίκαλα, την ίδια χρονική περίοδο, με 6. Το 1759 ζούσε στη Δεσκάτη 1 Συρόπουλος, το 1798 1 άλλος στην Καλαμπάκα και το 1829 ο τελευταίος των προθέσεων στη Σκιάθο. Το 1662 ζούσε στο Πήλιο 1 Σερόπουλος.
Το βαφτιστικό Συρόπουλος έγινε επώνυμο πολλών οικογενειών στους νεότερους χρόνους, όπως αναφέρει και ο Αθαν. Μπούτουρας στο Λεξικό του (1912, 107), σημειώνοντας την παρουσία του στην Αίνο της Θράκης και στη Μακεδονία. Πριν από το 1821 Συρόπουλοι ονομάζονταν οι κλεφταρματολοί των Σερβίων, οι οποίοι συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821 και σχετίζονταν με τους Θεσσαλούς αγωνιστές (Βλαχαβαίους κ.ά). Σήμερα, τα επώνυμα Σύρος και Συρόπουλος αναφέρονται στον τηλεφωνικό κατάλογο του Βόλου, της Καρδίτσας, της Λάρισας, των Τρικάλων, του Τυρνάβου και των Φαρσάλων. (Ευχαριστώ τους αναγνώστες της «Ελευθερίας» για τις πληροφορίες που μου έδωσαν: τον Φάνη Τσιπλακούλη, του οποίου η γιαγιά στη Νίκαια ονομαζόταν Κυράννα και τον Γιάννη Φουρτούνα, σύμφωνα με τον οποίο, τη δεκαετία του 1960, ζούσε στο Τρίκερι η τελευταία Κυράννα).
Από τον Κώστα Σπανό, εκδότη του «Θεσσαλικού Ημερολογίου»
