«Δως μοι πα στω και ταν γαν κινάσω»

Γραμματείς & ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ

Πέφτουν τα ψέματα βροχή, μα η αλήθεια σώζει

κι η μόνη αλήθεια είσαι εσύ, η πιο γλυκιά ανταμοιβή

Εδώ οι κακίες ντύνονται, λευκό αγγέλου ντύμα

πάρε με απόψε πάρε με, ζεστό αγάπης κύμα

...Λυσσομανάει ο άνεμος, μα ο άνεμος δεν ξέρει

πως το κορίτσι που θα ‘ρθει την άνοιξη θα φέρει

...Πάρε με απόψε πάρε με, στα μαγικά φτερά σου

βάλε με απόψε, βάλε με, μέσα στην αγκαλιά σου

                                         Νίκος Ζιώγαλας

Πιο γλυκά απ’τους ήχους της Γλυκερίας δεν θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε. Kι ενώ εδώ αναστενάζουμε με τις τουρκικές αρπαχτές, στο χωριό του εμπορικού Αϊ Βασίλη είναι βέβαιοι πως: «το κορίτσι ήρθε την άνοιξη να φέρει»!

Η Σάνα Μάριν, μόλις 34 χρόνων, η νεότερη πρωθυπουργός στη Φινλανδία και στον κόσμο, υποσχέθηκε σεβασμό στο κλίμα, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που θα στηρίξουν, το κράτος πρόνοιας. Στην 18μελή, 5κομματική κυβέρνηση (φωτ.) ξεχωρίζουν: η 32χρονη υπουργός Οικονομικών επικεφαλής του Κόμματος του Κέντρου Κάτρι Μπίτα Ιλόνα Κουλμούνι, η 34χρονη ηγέτης των Πρασίνων, υπουργός Εσωτερικών Μαρία Οχισάλο, η νέα υπουργός Παιδείας και επικεφαλής της Αριστερής Συμμαχίας Λι Άντερσον (32χρονη), η υπουργός Δικαιοσύνης κι αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος Άνα-Μάγια Χένρικσον (55χρονη). Πού τέτοια πράγματα στην Ελλάδα. Πέντε ντουζίνες οι υπουργοί και το έργο στον Αχελώο διανύει την 5η 10ετία! Μην ψάχνουμε, θαύματα στην Ελλάδα, (πλην της 10ετίας του '60). Στον τόπο που θεμελιώθηκαν οι επιστήμες, καταντήσαμε ουραγοί, εποφθαλμιώντας το Δημόσιο ή "λεφτά των Φράγκων"! Λέγοντας, «δώσ’ μου τόπο να σταθώ και τη γη θα κινήσω» ο Αρχιμήδης, απέβλεπε στα λεφτά της Ρώμης; Ανέκαθεν ήμασταν πεισματάρηδες. Οι Συρακούσες έπεσαν κι ο Αρχιμήδης έλυνε μαθηματικό διάγραμμα, δεν αντελήφθη την άλωση. Ρωμαίος στρατιώτης τον διέταξε να δει τον στρατηγό Μάρκο Κλαύδιο Μάρκελλο αλλά αρνήθηκε, έπρεπε να τελειώσει το πρόβλημά του. Τον πήρε το κεφάλι, μα η σκέψη του δομεί τον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, η ισχύς είναι ζητούμενο. Kατά τον Φοίβο Αποστολόπουλο (διεθνολόγος) υπάρχουν 6 πτυχές ισχύος (κράτος, τεχνολογία, ομοιογένεια ανθρώπινου δυναμικού, διπλωματική δυναμική, οικονομική, χρηματοπιστωτική). Κάποτε, πριν γενούμε τρομάρα μας, Ευρωπαίοι, είχαμε και νομισματική πολιτική. Αναζητώντας την ορθογραφία της φράσης, έπεσα στο real.gr: - ... «Αν ο Αρχιμήδης μπορούσε να βγει έξω από τη Γη και μπορούσε κάπου να σταθεί, μ’ έναν μοχλό, θα την κούναγε ολόκληρη. Αν η Ελλάδα καταλάβαινε πού μπορεί να πατήσει, θα κούναγε την Ε.Ε. Θα την έστελνε απ’ εκεί που ‘ρθε... (μάρκα, λιρέτες, πετσέτες). Οι κυβερνήσεις μας, όμως, προτιμούν να αιωρούνται, αντί να πατήσουν γερά στη βούληση του λαού. Με υπομόχλιο το 62% θ’ ανάγκαζε τη Μέρκελ να κάνει τούμπες. Κατάλαβα πως δεν θα με σώσουν τα μνημόνια, που ήδη με κατέστρεψαν. Ούτε πρόκειται να εξοφλήσουμε ποτέ τα χρέη. «Ευρώ ή δραχμή», μάλλον το 1ο, χωρίς μνημόνια κι αν αυτό δε γινόταν, δραχμή και ξεκίνημα απ΄ την αρχή. Τα φθηνά - ντόπια προϊόντα θα σώζαν τους καταναλωτές, άλλωστε δεν θα ‘χαμε δυνατότητα ν’ αγοράσουμε ποσότητες. Δεν καταλαβαίνω γιατί έχασα την αισιοδοξία μου. Ψάχνω, με το μυαλό, πού να σταθώ, να φέρω τα πάνω κάτω, με μοχλό την αγανάκτησή μου!» - «Βιώνουμε πολλά, μα η κραυγή του Αρχιμήδη σκάβει το μυαλό μας! Άκουσέ την… Ηρέμησε δύο λεπτά απ’ την οχλαγωγία και νιώσε τη δύναμη σου. Εσύ και μόνο εσύ μπορείς πρώτα απ’ όλα ν’ αλλάξεις τον κόσμο σου και μετά να βοηθήσεις ν’ αλλάξουν και οι υπόλοιποι. Χρειαζόμαστε νέο αφήγημα… Τα παλιά, τελειώσανε. Τα πήγαιν’ έλα σε βουλευτές για διορισμό μ’ αντάλλαγμα την ψήφο, πρέπει να δώσουν τη θέση τους στο δημιουργικό πολυτάλαντο μυαλό του Έλληνα, που θα δημιουργήσει νέα προϊόντα, υπηρεσίες, επιχειρήσεις στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση. Το Ποτάμι, θα ‘ ναι η απάντηση των ανθρώπων που δημιουργούν (Τζίκας Γιάννης, υποψήφιος). Οι εκλογές έγιναν, το θολό «Ποτάμι» στέρεψε, αυτοκαταργήθηκε. Άλλος μεταρυθμιστής, ο Μητσοτάκης ανέλαβε το «ευρωπαϊκό γίγνεσθαι», με βαρύγδουπες δηλώσεις στα Μετέωρα: Το βάρος της Ιστορίας, βάζει τη διαδρομή μας στη σωστή της διάσταση. - Αδύναμο ν’ αντέξει το «τουρκικό τσουνάμι» το ελληνικό πολιτικό προσωπικό και να σηκώσει το ιστορικό βάρος γράφει στο «Ποντίκι» ο Δημ. Μηλάκας κι επικαλείται τον Παναγιώτη Κονδύλη: «Το λυπηρό παράδοξο σ’ επισφαλείς ιστορικές καταστάσεις συνοδευόμενες από διάχυτα παρακμιακά φαινόμενα, είναι ότι η στρατηγική σκέψη, θολώνει, όσο εντονότερα τη χρειάζεται ένα έθνος. Όπως ο βαριά άρρωστος δεν αναρωτιέται τι θα κάμει σε δέκα χρόνια, αλλ’ αν θα βγάλει τη νύχτα, έτσι τον ιστορικά ανίσχυρο, χαρακτηρίζει: έλλειψη μακρόπνοων συλλήψεων». (Θεωρία Πολέμου «Ελληνοτουρκικός Πόλεμος». Θεμέλιο 1997). Μήπως εν τέλει ηγέτες και λαός πρέπει να περάσουμε ξανά απ’ τα θρανία; Χρειαζόμαστε ταχύρυθμα μαθήματα πραγματικής Ιστορίας! - «Ο τρόπος που γράφεται η Ιστορία δεν συμβάλλει στην πνευματική ενηλικίωση των ελλήνων όχι μόνο με το μονόπλευρο φωτισμό των γεγονότων, αλλά και με την επιλεκτική καταγραφή των διαδραματισθέντων» [Θ. Διαμαντόπουλος, Ο Δικαστής]. * Από τον Πέτρο Ιωάννου