Μου είναι αδιανόητο να βλέπω τα ταχύπλοα σκάφη του τουρκικού λιμενικού σώματος να παρενοχλούν καθημερινά τους συνέλληνες ψαράδες, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, να βλέπω τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη να κάνουν υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά μας σε καθημερινή βάση. Μου είναι αδιανόητο η Ελλάδα μας να «συνομιλεί» ακόμη με την Τουρκία για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ τους, όταν απειλείται από αυτή σε καθημερινή βάση με λόγια και πράξεις. Μου είναι αδιανόητο να βλέπω τη συνεχιζόμενη πληθυσμιακή μετάλλαξη της Ελλάδας, αποκλειστικά με ευθύνη της Τουρκίας.
Γιατί η Ελλάδα μας δεν προτείνει μια κοινή αμυντική συμφωνία με Ισραήλ και Κύπρο, που θα λέει ξεκάθαρα ότι αν η Τουρκία τολμήσει να καταπατήσει τα εθνικά συμφέροντα και δίκαια των παραπάνω τριών συμμάχων χωρών ή προβεί σε πολεμικές προβοκάτσιες ή ενέργειες εναντίον έστω και μιας εξ αυτών, θα έχει να αντιμετωπίσει τις ένοπλες δυνάμεις τους; Μα τόσο δύσκολο είναι; Γιατί φοβόμαστε την Τουρκία; Η Ελλάδα μας δεν έχει μια ισχυρή αποτρεπτική στρατιωτική δύναμη; Δεν είναι ένα κυρίαρχο δημοκρατικό κράτος; Δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν είναι μια πιστή σύμμαχος της δεύτερης πατρίδας μου Αμερικής; Δεν έχει η Ελλάδα μας μια σημαντικότατη γεωστρατηγική θέση, που ειδικά τώρα την χρειάζεται η Αμερική περισσότερο από ποτέ; Δεν είναι λογικό να απαιτηθεί από την Αμερική ως αντάλλαγμα των «στρατιωτικών διευκολύνσεων» της που την προσφέρει για δεκαετίες η Χώρα μας, η προστασία της ελληνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας των ελληνικών συνόρων;
Υπάρχει εθνικό στρατηγικό σχέδιο αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας και επεκτατικότητας; Υπάρχει εθνικό στρατηγικό σχέδιο αμυντικής θωράκισης της Ελλάδας μας, διά μέσου της άμεσης αγοράς και της εγχώριας παραγωγής η συμπαραγωγής οπλικών συστημάτων αιχμής; Ποιο είναι το εθνικό όφελος του δόγματος κατευνασμού της Τουρκίας που εφαρμόζει εδώ και δύο δεκαετίες η Ελλάδα μας; Υπάρχει έστω και μία περίπτωση να κάνει ένα βήμα πίσω το «άγριο θηρίο» Τουρκία, που όσο ταΐζεται με την εθνική υποχωρητικότητα της χώρας μας, τόσο περισσότερο ανοίγει η επεκτατική του όρεξη; Οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις, μας προτρέπουν να σοβαρευτούμε επιτέλους, ξεκινώντας από την άμεση διάθεση των κρατικών χρηματικών πλεονασμάτων αποκλειστικά για την αμυντική θωράκιση της Ελλάδας μας και όχι για τα ψηφοθηρικά επιδόματα.
Όλα τα έχει η Ελλάδα με το μέρος της, εκτός από την ύποπτη έλλειψη πατριωτισμού και ικανότητας της πολιτικής ηγεσίας της, από το 1974 μέχρι σήμερα, από τότε που έγινε η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, με μία μόνο εξαίρεση τον αείμνηστο Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, που παρόλο τα τεράστια και κοστοβόρα για την Ελλάδα μας πολιτικά του λάθη, όπως η έξοδος τότε της χώρας μας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, ήταν ο μόνος διορατικός πολιτικός ηγέτης της νεοελληνικής ιστορίας, που είχε φρενάρει για τα καλά τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας εναντίον μας.
Εν κατακλείδι, οι όποιες συμφιλιωτικές προσπάθειες της Ελλάδας με την Τουρκία είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, λόγω του σκληρού νεο-οθωμανικού δόγματός της, που καθορίζει το επιθετικό και επεκτατικό modus operandi της. Γι' αυτό λοιπόν πρέπει να είμαστε μονιασμένοι και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την απειλή της Τουρκίας εναντίον μας. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Από τον Αχιλλέα Λυγγέρα
