Το γεγονός Υπουργέ ότι ανακοινώσατε τον πρόεδρο (για τον οποίο όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα να έχει αναπτύξει την παραμικρή δράση γύρω από τους ανθρώπους με εξαρτήσεις) και τα υπόλοιπα μέλη του έμμισθου πλέον Δ.Σ., ενώ μέχρι πρότινος ήταν άμισθοι, επίσης δεν σημαίνει τίποτα!
Σημαίνει όμως πολλά το γεγονός ότι φαίνεται να αγνοείτε επιδεικτικά το πρόσφατο παράδειγμα της Χιλής.
Εκεί όπου η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου στα Μ.Μ.Μ. έγινε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και πυροδότησε μία άνευ προηγουμένου επανάσταση, οδηγώντας 1,5 εκατομμύριo ανθρώπων στους δρόμους, αναγκάζοντας τον πρόεδρο της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινιέρα, να αναδιπλωθεί αποσύροντας τις αυξήσεις και αντικαθιστώντας όλους τους Υπουργούς της κυβέρνησής του.
Τα ΚΕΘΕΑ εδώ και 36 χρόνια είναι μία δομή που έχει χαρίσει τη ζωή και την αξιοπρέπεια σε χιλιάδες εξαρτημένους συνανθρώπους μας, ανάμεσα στους οποίους και τον πατέρα μου. Τα ΚΕΘΕΑ είναι μία δομή που δημιουργήθηκε βασισμένη στις αρχές του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης.
Όλα αυτά τα χρόνια, που στηρίχτηκε οικονομικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ουδέποτε υπήρξε η παραμικρή υπόνοια κακοδιαχείρισης ή σκανδάλου.
Τα διοικητικά συμβούλια του ΚΕΘΕΑ, εκλεγμένα από: ανθρώπους που έχουν επανενταχθεί στην κοινωνία, τις οικογένειές τους και φυσικά τους εργαζομένους, έκαναν χρηστή διαχείριση των κρατικών πόρων, προς όφελος δικό μας, των οικογενειών μας, των φίλων μας και όσων αναζητούσαν μία ελπίδα και υπήρξαν ανέκαθεν συνεπείς στις δεσμεύσεις τους.
Το δίκιο είναι με το μέρος του ΚΕΘΕΑ όπως το ξέραμε έως σήμερα, άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενοι.
Η πραξικοπηματική αυτή απόφαση της κυβέρνησης, η οποία αποσκοπεί αποκλειστικά στο να βολέψει «γαλάζια» παιδιά σε έμμισθες θέσεις δεν θα περάσει.
Το είχα γράψει και θα το ξαναγράψω, μην υποτιμάτε ανθρώπους που νίκησαν τον θάνατο, γιατί αυτό σημαίνει ότι τον κοίταξαν κατάματα και πάλεψαν μαζί του για να τον κερδίζουν.
Μην υποτιμάτε ανθρώπους που φλέρταραν με την εξαθλίωση και στάθηκαν στα πόδια τους.
Είναι άνθρωποι που δεν έχουν να χάσουν τίποτα και ως εκ τούτου δεν φοβούνται τίποτα!
Έμαθαν να ζουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Η ζωή τους μέχρι να βρουν το κουράγιο να την αντιμετωπίσουν ήταν μια τελευταία ζαριά, μια τελευταία τζούρα, μια τελευταία μυτιά, ένα τελευταίο βελόνι.
Κύριε Κικίλια, περάστε νύχτα τον νόμο, παραβλέποντας το γεγονός ότι οι άνθρωποι που πολέμησαν τις εξαρτήσεις ξέρουν καλύτερα από τον καθέναν να περπατούν στα σκοτεινά. Πλέον όμως έχουν μάθει να σέβονται τη ζωή τους και τα κεκτημένα τους, αφού το μόνο που απαρνήθηκαν ήταν συγκεκριμένες επιλογές τους.
Οι άνθρωποι που βούτηξαν στα σκατά και γλίτωσαν είναι καθαρότεροι γιατί ξέρουν τι θα πει βρωμιά και πώς να την αποτινάζουν από πάνω τους.
Οι άνθρωποι που γλίτωσαν από τις εξαρτήσεις είναι οι ήρωες μια κοινωνίας που παραμένει αδρανής γιατί έμαθαν να νικούν τους δικούς τους δαίμονες.
Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα.
Και αγώνας σημαίνει να παλεύεις μέχρι τέλους, έχοντας δώσει ό,τι έχεις μέσα σου.
Δεν υπάρχει χαμένος αγώνας, αφού κάθε αγώνας θεμελιώνει τις βάσεις για την τελική νίκη.
Ραντεβού λοιπόν κύριε Κικίλια, εκεί που ξέρουν καλύτερα οι νυν και πρώην εξαρτημένοι, στους δρόμους....
Από την Πολυξένη Λόκα, υποψήφια βουλευτή Λάρισας του ΜέΡΑ25
