Πάντα από θέση παθητική, η δήθεν «σκληρή γλώσσα» των δικών μας προέδρων και πρωθυπουργών, αλλά ενίοτε και των υπουργών, νομίζω είναι παλικαρισμοί που κανείς δεν τους υπολογίζει και που τέτοιες «σκληρότητες» οι οποίες όμως ποτέ δεν γίνονται πράξη, μας εκθέτουν διεθνώς!
* ΕΙΝΑΙ άραγε η ατολμία που κάνει τους πολιτικούς μας να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, ή το αίσθημα ευθύνης που έχουν απέναντι στον πληθυσμό, ώστε να μην ενσπείρουν την ανησυχία, τον οποίο πρέπει να κρατήσουν μακριά από το «πολεμικό κλίμα» που καλλιεργείται επιμελώς από τους Τούρκους στο Αιγαίο και ως εκ τούτου μπορούν να ανέχονται τις προσβλητικές δηλώσεις και τις έκνομες προκλητικές πράξεις των γειτόνων;
* Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ των καθημερινών παραβιάσεων του εθνικού μας αέρα, από τους Τούρκους πιλότους στο Αιγαίο και η ελληνική αντίδραση, των αναχαιτίσεων (πάντοτε επιτυχών) από τα δικά μας μαχητικά, είναι ένας άγραφος κανόνας που για πολλά χρόνια τώρα ακολουθείται «εθιμικά» και από τις δυο πλευρές του αρχιπελάγους. Μια κατάσταση που συντηρούν οι Τούρκοι γείτονες μας για να διατηρούν στην επικαιρότητα τις απίστευτες εδαφικές, θαλάσσιες και από αέρος διεκδικήσεις τους, κόντρα στις διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες.
* ΚΑΙ επειδή «στο ίδιο έργο θεατές» δεν θα βρισκόμαστε για πάντα (κάποτε θα συμβεί το απρόβλεπτο ή και το προβλέψιμο μοιραίο), θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις «νέας τάξης πραγμάτων» των οποίων την αποκλειστική ευθύνη θα φέρουμε, καθώς απέναντι στην προκλητικότητα των γειτόνων δεν αντιδράσαμε ποτέ πιο σθεναρά, ποτέ πιο δυναμικά. Και μάλιστα από μόνοι μας, αφού έγινε πλέον κατανοητό ότι περί βοήθειας των συμμάχων μας ουδείς λόγος. Αντί λοιπόν να επικεντρωθούμε στον έναν, αυτόν τον εξωτερικό κίνδυνο, εξακολουθούμε στο ίδιο βιολί να «σφαζόμαστε» σε δευτερεύοντα εσωτερικά ζητήματα κομματικής τακτικής. Έτσι για παράδειγμα:
- Είναι η μοναδική φορά που μετά τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης η αντιπολίτευση δεν ζητάει εκλογές!
- Μπορούμε να κάνουμε παρέλαση για να τιμήσουμε εκείνους που έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος ακόμα και αν φοράμε φανέλες του ...Ολυμπιακού!
- Μπορούμε να αλλάζουμε τα ασφαλιστικά δικαιώματα και τους νόμους που προστατεύουν την εργασία και τους εργαζόμενους κάθε τρεις και λίγο, χωρίς να ρωτάμε κανέναν!
- Και μπορούμε να αναλωνόμαστε σε ατέρμονες συζητήσεις και κομματικές διαβουλεύσεις για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, δίχως να έχουμε αποφασίσει πόσο ακόμα διακοσμητικό τον θέλουμε τον ύψιστο θεσμό της δημοκρατίας μας.
* ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν δείχνουμε, παρά τους τεράστιους κινδύνους και τις απειλές, με την επιθετικότητα των Τούρκων και το μεταναστευτικό, να αλλάζουμε ...τροπάρι: Εμείς στα «παράθυρα» και οι εχθροί στο Αιγαίο.
Από τον Χρήστο Τσαντήλα
