Πρόκειται για μία αυτοάνοση, απομυελινωτική νόσο του Νευρικού Συστήματος, με μέση ηλικία εκδήλωσης τα 29 έτη, η οποία -όμως- κάνει συχνά την εμφάνισή της και σε μεγαλύτερες και μικρότερες ηλικίες, τόσο με κλινικά συμπτώματα, όσο και με απεικονιστικά ευρήματα (όπως είναι για παράδειγμα οι απομυελινωτικές εστίες που εμφανίζονται στις Μαγνητικές Τομογραφίες των ασθενών).
Η νόσος χαρακτηρίζεται ως αυτοάνοση γιατί εμπλέκει το ανοσοποιητικό σύστημα και ως απομυελινωτική, γιατί τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, τα οποία είναι επιφορτισμένα με την εξουδετέρωση των "εισβολέων" (δηλαδή των παθογόνων μικροοργανισμών) ή των καρκινικών κυττάρων, αναγνωρίζουν, λανθασμένα, ως εχθρικά τα κύτταρα του ελύτρου της μυελίνης που περιβάλλει τους άξονες των νευρικών κυττάρων για να εξασφαλίζει την καλύτερη αγωγή των νευρικών ώσεων.
Είναι, βέβαια, διπλά ειρωνικό για έναν προπονητή που αφιέρωσε την καριέρα του σε αμυντικά συστήματα να προδίδεται από το ίδιο το αμυντικό σύστημα του οργανισμού του. Όμως οι αρρώστιες και ειδικά οι νόσοι του Νευρικού Συστήματος δεν κάνουν διακρίσεις. Όπως δεν έκανε διάκριση και η νόσος του Parkinson και συγκεκριμένα ο βαρύς υπότυπος Παρκινσονικού Συνδρόμου που καλείται Άνοια με σωμάτια Lewy, όταν έπληξε τον θρυλικό προπονητή των Utah Jazz, Τζέρρυ Σλόουν. Όπως δεν έκανε και το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο, χτυπώντας τον θρυλικό Τεξ Ουίντερ, εμπνευστή της "Τριγωνικής Επίθεσης", βοηθό προπονητή του Φιλ Τζάκσον στους Bulls του Τζορνταν και στους Lakers του Κόμπι, ή η νόσος του Alzheimer που είχε προσβάλει τη σύζυγό του.
Δεν είναι λίγοι οι διάσημοι αθλητές, προπονητές και άλλα δημόσια πρόσωπα που έχουν παραδεχθεί ανοιχτά τις παθήσεις τους, συμβάλλοντας στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης απέναντι σε αυτές. Δεν θα πρέπει, όμως, να περιμένουμε τέτοια, ομολογουμένως γενναία, παραδείγματα δημόσιας παραδοχής μιας νόσου, για να ενδιαφερθούμε για τους λιγότερο ευνοημένους από τη συγκυρία, χρονίως πάσχοντες συνανθρώπους μας. Όπως είχε δηλώσει, σε ανύποπτο χρόνο, ο θρύλος της προπονητικής του Αμερικανικού Κολεγιακού Μπάσκετ, Τζον Γούντεν, ο οποίος -ειρήσθω εν παρόδω- μακροημέρευσε χωρίς κάποια σοβαρή νόσο, μέχρι τα 98 του χρόνια: “Η ζωή είναι γεμάτη από κορυφές και κοιλάδες. Μην αφήνεις τις κορυφές να φτάσουν πολύ ψηλά και τις κοιλάδες πολύ χαμηλά”. Αυτό το απόφθεγμα, εκτός από τη ζωή, ταιριάζει και σε μια νόσο όπως η Πολλαπλή Σκλήρυνση που, στις πιο συχνές μορφές της, χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις.
Μια νόσος που έχει προσβάλει αρκετούς διάσημους, oι οποίοι είχαν το σθένος να παραδεχθούν δημόσια την πάθησή τους, ανάμεσά τους και η Ann Romney, σύζυγος του πρώην Γερουσιαστή της Utah και υποψήφιου Προέδρου των ΗΠΑ Mitt Romney, ο οποίος ηττήθηκε στις Προεδρικές Εκλογές του 2012 από τον Barack Obama. Η Ann Romney, μάλιστα, δεν είναι η μόνη χρονίως πάσχουσα, παρ' ολίγον πρώτη κυρία των ΗΠΑ. Η Kitty Dukakis, σύζυγος του «δικού μας» Michael Dukakis, έχει παραδεχθεί δημόσια πως πάσχει από Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή, συγγράφοντας και σχετικό βιβλίο υπό τον τίτλο "Shock", όπου περιγράφει την εμπειρία από την υποβολή της σε Ηλεκτροσπασμοθεραπεία (το γνωστό "ηλεκτροσόκ").
Kαι επειδή, η πραγματικότητα αρέσκεται να αλληλοαντιγράφεται και να αλληλοξεπερνιέται από την τηλεοπτική πραγματικότητα, μπορεί η Ann Romney να μην κατάφερε –τελικά- να μείνει στον Λευκό Οίκο, ο πιο διάσημος, όμως πάσχων από Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, είναι ένας ένοικος του αριθμού της 1600 τηςPennsylvania Avenue, ο Αμερικανός... Πρόεδρος, Josiah Bartlet, στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά 'West Wing' (Δυτική Πτέρυγα), μόνο που αυτός ο τηλεοπτικός πρόεδρος, που τον υποδύεται ταλαντούχα ο Martin Sheen, δεν αποκαλύπτει -αρχικώς- την πάθησή του στους ψηφοφόρους του.
Από τη West Wing, λοιπόν, του Λευκού Οίκου και του πάσχοντος από ΣΚΠ, Προέδρου Bartlet -η οποία χαρακτηρίστηκε από τους επικριτές της ως "Left Wing", λόγω του "ελιτιστικού φιλελευθερισμού" που, κατ' εκείνους, τη χαρακτήριζε- στη "left wing" της τριγωνικής επίθεσης του Τεξ Γουίντερ, την οποία αναμφίβολα είχε μελετήσει και εφάρμοζε ο Ντέιβιντ Μπλατ στο NBA, στους τελικούς του οποίου έφτασε το 2015, πριν αναλάβει τις τύχες του Ολυμπιακού. Ο Τζέρι Σλόαν, πριν χτυπηθεί από τη νευρολογική νόσο του Parkinson Plus Συνδρόμου που ακούει στο όνομα Άνοια με Σωμάτια Lewy, είχε πει πως: "Το μπάσκετ είναι εύκολο άθλημα, αν σε κάθε παιχνίδι μπαίνεις στο γήπεδο και αφήνεις την ψυχή σου". Παραφράζοντας το απόφθεγμά του αυτό και εμπνεόμενοι από τον λαμπερό καθημερινό αγώνα των εκατομμυρίων (αφανών και διάσημων) συνανθρώπων μας, ενάντια στις χρόνιες νόσους, θα μπορούσαμε να πούμε πως: "Η ζωή θα ήταν ένα εύκολο παιχνίδι, χωρίς τις αρρώστιες και τη φθορά που σε κάνουν να αφήνεις λίγο-λίγο την ψυχή σου".
Από τον Χρίστο Χ. Λιάπη
* Ο Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD είναι ψυχίατρος – διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών chliapis@yahoo.gr@Chris_Liapis
