Τα τελευταία χρόνια ειδικά, με τη χρήση των smartphones ο κόσμος έχει διασυνδεθεί όσο πιο απλά γίνεται και η καθημερινή επικοινωνία μέσω αυτών έχει γίνει συνήθεια (έως και εμμονή για μερικούς).
Αυτή η συνδεσιμότητα είχε σημαντικές επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μαθαίνουν και λαμβάνουν αποφάσεις για όλα τα προϊόντα που αγοράζουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα τρόφιμα που αγοράζουν. Η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς και θα επηρεάζει αυτές τις αποφάσεις μας όλο και περισσότερο.
Από την άλλη, οι καλλιεργητές πρέπει να γνωρίζουν αυτές τις αλλαγές επειδή θα έρθουν νέες προκλήσεις, οι οποίες σύντομα θα μετατραπούν σε ευκαιρίες για αυτούς. Οι καταναλωτές σε μεγάλο ποσοστό ενημερώνονται συνεχώς για τα τρόφιμα που καταναλώνουν και η καταναλωτική συμπεριφορά τους μεταλλάσσεται συνεχώς.
Στον πίνακα βλέπει κανείς πόσο αυξήθηκε η σημασία που δίνουν οι καταναλωτές σήμερα, σε σχέση με το παρελθόν, σε κάποιους παράγοντες που χαρακτηρίζουν τα τρόφιμα, έτσι ώστε να επιλέξουν το τρόφιμο που τελικά θα καταναλώσουν:
Στις ανεπτυγμένες χώρες οι καταναλωτές τροφίμων αναζητούν όλο και περισσότερες πληροφορίες για τα τρόφιμα που αγοράζουν αλλά και τον παραγωγό ή τους παραγωγούς που τα παρήγαγαν. Σκεφτείτε, λοιπόν, μια αγορά που θα μπορεί ο καταναλωτής να επικοινωνήσει με τον ίδιο τον παραγωγό, να ρωτήσει για τα προϊόντα του και τελικά να "χτίσει" σχέσεις εμπιστοσύνης ο ίδιος ο παραγωγός με τους πελάτες του.
Μία τάση που αναπτύσσεται είναι για το πόσο φρέσκο είναι τελικά το "φρέσκο". Για παράδειγμα είναι πολλοί καταναλωτές που βλέπουν το μπρόκολο στο ράφι του καταστήματος και πλέον θέλουν να μάθουν πότε, από που, ακόμα και από ποιον παραγωγό έχει παραχθεί το προϊόν αυτό. Δεν είναι τυχαίο που μεγάλες αλυσίδες super markets απαιτούν από τους παραγωγούς προϊόντων να πιστοποιήσουν τα προϊόντα τους με πρότυπα ποιότητας (Agro, GlobalGap, κ.λπ.), για να μπορεί ο καταναλωτής να έχει στοιχεία για την ποιότητα των προϊόντων, αλλά και να είναι σε θέση να γνωρίζουν και την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων αυτών (την "καταγωγή" τους με απλά λόγια).
Μικρά και μεγάλα αγροκτήματα μπορούν και πρέπει να δημιουργήσουν ένα ψηφιακό αποτύπωμα, έτσι ώστε όλοι αυτοί οι συνδεδεμένοι καταναλωτές να μπορούν να τα βρουν. Αυτό το αποτύπωμα μπορεί να περιλαμβάνει έναν ιστότοπο και την παρουσία των αγροκτημάτων αυτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στον πίνακα μπορεί να δει κανείς την online παρουσία των καταναλωτών:
Με τη χρήση των online μέσων, ο παραγωγός μπορεί ακόμα και να εκπαιδεύσει τους ίδιους τους καταναλωτές του! Στη χώρα μας δειλά - δειλά έχουν ξεκινήσει κάποιοι νέοι παραγωγοί να προωθούν τα προϊόντα τους online, ακόμα και να εκπαιδεύουν τους ίδιους τους καταναλωτές τους μέσω Facebook ή Youtube. Στην εταιρεία μας έχουμε συνεργασία με τέτοιους ανθρώπους που επιτυχημένα προβάλουν τα προϊόντα τους online.
Η διασύνδεση είναι κάτι που έχει εξαιρετικά μικρό κόστος, απαιτεί χρόνο και όρεξη για επικοινωνία. Μικρές και μεγάλες εκμεταλλεύσεις μπορούν να προχωρήσουν σε online λύσεις προώθησης.
Τα γεωργικά προϊόντα που έχουν τις περισσότερες ευκαιρίες στην online πώληση είναι αυτά που πάνε συνήθως άμεσα για κατανάλωση και μπορούν να αποθηκευτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, προϊόντα μεγάλων καλλιεργειών (π.χ. βαμβάκι σιτηρά, κ.λπ.) δύσκολα θα πωληθούν online. Ομοίως και προϊόντα, όπως για παράδειγμα τα κηπευτικά, λόγω της δύσκολης και σχετικά κοστοβόρας αποθήκευσής τους, δύσκολα θα αντέξουν την "αναμονή" μέχρι να φτάσουν στην online πώληση. Αντίθετα προϊόντα όπως το μέλι, οι ξηροί καρποί, αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά (ρίγανη, φασκόμηλο, κ.λπ.) και άλλα παρόμοια προϊόντα, μπορούν να τοποθετηθούν στην online αγορά με τη χρήση ιστοσελίδων και κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να διεκδικήσουν μέρος αυτής τελικά.
Επίσης, μεγάλες ευκαιρίες για πωλήσεις στην online αγορά δίνονται και σε προϊόντα που έχουν δεχτεί μεταποίηση από τους ίδιους τους παραγωγούς, όπως για παράδειγμα είναι οι μαρμελάδες, τα γλυκά του κουταλιού και άλλα τα οποία είναι προϊόντα προερχόμενα από δράσεις οικοτεχνίας.
* Από τον Γιάννη Περουλάκη, σύμβουλο Επιχειρήσεων, ΜΒΑ
