Αυτή η πολιτική διατηρεί και σήμερα άθικτο όλο το αντιλαϊκό οπλοστάσιο: τη φορολόγηση από το 1ο ευρώ, τον ΕΝΦΙΑ, το τέλος επιτηδεύματος, τα δημοτικά τέλη πάσης φύσης που επιβάλλονται στη λογική της ανταποδοτικότητας, τις ασφαλιστικές εισφορές στο 20% του εισοδήματος. Οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να ξεπλύνουν τη δική του ευθύνη για την κατάσταση των αυτοαπασχολούμενων και για τα συσσωρευμένα χρέη τους. Στα 4 χρόνια της διακυβέρνησής του, κράτησε άθικτο το νομοθετικό πλαίσιο που έχει οδηγήσει στη συσσώρευση των χρεών αυτών, συμπλήρωσε και προώθησε αντιασφαλιστικές επιδιώξεις δεκαετιών, με δικούς της νόμους αυστηροποιήθηκαν οι αναγκαστικές εισπράξεις κατασχέσεις, οι οποίες σήμερα ξεκινούν από τα 500 ευρώ.
Δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο την ομηρία 80.000 αυτοαπασχολούμενων σε συντάξιμη ηλικία με χρέη πάνω από 20.000 ευρώ. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πληρώσει δεκαετίες ασφαλιστικών εισφορών και κινδυνεύουν να χάσουν όλα τους τα ασφαλιστικά δικαιώματα, ακόμα και το σπίτι τους. Η ρύθμιση που προτείνει η κυβέρνηση είναι προσωρινή και προϋποθέτει τον δραστικό περιορισμό ακόμα και αυτής της κουτσουρεμένης σύνταξης του νόμου Κατρούγκαλου για μία δεκαετία. Όλες οι προϋποθέσεις και οι διατάξεις που δημιούργησαν το πρόβλημα αυτό εξακολουθούν να ισχύουν. Η προσωρινή αναστολή τους, για να γεμίσουν τα ταμεία σε βάρος της επιβίωσης των συνταξιούχων, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Κανένας αυτοαπασχολούμενος δεν πρέπει να ξεγελαστεί από τα «παχιά» λόγια της κυβέρνησης. Ακόμα και αν υποχρεωθεί να συρθεί στις ρυθμίσεις αυτές κάτω από το βάρος του εκβιασμού, πρέπει να βγάλει συμπεράσματα. Δεν έχει τίποτα να περιμένει από τις προεκλογικές εξαγγελίες που λειτουργούν σαν προπέτασμα καπνού για τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται με συνέπεια και συνέχεια από όλες τις αστικές κυβερνήσεις. Κριτήριο δεν μπορεί να είναι το «μικρότερο κακό» γιατί έτσι η ζωή του χειροτερεύει καθημερινά. Πώς θα αντεπεξέλθει στις σημερινές υποχρεώσεις του που παραμένουν βαριές και επιβαρύνονται επιπλέον με τις ρυθμίσεις, σε μια αγορά που μονοπωλείται όλο και περισσότερο;
Μοναδικό του κριτήριο πρέπει να είναι οι βασικές ανάγκες της οικογένειάς του. Η ικανοποίησή τους δεν είναι μόνο ή κυρίως ατομική του υπόθεση, αλλά απαιτεί ένταση της κοινωνικής πάλης. Η οργανωμένη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος, με ένα πλαίσιο που να παίρνει υπόψη του αυτές τις ανάγκες, μπορεί να δώσει πραγματική διέξοδο. Όλη η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εναρμονισμένη στο στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ, ενισχύει τους παράγοντες συντριβής των αυτοαπασχολούμενων, την ανατροφοδότηση της υπερχρέωσής τους. Γι΄ αυτό άλλωστε και κατ΄ επανάληψη απέρριψε τα στοιχειώδη άμεσα μέτρα ανακούφισης που διεκδικούν συνδικαλιστικοί φορείς, αιτήματα που υποστήριξε και έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ.
Από τον Άγη Τριγάζη, μέλος της Ε.Π. Θεσσαλίας του ΚΚΕ
