Ο Αλμπέρτο, λοιπόν, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αίγυπτο, παντρεύτηκε και έζησε στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια μένει στη Γερμανία και εργάζεται ως σεφ. Γνώρισε με λίγα λόγια τρεις διαφορετικούς πολιτισμούς. Και αφού από τη φύση μου είμαι περίεργος να μαθαίνω πώς σκέφτονται και κρίνουν οι άλλοι τον κοινό μας κόσμο, του έθεσα το εξής απλό ερώτημα:
- «Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία»; Μου απάντησε το εξής εκπληκτικό:
- «Στη Γερμανία πειράζει».
Από το «χτύπημα» συνήλθα αρκετά αργότερα, ίσως σήμερα! Είχα πάρει – επιτέλους – μια ολοκληρωμένη απάντηση, η οποία συνόψιζε σε μεγάλο βαθμό τη γερμανική και την ελληνική κουλτούρα, μιας και η συγκριτική μέθοδος, στην περίπτωσή μας, αποδείχτηκε αποτελεσματική.
Ορισμένα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν μονάχα από τρεις λέξεις. Δεν χρειάζεται να μακρηγορείς για να εξηγήσεις. Υπάρχουν γύρω μας αξιοθαύμαστοι άνθρωποι που κρίνουν ορθά, ζώντας πραγματικά ευτυχείς μέσα στην αφάνεια αλλά όχι και στην ανυποληψία. Επίσης, αν μια ερώτηση ξεπερνά τα 10 δευτερόλεπτα το πιο πιθανό είναι να ρωτάμε ή να λέμε βλακείες (μην πω την κακιά λέξη). Ακούστε τους δημοσιογράφους όταν ρωτάνε για να καταλάβετε. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι ευρωβουλευτές έχουν μόνο ένα λεπτό στη διάθεσή τους για να διατυπώσουν τη θέση τους ή να απαντήσουν. Οι δε αρχηγοί κρατών, πέντε λεπτά. Σκεφτείτε τι γίνεται στο δικό μας κοινοβούλιο ή στις τηλεοράσεις. Χαμένοι μέσα στα λόγια, εκεί δηλαδή όπου ο πολιτικός χαίρεται, σαν την αλεπού στο παζάρι.
«Στη Γερμανία πειράζει» μας είπε ο πανέξυπνος Αιγύπτιος. Στην Ελλάδα, πάλι, το «δεν πειράζει» είναι στο αίμα μας. Δεν είναι τυχαίο που λέμε ότι «μόνο η φασολάδα πειράζει»! «Δεν πειράζει» αν δεν κάνουμε ανακύκλωση, αν πετάμε το φαγητό που περίσσεψε, αν δεν προστατεύουμε τα ζώα στους δρόμους, αν πάρουμε αντιβίωση χωρίς συνταγή. «Δεν πειράζει» απαντάμε, αν κάποιος πατήσει το πόδι μας, αν πέσει ένα αποστειρωμένο υλικό στο πάτωμα του χειρουργείου και αχρηστευτεί. Δεν μας πειράζει και για αυτό δεν προστατεύουμε δημόσιους χώρους ή δημόσιο χρήμα. Δεν πειράζει που αργήσαμε στη δουλειά, που καθυστερήσαμε να πληρώσουμε το ενοίκιο, που στήσαμε ένα φίλο μας. Επειδή δεν θα τελειώσει η λίστα με τα «δεν πειράζει», όταν θα κλείσετε στην εφημερίδα «η θεωρία του δεν πειράζει» θα εμφανιστεί ξανά στις συνήθειες και στα λόγια. Όταν σκεφτούμε πόσο σοβαρά βλάπτει όλους μας αυτή η ύπουλη συνήθεια τότε θα κάνουμε ένα βήμα προς τα εμπρός.
Του Αχιλλέα Ε. Κούμπου
