ΠΑΙΡΝΩ ως παράδειγμα την τελευταία δημοσκόπηση. Να μην αναφέρω ποιας εταιρείας, δεν έχει νόημα, όλες λειτουργούν αναλόγως με το πώς αμοίβονται, όταν διαθέτουν στους πελάτες τους τα αποτελέσματα που εκείνοι ζητούν. Όπου ο «ειδικός αναλυτής» (γνωστός κάτι σαν τους σεισμολόγους, που μια στις τόσες εμφανίζονται στα κανάλια) έβγαλε αποτέλεσμα και μάλιστα με πολύ μικρή έως ασήμαντη απόκλιση: Οι ερωτηθέντες (το δείγμα δηλαδή) που κατοικούν στις γεωγραφικές περιοχές από Θεσσαλία και νοτιότερα, δεν αντιδρούν το ίδιο αρνητικά με τους κατοίκους της Μακεδονίας μας, απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών και στο ξεπούλημα του ονόματος της πατρίδας του Μεγαλέξανδρου!
ΤΟ ακριβές συμπέρασμα της δημοσκόπησης στο ερώτημα αν βρίσκει τον πολίτη και ψηφοφόρο σύμφωνο η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι άλλο. Και απαντιέται στο εξής ερώτημα: Αλήθεια, πόσο Έλληνες είμαστε; Γιατί στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών οι διαμένοντες από την Κεντρική Ελλάδα και κάτω, αισθάνονται ή δηλώνουν (δημοσκοπικά) λιγότερο ενοχλημένοι για το «Βόρεια Μακεδονία» που δόθηκε στους Σκοπιανούς, από τους πραγματικούς Μακεδόνες της Βόρειας Ελλάδος;
ΣΤΙΣ δημοσκοπήσεις λοιπόν, η ανάγνωση των στοιχείων υπολείπεται συνήθως σε ορθότητα και λογική. Το «μισογεμάτο ή το μισοάδειο ποτήρι», χαρακτηρίζεται κατά πώς το θέλει να το βλέπει εκείνος που το πίνει. Έτσι συμβαίνει και με τις δημοσκοπήσεις. Τα συμπεράσματα, ανάλογα με την επιθυμία εκείνων που τις χρηματοδοτούν. Άλλο προϊόν ανάλυσης για τις «δεξιές» εφημερίδες, άλλο για τις «αριστερές», άλλο για τις «κεντρώες». Άλλο για τον «Σκάι», άλλο για τον «ΑΝΤ-1». Και με τους ψηφοφόρους να παρακολουθούν (αν και υποψιασμένοι για το «παιχνίδι επικοινωνίας και εντυπώσεων») τον ακήρυχτο πόλεμο των γκάλοπ που στόχο έχει τη διαστρέβλωση της λαϊκής εντολής μέσα από λανθασμένα εντελώς συμπεράσματα. Δυστυχώς είμαστε λίγο-πολύ «θύματα» και των δημοσκόπων. Τη δουλειά τους κάνουν, λεφτά θέλουν κι αυτοί. Και πωλούν εκεί που την αγοράζουν!
Από τον Χρήστο Τσαντήλα
