Επιδιώκεται ο εθνικοθρησκευτικός αποχρωματισμός της χώρας. Η αποκοπή της από την λαμπροφόρα Ορθοδοξία. Η δημιουργία άλλου τύπου κράτους και πολίτη. Κράτους άθεου και πολίτη άθεου, υλιστή, διεθνιστή και κοσμοπολίτη.
Αυτή η στόχευση είχε διαφανεί από τις μέχρι τώρα επεμβάσεις στην παιδεία. Από την κατάργηση της σχολικής εορτής των προστατών της παιδείας μας Τριών Ιεραρχών και την καθιέρωσή της ως αργίας. Αλλά και από την καθιέρωση της λεγόμενης διαθεματικής εβδομάδος με τις έμφυλες ταυτότητες κ.α. Κατ’ εξοχήν δε είχε διαφανεί με την αλλαγή του χαρακτήρος και του περιεχομένου του μαθήματος των θρησκευτικών των ορθοδόξων μόνον μαθητών και την μεταβολή του από ορθόδοξη κατήχηση σε αντικατήχηση. Σε κατήχηση και προσηλυτισμό στις διάφορες αιρέσεις και θρησκευτικές ετεροδιδασκαλίες. Και επιμένει πεισματικά το Υπουργείο σ’ αυτή την παράνομη και αντισυνταγματική αλλαγή του θρησκευτικού μαθήματος των ορθοδόξων, παρά το Ευρωπαϊκό δίκαιο και τις ακυρωτικές αποφάσεις 660 και 926/2018 του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πρόσφατη μάλιστα ανακοίνωση της Πανελληνίας Ενώσεως Θεολόγων, η οποία είδε το φως της δημοσιότητας το Σάββατο 23/2/2019, καταγγέλλει ότι το Υπουργείο Παιδείας επανεκτυπώνει τα ακυρωμένα από το ΣτΕ βιβλία των θρησκευτικών και αναγκάζει τους θεολόγους να διδάξουν «ύλη αντισυνταγματική, μη ορθόδοξη, μη εκκλησιαστική και με παιδαγωγικές μεθόδους (που) αποσκοπούν στην πνευματική δηλητηρίαση τους».
Τώρα όμως με τη Συνταγματική αναθεώρηση είναι καταφανής η στόχευση των κυβερνώντων. Αλλάζει με την οριακή πλειοψηφία 151 ψήφων (!) το άρθρο 3 του Συντάγματος, που αναγνωρίζει την Ορθοδοξία επικρατούσα θρησκεία. Και μεταβάλλουν –για πρώτη φορά στην ιστορία- το κράτος σε …ουδετερόθρησκο! Και προβάλλουν ως δικαιολογία ότι έτσι κατοχυρώνεται η θρησκευτική ελευθερία, ενώ η ελευθερία αυτή και η ισότητα των θρησκειών διασφαλίζεται με το άρθρο 13 του Συντάγματος.
Οι κυβερνώντες ενεργούν εναντίον της Ορθοδοξίας και των ορθοδόξων, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Ενεργούν σαν να μην υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα θρησκεία. Την πλέον θρησκεύουσα χώρα στην Ευρώπη και στον κόσμο, όπως βεβαιώνουν οι σχετικές πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Τη χώρα, όπου ταυτίζεται το έθνος με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Και η πλειοψηφία των πολιτών αυτοπροσδιορίζονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Η Ορθοδοξία στην Ελλάδα υπήρξε διαχρονικός πυλώνας των ηθών, των εθίμων, της παράδοσης και της ιστορίας της. Θρησκεία και κοινωνία συμπορεύονται εδώ αρμονικά αιώνες τώρα.
Είναι συμπαγής και αδιάσπαστη αυτή η ενότητα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Και έσωσε τον Ελληνισμό στις διακυμάνσεις της ιστορίας του. Θρησκεία και γλώσσα είναι παράγοντες ενότητας κάθε λαού. Και πηγή μεγαλουργίας τους. Το διακήρυξε πολύ πριν από το λυκόφως του Μαρξισμού ο επιφανής Κινέζος και ακαδημαϊκός Ζάο Φουζάν στη Λαϊκή Συμβουλευτική Συνέλευση:«H θρησκεία , είπε , αποτελεί μέρος του πνευματικού πολιτισμού κάθε έθνους. Η φιλολογία, η τέχνη, η αρχιτεκτονική , η φιλοσοφία, η ηθική δέχονται μεγάλη επίδραση από τη θρησκεία. Γι’ αυτό χαρακτηρίζοντάς την σαν όπιο του λαού κάνουμε μέγα επιστημονικό λάθος»!
Είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη η ως άνω δήλωση του Κινέζου ακαδημαϊκού. Επιβεβαιώνει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η θρησκεία στα έθνη. Ό,τι μεγάλο και υψηλό συντελέσθηκε στον κόσμο έγινε υπό την έμπνευση και την επίδραση της Θρησκείας. Της γλυκιάς μάνας κατά τον ποιητή . Ενώ το σκληρό πρόσωπο της αθεΐας τρόμαζε τον κόσμο και σώρευσε ερείπια. Ειδικά δε για το Ελληνικό έθνος η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία υπήρξε η αναγεννητική και ζωογόνος του δύναμη. Γι’ αυτό και απεκλήθη “Ελληνοσώτειρα ”. Και είναι τουλάχιστον αγνωμοσύνη η παρούσα εχθρική στάση απέναντί της από οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν ανταποκρίνεται και δεν εκφράζει τη λαϊκή βούληση, αλλά βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία μαζί της.
Εύλογα διερωτάται κανείς: Τι εξυπηρετεί αυτή η εχθρότητα των κυβερνώντων απέναντι στην Εκκλησία; Μήπως τη διάλυση της χώρας; Ας σκεφθούν και αυτοί και όσοι τυχόν συνεργήσουν στην επιβολή ουδετερόθρησκου κράτους, μήπως πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε. Και ας σκεφθούν τους αγώνες και τις θυσίες όσων έπεσαν για να αναστηθεί αυτή η πατρίδα και να λάμψει αυτή και η θρησκεία του Χριστού όπως είπε ο αείμνηστος στατηγός Μακρυγιάννης. Θα τρίζουν τα κόκκαλα των αγωνιστών. Για αυτήν την Ελλάδα θυσιάστηκαν; Για όσα απαράδεκτα συνέβαιναν στα μετά την εθνεγερσία του ’21 χρόνια παρατηρούσαν μελαγχολικά πως: αν ήταν να γίνουν αυτά που γίνονται σήμερα στην πατρίδα μας, θα παρακαλούσαμε τον Θεό να μας αφήσει σκλάβους στους Τούρκους. Ας σκεφτούμε τι θα έλεγαν για τη σημερινή κατάντια μας.
Εύστοχα ειπώθηκε :«Να φοβάστε την οργή των νεκρών»!
Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη
