«Μπόλιασε τον πολιτισμό της Ευρώπης με τον αξιακό κώδικα του Ελληνικού Πολιτισμού» ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. «Στάθηκε στο πλευρό των κατατρεγμένων προσφύγων μέχρι το τέλος της ζωής του» δήλωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας. «Ήταν σπάνια η μεγαλοψυχία και η ευαισθησία του έναντι των εκατοντάδων μεταναστών» δήλωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής. ΄
Ο Διονύσης Αρβανιτάκης μπορεί να έφυγε από τη ζωή, η παρουσία του όμως δεν διακόπτεται και η προσφορά του δεν πρόκειται να λησμονηθεί ποτέ. Το έργο του θα παραμείνει άσβεστο στις καρδιές των ανθρώπων που τον γνώρισαν.
Η δική μου γενιά περπάτησε μέσα στις φλόγες δύο πολέμων. Του Δευτέρου Παγκοσμίου και του ανταρτοπολέμου. Γνωρίζει και είναι σε θέση να σκιαγραφήσει το κλίμα της εχθρότητας και το κύμα των επιθέσεων που κάθε εμπόλεμη παράταξη δεχόταν. Επιθέσεις που στόχευαν στην εξαφάνιση και καταστροφή ανθρώπινων ζωών, ακόμη και ολόκληρων κοινωνιών. Μπροστά σε τέτοια φαινόμενα δεν είναι λίγοι εκείνοι που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς και της εγκατάλειψης των οικογενειακών τους εστιών, για να σωθούν από τη βαρβαρότητα και την αγριότητα του πολέμου. Μέσα σ’ αυτούς και οι πρόσφυγες της νήσου Κω. Όσοι έζησαν αυτή την κατάσταση, μόνο αυτοί μπορούν να αποτυπώσουν με τρόπο σαφή και ακριβή το δράμα των ανθρώπων αυτών. Πολύς ο πόνος. Πολλά τα δάκρυα. Ζωγραφισμένη και διάχυτη η αγανάκτηση των ανθρώπων που κατέκλυσαν τα νησιά μας. Στο χρονικό της μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας, είναι πολλά τα σημεία, όπου ο ελληνικός λαός με ευπρέπεια και σεβασμό στην ανθρώπινη προσωπικότητα άνοιξε την καρδιά του και τη φιλάδελφη προσφορά του με εκδηλώσεις ανθρωπιάς, αγάπης, συμπόνιας και πολιτισμού στους πεινασμένους και κατατρεγμένους συνανθρώπους μας.
Μελετώντας τέτοιες συμπεριφορές, δεν είναι μόνο εκείνες του Φούρναρη της νήσου Κω, των τριών γυναικών της Λέσβου και του ναύτη που με κίνδυνο της ζωής του βουτούσε μέσα στα παγωμένα νερά της θάλασσας για να σώσει δεκάδες μετανάστες από βέβαιο πνιγμό. Είναι ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Ο Φούρναρης της Κω ήταν ο καλύτερος πρεσβευτής της χώρας μας σ’ όλόκληρο τον κόσμο, που με τον τρόπο και τη θυσία του προσέγγισε τους πρόσφυγες. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στην ιστορία, που οι δυνατοί εκμεταλλεύονται τον αφόρητο κάματο των ανθρώπων που ήταν υποταγμένοι στους ίδιους, για να αυγατίζουν τον πλούτο και την ευημερία τους. Όταν ο Φούρναρης της νήσου Κω διένειμε τις τυρόπιτες, τα κουλούρια, τις σοκολάτες, τα παστέλια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ποτέ δεν σκέφθηκε αν αυτοί είναι λευκοί, μαύροι, κίτρινοι, μελαψοί, έγχρωμοι. Κοίταξε μόνο τον άνθρωπο. Την αξία «άνθρωπος», που η εποχή μας έχει αμφισβητήσει πολύ. Υπέρτατη αξία για εκείνον ήταν η προσωπικότητα, που ονομάζεται άνθρωπος. Αυτή την προσωπικότητα προσπάθησε να τονώσει, το πεσμένο ηθικό της, την ανόρθωση του ψυχικού της εγώ, τη διάλυση της καταχνιάς, της απόγνωσης και της απελπισίας.
Μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του, στις θεϊκές εκδηλώσεις της ανθρωπιάς και της συναδέλφωσης, της θυσίας και της προσφοράς του, της αλληλεγγύης και του θαυμασμού του, εμείς εκείνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να ανοίξουμε διάπλατα την καρδιά μας και να του εκφράσουμε την αγάπη μας και τον σεβασμό μας και να του πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Τώρα που η γραφίδα μου χαράσσει αυτές εδώ τις γραμμές, ως ένα ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στον άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της αγάπης, της συμπόνιας και της ανθρωπιάς, ο νους και η καρδιά μου στρέφονται προς τους μεγάλους πατέρες της Εκκλησίας που θυσίασαν τις περιουσίες τους και τη ζωή τους για τον συνάνθρωπό τους. Βλέπω τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς, τον Μέγα Βασίλειο και τον Ιωάννη τον Ελεήμονα και πολλούς άλλους που ό,τι είχαν και δεν είχαν τα μοίρασαν. Τώρα ο Φούρναρης της Κω είναι «χθες», είναι παρελθόν. Η ιστορία θα τον καταγράψει, ως ένα πρόσωπο που άφησε πίσω του βαθιά τυπώματα αγάπης και ανθρωπιάς προς τους συνανθρώπους του. Χρέος μας να τον θυμούμαστε με αγάπη, δέος και ευγνωμοσύνη, για την προσφορά και τη θυσία του προς τους συνανθρώπους του.
Από τον Αθανάσιο Φώτου, δικηγόρο επί τιμή
