Ο πυρήνας αυτής της πολιτικής, που δεν αντιμετωπίζει την ασφάλεια ως προϋπόθεση ελευθερίας αλλά αντιθέτως επιτρέπει, αν δεν υποθάλπει, εστίες ανομίας στο όνομα του πολιτικού ακτιβισμού, διατηρήθηκε ανέπαφος έως και σήμερα, παρά τις αλλαγές προσώπων στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Οι επικεφαλής του αρμόδιου υπουργείου, επιχειρώντας να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις για την έξαρση της εγκληματικότητας, οχυρώνονται πίσω από τις επιτυχίες της ΕΛΑΣ, προκειμένου να μας πείσουν ότι όλα βαίνουν καλώς. Την πραγματικότητα, ωστόσο, τη γνωρίζουν καλύτερα οι απλοί πολίτες που τη ζούνε στο πετσί τους. Τεράστιες οικιστικές περιοχές της πρωτεύουσας, και όχι μόνον, μόλις σουρουπώσει, ή και την ημέρα, είναι απαγορευτικές για τους πεζούς. Το έγκλημα, μεγάλο και «μικρό», έχει κτυπήσει κόκκινο, συχνά από κακοποιούς που έχουν αφεθεί ελεύθεροι από τις φυλακές. Πανεπιστημιακά Ιδρύματα έχουν γίνει άντρα συμμοριών διακίνησης ναρκωτικών και άλλων τραμπούκων που τρομοκρατούν διδάσκοντες και φοιτητές. Περιθωριακές ομάδες κάνουν επιθέσεις κάθε τρεις και λίγο σε διαφόρους στόχους, εκθέτοντας διεθνώς τη χώρα. Πρόσφατα είδαμε και την απειλητική επανεμφάνιση της τρομοκρατίας, που πιστέψαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω μας. Όλα τα παραπάνω, όμως, δεν είναι φαινόμενα που ξεπήδησαν από μόνα τους, σαν τα μανιτάρια, ούτε οφείλονται, όπως θέλουν να μας πείσουν κάποιοι, στην οικονομική κρίση. Είναι αποτελέσματα συγκεκριμένων αποφάσεων και παραλείψεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αναφέρω μερικά παραδείγματα. Τον εκτρωματικό νόμο Παρασκευόπουλου, που έδωσε το ελεύθερο σε κατάδικους βαριών αδικημάτων να βγαίνουν από τις φυλακές σε χρόνο ρεκόρ. Αυτό είχε ως συνέπεια να αποθρασύνει τους κακοποιούς και να υπονομεύσει το ηθικό των Αστυνομικών.
Έπειτα, η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, δηλαδή υψίστης ασφαλείας, που οδήγησε στην άνεση των κακοποιών με τα κινητά τους εντός των άλλων φυλακών να καθοδηγούν εγκληματικές επιχειρήσεις. Παράλληλα, οι κρατούμενοι για τρομοκρατία απολαμβάνουν, για τον ίδιο λόγο, τα ωφελήματα που προβλέπει ο νόμος, κι έτσι ο αρχιδολοφόνος της 17 Νοέμβρη βρίσκεται πλέον σε αγροτικές φυλακές, παίρνει άδεια με οδοιπορικά, και κάνει τσάρκες στους δρόμους που είχε αφαιρέσει τη ζωή των θυμάτων του. Μαζί του, ως «τιμητική» συνοδεία, μέλη του «Ρουβίκωνα», της «συλλογικότητας», κατά τον ορισμό του κ. Τόσκα, που φαίνεται να απολαμβάνει τη στοργή του ΣΥΡΙΖΑ. Για τέσσερα χρόνια έχουμε μια οργάνωση που κτυπά κατά το δοκούν, ακόμη και τους λεγόμενους, καλύτερα φυλασσόμενους χώρους, όπως οι ξένες πρεσβείες. Κι ενώ αμαυρώνεται η εικόνα της Ελλάδας ως ευνομούμενου κράτους, τα «παιδιά» συνεχίζουν απτόητα το έργο τους.
Την ίδια ώρα τα Εξάρχεια έχουν καταστεί περιοχή εκτός της κρατικής δικαιοδοσίας, ενώ στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας συντελείται κάθε είδους παρανομία. Διαβάζουμε συνεχώς επιστολές απόγνωσης των κατοίκων, που ζουν ως όμηροι στα σπίτια και στις γειτονιές τους, για ληστείες, εμπόριο ναρκωτικών, μαχαιρώματα, συμμορίες. Η κυβέρνηση, όμως, αγρόν ηγόραζε… Αδιαφορεί εξοργιστικά στις εκκλήσεις.
Το ίδιο κάνει και στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα όπου, με προστατευτική ομπρέλα τον νόμο Γαβρόγλου για το άσυλο, έχουν βρει στέγη κάθε είδους παραβατικά στοιχεία. Τα θλιβερά γεγονότα απανωτά, με πλέον πρόσφατο αυτό της ΑΣΟΕΕ, που οι δυνάμεις της ΕΛΑΣ δέχθηκαν οργανωμένη επίθεση από ομάδα μπαχαλάκηδων, οι οποίοι βρήκαν και πάλι καταφύγιο εντός του Πανεπιστημίου.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να πιστεύει πλέον ότι αυτή η κυβέρνηση μπορούσε ή ήθελε να «στρίψει το τιμόνι». Ό,τι ήταν να κάνει το έκανε. Η Ελλάδα, όμως, πρέπει να ξαναγίνει μια κανονική χώρα, όπου σε κάθε γωνιά της, όλοι οι πολίτες θα ζουν με ασφάλεια. Αυτό θα είναι το έργο της επόμενης κυβέρνησης της Νέα Δημοκρατία και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ελπίζουμε σύντομα να γίνει πραγματικότητα.
Από τον Μάξιμο Χαρακόπουλο, τομεάρχη Προστασίας του Πολίτη της ΝΔ, βουλευτή Λάρισας
