Από τον Βασίλη Λαζαρίδη
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η συγκυβέρνηση είναι κοντά σε μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία- μνημόνιο. Η διαπραγμάτευση της "πρώτης φορά αριστερής" κυβέρνησης δεν έγινε σε καμία φάση όλους αυτούς τους μήνες για να βγει ο λαός μας από τα βάσανά του.
Η ανάγνωση των απόψεων τμημάτων του κεφαλαίου μάς επιτρέπει να διαπιστώσουμε ότι άλλα τμήματα εκτιμούν ως καταστροφική μια μη συμφωνία και άλλα φλερτάρουν με την ιδέα, ακόμα και με το ενδεχόμενο της εξόδου από το ευρώ. Στην τελευταία κατηγορία βρίσκονται τμήματα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που έχουν ισχυρές συναλλαγές με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, κεφάλαιά τους είναι κυρίως σε τράπεζες του εξωτερικού. Συνολικά, αντιδρούν στην επιπλέον φορολόγησή τους και στην κατάργηση των φοροαπαλλαγών τους. Εκπρόσωποι φορέων του, όπως ο ΣΕΒ, αν και ζητούσαν η όποια λύση να προϋποθέτει την παραμονή στην ΕΕ και το ευρώ, την ίδια στιγμή αντιδρούσαν στους όρους της συμφωνίας που χτυπούσαν τα δικά τους συμφέροντα, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με άλλα τμήματα του διεθνούς κεφαλαίου.
Ωστόσο, όταν τέθηκε ζήτημα λειτουργίας των τραπεζών, οι ίδιοι φορείς και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) έκαναν την επιλογή «συμφωνία να 'ναι και ό, τι να 'ναι», αρκεί ν' ανοίξουν οι τράπεζες, από τις οποίες τα τμήματα αυτά είναι άμεσα εξαρτημένα. Πράγμα, βεβαίως, που είναι λογικό, γιατί οι τράπεζες αποτελούν τη καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις είτε με νέο βάρβαρο μνημόνιο (αργός θάνατος για το λαό) είτε με Grexit και ανεξέλεγκτη χρεωκοπία (ξαφνικός θάνατος) είτε με βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, το ΚΚΕ θα βρεθεί μπροστά στους αγώνες του λαού μας για την πραγματική ρήξη και φιλολαϊκή διέξοδο. Μια διέξοδο που σημαίνει ο λαός να μπορεί να απολαμβάνει τα αποτελέσματα της εργασίας του, να απολαμβάνει τον πλούτο που ο ίδιος παράγει. Μια φιλολαϊκή διέξοδο που σημαίνει, όχι ζωή προσαρμοσμένη στα ψίχουλα με μειωμένες προσδοκίες, προσαρμοσμένη στη μιζέρια, όπως διαμορφώνεται στις συνθήκες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Να αλλάξει ο δρόμος ανάπτυξης, να αναδιοργανωθεί η κοινωνική παραγωγή, να αλλάξει η κοινωνική οργάνωση της παραγωγής, να γίνει σοσιαλιστική. Αυτό προβάλλει η πολιτική πρόταση, το Πρόγραμμα του ΚΚΕ.
Πρέπει δηλαδή: Να αλλάξει ο σκοπός, το κίνητρο της παραγωγής. Από την παραγωγή με σκοπό - κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος στην παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών εργατικών - λαϊκών αναγκών. Για να γίνει αυτό προϋπόθεση είναι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, δηλαδή η μετατροπή σε κοινωνική εργατική - λαϊκή περιουσία των εργοστασίων, των επιχειρήσεων, των υπηρεσιών, των λιμανιών, των πλοίων, των υποδομών κ.λπ. Σε ό, τι αφορά ειδικά την αγροτική παραγωγή, η γη θα κοινωνικοποιηθεί. Θα διαμορφωθούν κοινωνικοποιημένες αγροτικές μονάδες, ενώ ταυτόχρονα, όπου υπάρχει μεγάλος κατακερματισμός στον κλήρο, σε πρώτη φάση, θα προωθηθεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός, δηλαδή η συνένωση των αγροτών σε συλλογικά οργανωμένες παραγωγικές μονάδες με χρήση σύγχρονων και εξελιγμένων μηχανημάτων και μεθόδων καλλιέργειας. Για να μπορέσει το κίνητρο αυτό της παραγωγής να λειτουργήσει σε κοινωνικό επίπεδο, να αποτελέσει στοιχείο της κοινωνικής οργάνωσης της παραγωγής χρειάζεται να οργανωθεί ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας. Δηλαδή, η σχεδιασμένη κατανομή παραγωγικών δραστηριοτήτων, πόρων, πρώτων υλών, εργατικού δυναμικού, για την ικανοποίηση των κοινωνικών - λαϊκών αναγκών. Η υλοποίηση αυτών των στόχων προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή των εργατικών - λαϊκών μαζών. Προϋποθέτει τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο στο σχεδιασμό, στην οργάνωση και την υλοποίηση της παραγωγής.
Μια τέτοια εξέλιξη δεν μπορεί να έρθει ως αποτέλεσμα συμφωνίας με τους καπιταλιστές, την αστική τάξη, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Πρέπει να τους αφαιρεθεί όλη η πολιτική και οικονομική δύναμη που κατέχουν, η ιδιοκτησία, η δυνατότητά τους να ελέγχουν τα κλειδιά της οικονομίας. Χρειάζεται, λοιπόν, πρώτα απ' όλα να τους αφαιρεθεί η πολιτική εξουσία, να ξηλωθούν όλοι οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί θεσμοί πάνω στους οποίους στηρίζεται. Να διαμορφωθεί η νέα εξουσία πάνω σε νέους θεσμούς, εργατικούς - λαϊκούς, που θα γεννήσει η ανατρεπτική πάλη του λαού. Χρειάζεται επίσης να αποδεσμευτεί η χώρα απ' όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, ενώσεις και οργανισμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, ΠΟΕ, Παγκόσμια Τράπεζα, ΟΟΣΑ, ΟΑΣΕ κ.λπ.). Χρειάζεται, να μην αναγνωρίσει το δημόσιο χρέος, να κηρύξει μονομερώς τη διαγραφή του συνόλου του, να βγει από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, να διακόψει κάθε είδος δανεισμού. Να επιδιώξει τη σύναψη ισότιμων σχέσεων αμοιβαίου οφέλους με άλλα κράτη, προκειμένου να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σε προϊόντα και υπηρεσίες που δεν μπορεί να καλυφθούν άμεσα με δικές της δυνάμεις.
Σίγουρα μια τέτοια εξέλιξη δε θα έρθει μέσα από την εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων ή τις διαπραγματεύσεις τους εντός των τειχών της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Προϋποθέτει ένα μεγάλο ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια συμμαχία ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα που θα μπορεί να επιβάλει τη θέλησή της. Προϋποθέτει λαό οργανωμένο και αποφασισμένο για πραγματικές συγκρούσεις και ρήξεις. Το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε εργοστάσιο, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε σχολή κάθε γειτονιά και χωριό θα δώσει όλες του τις δυνάμεις, οργανώνοντας λαϊκές επιτροπές αγώνα, επιτροπές περιφρούρησης, αλληλεγγύης, επαγρύπνησης για να υπερασπιστούμε το λαό μας για την επιβίωση του με οποιοδήποτε σενάριο επιλεγεί από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να δυναμώσει ο αντικαπιταλιστικός - αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός της πάλης, η προοπτική ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους, να ενισχυθεί η συσπείρωση του λαού με το ΚΚΕ.
*Ο Β. Λαζαρίδης είναι μέλος της Τ.Ε. Λάρισας και Ε.Π. Θεσσαλίας του ΚΚΕ
