Καλεί όποιον παρακολουθεί τα τεκταινόμενα να εγκαταλείψει κάθε αυταπάτη ότι «αυτό το δράμα έχει να κάνει με εμπορικά πρωτόκολλα, δικαιώματα παραμονής ή το στάτους του ιρλανδικού συνόρου. Το Brexit είναι η ιστορία μίας περήφανης πρώην αυτοκρατορικής δύναμης που περνά κρίση μέσης ηλικίας. Ο υπόλοιπος κόσμος αφήνεται να παρακολουθεί τη θεραπευτική συνεδρία της Βρετανίας, καθώς γκρινιάζει για τον πρώην σύζυγο, την Ε.Ε. Πότε θα σταματήσουν να μιλάνε και θα προχωρήσουν;»
Τα δύο τελευταία χρόνια αποκάλυψαν κάτι διαφορετικό: ότι «για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία η Βρετανία είναι μικρή. Έχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα ως αυτοκρατορία, η Βρετανία δαπάνησε το δεύτερο ήμισυ του αιώνα χάνοντας σχεδόν όλες τις αποικίες της - και ως εκ τούτου ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος της».
«Είναι η αυτοκρατορική ιστορία της Βρετανίας και τα 45 χρόνια συμμετοχής της στην ΕΕ - όπου το Λονδίνο ήταν μια κυρίαρχη φωνή - ο λόγος που αγωνίζεται να διεξαγάγει διπλωματία ως μέτρια δύναμη που γίνεται τώρα. Εξοικειωμένοι να εκδίδουν αποικιακά φιρμάνια, η Βρετανία φαίνεται απλώς να μην ξέρει πώς να παίξει το παιχνίδι του δούναι και λαβείν που απαιτείται για να διαπραγματευτεί κανείς με έναν πολύ μεγαλύτερο εταίρο. Είναι, ίσως, εξαιτίας αυτής της ιστορίας που πολλοί άνθρωποι στη Βρετανία είναι τόσο ανεπαρκώς ενημερωμένοι για την Ε.Ε. Η πολιτική και δημοσιογραφική τάξη απλώς δεν είναι συνηθισμένη να πρέπει να λάβει υπ’ όψιν της και την άποψη των άλλων».
«Κατηγορούμε τους Έλληνες για τον εκτροχιασμό της οικονομίας τους και φέρνουμε προ των ευθυνών τους τις πολυδάπανες κυβερνήσεις που επιβαρύνουν τις μελλοντικές γενεές με υπερβολικά χρέη», αλλά δεν πρέπει να χαριζόμαστε και στους Βρετανούς. «Είναι η ώρα να αθροίσουν ό,τι έσπειραν μέσα σε 45 χρόνια ρηχής συζήτησης για την ΕΕ. Είναι η μοναδική άγνοια της Βρετανίας που την κάνει τόσο βαρετή».
Η Τερέζα Μέι είναι η κατάλληλη ηγέτης για μια συρρικνούμενη Βρετανία, χωρίς σαφές και συνεκτικό όραμα. «Η συμφωνία είναι η καλύτερη που θα λάβει το Λονδίνο, απλώς διότι είναι η καλύτερη που μπορούν να προσφέρουν οι Βρυξέλλες» και παρόλα αυτά οι Βρετανοί πολιτικοί παρατάσσονται σαν παραπονιάρικα παιδιά να ζητήσουν από τις εναπομείνασες 27 χώρες της Ε.Ε. να κάνουν τροποποιήσεις στη συμφωνία για το Brexit. «Η Βρετανία έχει ένα μάθημα να μάθει. Αυτό που μια παγκόσμια δύναμη μπορεί να περάσει ως "ιδιαιτερότητα", για μια χώρα μεσαίου μεγέθους εκλαμβάνεται απλώς ως "αχαριστία"».
ΠΗΓΗ: Politico
