Το αφήγημα: βγήκαμε καθαρά από τα μνημόνια, τέρμα η λιτότητα, ανοίγονται καινούργιοι δρόμοι ανάπτυξης και ευημερίας, το ακούμε και θα το ακούμε χιλιάδες φορές. Λέγε-λέγε, πού θα πάει, θα μας πιστέψουν… Ταυτόχρονα, πετάμε και κανένα κόκαλο στους πεινασμένους, οι οποίοι σπεύδουν να το αρπάξουν δίκην αδέσποτων σκύλων και όλα καλά.
Αρκεί να πάρουμε τις εκλογές και ύστερα…
Όλες οι παθογένειες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, είναι στο προσκήνιο, όπως και στο παρελθόν.
Το πρόσφατο οδυνηρό παρελθόν, τάχα δεν μας δίδαξε τίποτε; Η ανευθυνότητα των πολιτικών μας που μας οδήγησε στη χρεοκοπία, δεν μας έγινε μάθημα; Έγιναν τόσο τρομερά πράγματα που τα ξεχάσαμε κιόλας;
Χάθηκε το 25% του εθνικού μας εισοδήματος. Οι συνταξιούχοι χάσαμε τη μισή μας σύνταξη (μαζί με τα δώρα) και έπεται συνέχεια. Επιχειρήσεις έκλεισαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους και πολύ περισσότεροι κινδυνεύουν να τα χάσουν στο μέλλον. Η ανεργία εκτοξεύτηκε στα ύψη. Τα άλκιμα νιάτα μας αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν για εύρεση εργασίας. Φορτωθήκαμε τρία μνημόνια, με πολύ επώδυνα μέτρα, ενώ μπορούσαμε να αποφύγουμε πολλά από αυτά, αν δεν κάναμε τους νταήδες στους δανειστές μας. Υπογράψαμε την καταδίκη μας μέχρι το 2060, αφού πρέπει μέχρι το 2022 να έχουμε πλεονάσματα, 3,5% τον χρόνο και στη συνέχεια 2,2%. Μοναδική πρωτιά στον κόσμο αυτή. Δανειστήκαμε το μεγαλύτερο ποσό στην ιστορία στον αυτή. Δανειστήκαμε το μεγαλύτερο ποσό στην ιστορία των κρατών, της τάξεως των 300 δισεκατομμυρίων ευρώ και παρ’ όλα αυτά, το χρέος, από 175% το 2014, ανέβηκε στο 187,5% σήμερα (πώς στην ευχή έγινε αυτό, μη με ρωτάτε να σας πω. Δεν ξέρω).
Και-ω! του θαύματος! – όλα πέρασαν και το μέλλον διαγράφεται φωτεινό. Η ευημερία είναι μπροστά μας. Τέρμα η λιτότητα. Τέρμα τα προβλήματα. – Μια ενορχηστρωμένη προπαγάνδα τείνει να τα εξαφανίσει.
Ξέρουν οι πολιτικοί μας ότι δεν είναι έτσι, αλλά ενόψει εκλογών πρέπει να μας παραμυθιάσουν, μπας και τους πιστέψουμε όπως τόσες φορές στο παρελθόν.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν απομακρυνθήκαμε από την επικίνδυνη ζώνη, παρά τα τόσο επώδυνα μέτρα και κινδυνεύουμε να βρεθούμε και πάλι στα βράχια, αν ακολουθήσουμε την ίδια τακτική όπως στο παρελθόν.
Η ανάκαμψη της οικονομίας βρίσκεται στο αναιμικό 2% παρά την τεράστια βύθιση που έχει υποστεί, ενώ η ανάπτυξη της Ευρωζώνης το 2017, βρισκόταν συνολικά στο 2,4%.
Έχουμε ένα οικονομικό μαξιλάρι 23-24 δισ. ευρώ, που πρέπει να το διαφυλάξουμε για μέρες δύσκολες. Αν όμως δεν δανειστούμε σύντομα, θα δούμε το απόθεμα αυτό να εξαφανίζεται σαν καπνός. Με όσα όμως μεσολάβησαν κατά το παρελθόν, και με την τακτική που ακολουθούμε, οι αγορές μάς έχουν στο μικροσκόπιο και δεν μας εμπιστεύονται. Γι’ αυτό τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου βρίσκονται στο 4% περίπου, που είναι πολύ υψηλό να δανειστούμε.
Αν πεις για την περικοπή των συντάξεων, αυτό κι αν είναι κοροϊδία. Θα κοπούν - δεν θα κοπούν, κανένας δεν ξέρει. Κι εδώ όλα παίζουν την κολοκυθιά στην πλάτη των συνταξιούχων.
Όλα τα παραπάνω, τι δείχνουν; Ότι το κακό παρελθόν είναι εδώ. Δεν βάζουμε μυαλό και κινδυνεύουμε να πάθουμε τα ίδια και χειρότερα. Και ξέρετε ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα. Όχι οι πολιτικοί μας βέβαια.
Όλα γίνονται για την καρέκλα και από κει και πέρα βλέπουμε.
Είμαστε τόσο αφελείς να πιστεύουμε πάντοτε τα ψέματα;
Του Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου, συνταξιούχου δασοπόνου
