Για λόγους ανώτερης βίας δεν απεστάλη έγκαιρα στην εφημερίδα. Αν και καθυστερημένη η αποστολή της, φρονώ, ότι και τώρα έχει την αξία της και τη σπουδαιότητά της. Ζούμε σε μία εποχή όπου η αξία «άνθρωπος» αμφισβητείται έντονα, όχι μόνο από το άθεο κατεστημένο της εποχής μας αλλά και από μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν για την αξία «άνθρωπος», ότι πήρε τον κατήφορο και τίποτε δεν είναι σε θέση να τη σταματήσει. Κανείς δεν μπορεί να ανακόψει την πτώση και τον ολισθηρό δρόμο του ανθρώπου. Ούτε υπάρχει ελπίδα να επανέλθει στην προτέρα του θέση και αίγλη και να ανυψωθεί και πάλι στον θρόνο του, όπως παλαιότερα και να αποκτήσει ξανά τη χαμένη του αξιοπρέπεια και την υπόστασή του. Τα εμβατήρια αυτά ακούγονται συχνά-πυκνά από τους πολέμιους της αξίας «άνθρωπος», οι οποίοι δεν διστάζουν να μηδενίζουν τα πάντα και να χρησιμοποιούν τη ρητορική τους και την προπαγάνδα τους όπως κάθε φορά τους συμφέρει και τους βολεύει. Απάντηση σ’ όλους αυτούς, που επιτίθενται με όλα τα μέσα, που διαθέτουν ενάντια στην αξία «άνθρωπος», στην πεισματική αυτή αρνητική συνθηματολογία, έδωσε το ανώνυμο πλήθος των πρόσφατων γεγονότων της πύρινης λαίλαπας της Ανατολικής Αττικής και λίγο παλαιότερα της Μάνδρας, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, που από την πρώτη στιγμή αυτής της τραγωδίας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των τραγικών γεγονότων και προσέφερε τον εαυτό του σ’ όλους εκείνους που εκείνη τη στιγμή τον είχαν ανάγκη. Όλοι αυτοί που πήραν ένα κλαδί, ένα τσαπί, ένα φτυάρι, ένα λάστιχο με νερό για να ριχθούν στη μάχη να σβήσουν τη φωτιά που εκείνες τις ώρες και στιγμές σκορπούσε τον θάνατο σε ανθρώπινες ψυχές και κατέστρεφε περιουσίες, αλλά και εκείνοι που πήγαν άμεσα να απαλύνουν τον οξύ πόνο και να διαλύσουν την καταχνιά της απόγνωσης, προσφέροντας άμεση βοήθεια για την ανακούφιση των θυμάτων της αλόγιστης καταστροφής. Ολοι αυτοί, αντικατοπτρίζουν την αξία «άνθρωπος». Αυτή που είναι εμπλουτισμένη από καθαρό φωτεινό μυαλό, που δίνει απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα της ζωής και ανυψώνει τον άνθρωπο στο πιο ψηλό βάθρο της υπεροχής και της υπεραξίας.
Η πνευματική αυτή συγκρότηση δίνει για άλλη μια φορά την απάντηση σ’ όσους τον αμφισβητούν και τον μηδενίζουν. Σ’εκείνους που αναφωνούν ελαφρά τη καρδιά, ότι ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε. Κανένας μας δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει ή να υποτιμήσει, πολύ δε περισσότερο να ψέξει την αυθόρμητη προσφορά και παρουσία, την κινητοποίηση του ενδιαφέροντος ενός ολόκληρου λαού που βρέθηκε από την πρώτη στιγμή αντιμέτωπος με το κόκκινο θηρίο, που εκστόμιζε πύρινες γλώσσες έτοιμο να τον κατασπαράξει και να τον αφανίσει. Όλα όσα έγιναν τα μετρούμε, τα αποτυπώνουμε και τα καταγράφουμε. Τα εκτιμούμε και στεκόμαστε με σεβασμό και αγάπη στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, στις εκδηλώσεις ανθρωπισμού, συμπόνιας, πόνου και φιλάδελφης προσφοράς και αγάπης. Μαρτυρούν πως σε κρίσιμες στιγμές ο βιομήχανος, ο εργοστασιάρχης, ο έμπορος, ο εργάτης, ο πλοιοκτήτης, ο κρεοπώλης και ο μανάβης, δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν εκείνη τη στιγμή κοσμικές διαβαθμίσεις πλούτου, δύναμης και αξιώματος. Όλοι είναι ίδιοι και έχουν έναν και μόνο σκοπό, να βοηθήσουν. Όποιες διαφορές και αν έχουν μεταξύ τους, έριδες και προστριβές, τις ξεχνούν και όλοι μαζί ενώνονται και προστρέχουν αρωγοί σ’ εκείνους που κινδυνεύουν από τις καταιγίδες και τις συμφορές του βίου. Δείγμα της μεγάλης ανθρωπιάς και αγάπης στους χειμαζόμενους. Σε όσους γέμισαν τα δημοτικά καταστήματα των περιοχών που επλήγησαν με τόνους τρόφιμα, ρούχα και φάρμακα, αλλά κυρίως σ’ εκείνους που προσέφεραν τις φλέβες των για ένα μπουκάλι αίμα και άφησαν άναυδη την διεθνή κοινότητα με την τόσο μεγάλη και γρήγορη εθελοντική τους προσφορά, έχουμε χρέος και καθήκον να τους απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Η συμβολή τους στην κοινή αποστολή της αγάπης και της ανθρωπιάς, συμβολίζει το μεγαλείο της αξίας του ανθρώπου και καταρρίπτει την αμφισβήτησή του από το άθεο και μηδενιστικό κατεστημένο. Ποιον να πρωτοαναφέρω και ποιον ιδιαίτερα να αυτοβιογραφήσω. Αυτοί που υποκατέστησαν το ανίκανο και ανήμπορο κράτος να προστατέψει τους πολίτες του και να διαχειριστεί μια σοβαρή κρίση, τους αξίζει κάθε έπαινος και κάθε αρετή.
Δεν ασχολήθηκαν με την ταχύτητα και τη φορά του ανέμου, τις ακραίες καιρικές συνθήκες και την ανακάλυψη των εμπρηστών, όπως έπραξαν άλλοι. Αλλά μόνο με τους λαβωμένους και τους πληγωμένους της τραγωδίας. Στέκομαι με θάμβος και παρακολουθώ τον πυροσβέστη που έδινε μάχη με τις πύρινες φλόγες την ίδια στιγμή που πιο κάτω η σύζυγός του και το παιδί του άφηναν την τελευταία τους πνοή. Μου είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο να χωρέσουν σ’ αυτό εδώ το κείμενό μου, όσοι με αυτοθυσία της ζωής των συνέδραμαν τους πληγέντες και μας έκαναν υπερήφανους με την τόλμη και το παράδειγμά τους. Τους ευχαριστούμε όλους. Η πολιτεία δεν πρέπει να αιφνιδιάζεται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Οφείλει να έχει τις υποδομές και άρτιο προσωπικό κατάλληλα εκπαιδευμένο για να δαμάσει τέτοιες συμφορές. Δεν είναι επιτρεπτό σε καιρό ειρήνης να θρηνούμε τόσους νεκρούς. Δεν μας τιμά. Δεν τιμά τη χώρα μας. Τον πολιτισμό της, την οργάνωσή της. Οι ψυχές που χάθηκαν στην τραγωδία ανηφόρησαν τον δρόμο προς τον ουρανό. Εμείς δύο πράγματα έχουμε τώρα να κάνουμε. Πρώτον. Να παρακαλέσουμε τον Κυριό μας να τους πάρει μαζί του στη δική του αυλή, εκεί με τους Αγίους και τους δικαίους. Και δεύτερον. Να τους υποσχεθούμε, ότι θα αγωνιστούμε, ότι οι ένοχοι αυτής της τραγωδίας και συμφοράς, όποιοι και αν είναι αυτοί, όσο ψηλά και αν βρίσκονται, θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη, για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους και θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου, ώστε κάθε ψυχή να βρει την αγαλλίαση και την ανάπαυσή της εκεί ψηλά στους ουρανούς.
Αθανάσιος Φώτος
επί τιμή δικηγόρου
