Ο κ. Κοτζιάς τα έκανε (ρώσικη) σαλάτα

Την 10η Αυγούστου, επέτειο της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών, κορυφαία ημέρα της ελληνικής διπλωματίας διάλεξε ο κ. Κοτζιάς για να διαπράξει ακόμη μία από τις διπλωματικές του γκάφες.

Σαν να έπαιρνε εκδίκηση εκ μέρους του Λένιν για την ανατροπή του καθεστώτος καταφέρθηκε κατά της Ρωσίας. Αν το θέμα έπαιρνε διαστάσεις στον ρωσικό Τύπο, οι συνέπειες για τον τουρισμό μας θα ήταν σοβαρές και όφειλε να το γνωρίζει. Η δε εικόνα της χώρας, η ήπια ισχύς της, για μια ακόμη φορά δοκιμάζεται. Από τη μία απελαύνουμε Ρώσους, από την άλλη αφήνουμε το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής να λυμαίνεται τη μειονότητα με πλειάδα πρακτόρων και δρώντας κατευναστικά , αλλάζουμε το καθεστώς των Μουφτήδων.
Είναι προφανές πως παρά το ακαδημαϊκό του υπόβαθρο, ο κ. Κοτζιάς ενεργεί με παντελή αδιαφορία προς τις αρχές της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων. Πριν μερικές εβδομάδες ο καθηγητής Παναγιώτης Ήφαιστος είχε προειδοποιήσει τον ΥΠΕΞ με άρθρο του στην Huffington Post. Τα μικρά κράτη, όπως η Ελλάδα, δεν έχουν καμία δουλειά να εισχωρούν στις «Ηγεμονικές Συμπληγάδες». Δηλαδή να ανακατεύονται στις διενέξεις και διαφορές των ηγετικών δυνάμεων. Ποιος ο λόγος της τόσο ανούσιας αντιπαράθεσης με τη Ρωσία; Η Ελλάδα δεν ενεργεί σαν σοβαρό κράτος όταν καταφεύγει σε ανώφελες αντεκδικήσεις ενώ θα έπρεπε να προσπαθεί να γέρνει την πλάστιγγα υπέρ των αξιώσεών της και μόνο. Είναι πια δεδομένο ότι η σταθερή μας σύμμαχος είναι οι ΗΠΑ και τα συμφέροντά μας μπορούν να συμπλεύσουν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μας διέπει μία κόσμια συμπεριφορά και απέναντι σε άλλες δυνάμεις, πράγμα που ενισχύει και την εικόνα μας προς τους ίδιους τους συμμάχους μας. Μικροπολιτική και έλλειψη στρατηγικής, δεν δικαιολογούνται στη διεθνή σκακιέρα και είναι δύο από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις αντιδράσεις Κοτζιά.
Η Τουρκία θα καταλάβει πολύ σύντομα, είτε μέσω ΔΝΤ είτε δασμών είτε του δολαρίου, ότι δεν μπορεί να ζήσει και πολύ καλά χώρια από τις ΗΠΑ και θα γυρίσει πίσω στην αγκαλιά της σαν μετανιωμένη σύζυγος. Οι ΗΠΑ, από την άλλη, πολύ καλά κάνουν και αναβαθμίζουν την Ελλάδα σαν σύμμαχο, αλλά δεν είναι έτοιμοι να απεμπολήσουν την Τουρκία. Γιατί να το κάνουν άλλωστε;
Παρά το γεγονός ότι πράγματι η Ρωσία ιστορικά διέψευσε τις διαχρονικά αστείες προσδοκίες μας περί ερχομού του «ξανθού γένους» και μόλις πρόσφατα δεν αποδείχτηκε αξιόπιστος σύμμαχος, η εμπάθεια στην εξωτερική πολιτική είναι κακός σύμβουλος για τον κ.Κοτζιά.
Η απόφασή του να γίνει το καλό παιδί των ΗΠΑ δεν θα φέρει αποτελέσματα πέρα από το να πλήξει την αξιοπιστία του. Οι μεγάλες δυνάμεις δεν αγαπούν, δεν μισούν, δεν συμπαθούν, δεν στηρίζουν για πάντα. Ενεργούν πάντα σύμφωνα με το συμφέρον τους τη δεδομένη χρονική στιγμή. Λαμβάνουν πάντα υπ’ όψιν τους τα σοβαρά κράτη. Ο κ. Κοτζιάς για μια ακόμη φορά τα έκανε σαλάτα. Ρώσικη αυτή τη φορά.
Γράφειο Ηρακλής Β. Γερογιώκας*
* Ο Ηρακλής Β. Γερογιώκας είναι μέλος Τομέα Εξωτερικών ΝΔ.