Τελειόφοιτη η ίδια στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου με εξειδίκευση στη Ρομποτική - Χειρουργική, με πυρετώδεις ρυθμούς και τους μαθητές της, Γιάννη Παπαδόπουλο - Ιάσονα Σομόγλου κατασκεύασε μετά από ενάμιση χρόνο τη μακέτα της κοινότητας που τους εξασφάλισε την πρωτιά.
Στους συγκεκριμένους μαθητές Λυκείου η Διάνα διδάσκει εκπαιδευτική ρομποτική και προετοιμάζει γι΄ αντίστοιχους πανελλήνιους διαγωνισμούς και παγκόσμιες Ολυμπιάδες.
Το project τους αφορούσε μια αυτόνομη, αειφόρο κοινότητα που παράγει, εξοικονομεί, μετατρέπει και μοιράζεται ενέργεια. Μέσα από αλγόριθμους που έφτιαξαν μπορεί να εκτιμηθεί ποια σπίτια χρειάζονται ενέργεια κάθε λεπτό και ποια έχουν περίσσια και άρα μπορούν να στείλουν, συνυπολογίζοντας την απόσταση των σπιτιών ώστε να αξιοποιηθεί η ενέργεια με το βέλτιστο τρόπο. Παράλληλα τα σπίτια εξοπλίστηκαν με αισθητήρες ώστε καμία ηλεκτρική συσκευή να μη λειτουργεί όταν δεν χρειάζεται αλλά και σύστημα Bluetooth προκειμένου ο χρήστης να ελέγχει τη θερμοκρασία και τις ηλεκτρικές συσκευές της οικίας του από το κινητό του. Με παρόμοιο τρόπο τα φανάρια των πεζών αντλούσαν ενέργεια από τον ήλιο και λειτουργούσαν μόνο όταν ανίχνευαν πεζό να περιμένει να περάσει το δρόμο. Ακόμη τόσο στα γυμναστήρια όσο και στην παιδική χαρά η κινητική και δυναμική ενέργεια μετατρεπόταν σε ηλεκτρική.
Η πρώτη φορά που ήρθε σε επαφή με τη ρομποτική ήταν όταν τελείωνε την Α΄ Γυμνασίου. Ο καθηγητής της τεχνολογίας της έδωσε το ερέθισμα και ξεκίνησε δειλά τις συμμετοχές σε διαγωνισμούς. Έκτοτε αποφάσισε πως θέλει να το σπουδάσει και όλα πήραν τον δρόμο τους! Φτιάχνει τη δική της ομάδα με έδρα το σπίτι της και ακολουθούν οι επιτυχίες! Τα πρώτα εμπόδια, ήταν τα στερεότυπα για τις γυναίκες που ασχολούνται με θετικές επιστήμες. Στο Πολυτεχνείο είναι 80% άνδρες και 20% γυναίκες . Πολλοί την είδαν με δυσπιστία, μα κείνη απάντησε με πράξεις.
«Στην Ελλάδα του 2018 το έδαφος δεν είναι πρόσφορο για τη ρομποτική σε επαγγελματικό επίπεδο. Μπερδεύουν τη ρομποτική με τα ανδροειδή. Στη ρομποτική φτιάχνουμε μια μηχανή με αισθητήρες ώστε να λαμβάνει ερεθίσματα και αναπτύσσει έναν αλγόριθμο ώστε να σκέφτεται με κάποιο τρόπο. Ακόμα και τα έξυπνα πλυντήρια που λέμε είναι ρομπότ, καθώς διαθέτουν μια πολύ πρωταρχική μορφή νοημοσύνης».
Η Διάνα είναι συνιδρύτρια της φοιτητικής ΜΚΟ Unique Minds, η έμπνευση της οποίας έγινε όταν αντιλήφθηκε, μαζί με τον φίλο της Παύλο, κενά στην εκπαίδευση. Ένα απ΄ αυτά είναι ότι το σύστημα δεν μπορεί να εντοπίσει τις ιδιαίτερες δεξιότητες και κλίσεις του υποψηφίου και να της ενθαρρύνει.
«Μέσα στα αρνητικά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υπάρχουν και μικρές φωτεινές ενδείξεις. Παρ΄ ότι τα πανεπιστήμια της χώρας είναι δημόσια, μπορούμε να συναγωνιστούμε –και με το παραπάνω– φημισμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού με τεράστια δίδακτρα.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι ο φοιτητής με την εισαγωγή του στη σχολή έρχεται αντιμέτωπος με ένα «χάος» που καλείται να διαχειριστεί πολλές φορές ολομόναχος και χωρίς σωστή καθοδήγηση από καθηγητές. Έτσι πρέπει να ψαχτεί, να βρει βιβλία, συμπληρωματικό υλικό, σχετικά σεμινάρια… Ουσιαστικά, έναν τρόπο να ανταπεξέλθει στη σχολή μόνος του. Αυτή η διαδικασία προσφέρει πολλά οφέλη».
Δύο φοιτητές σαν αυτούς, λοιπόν, ιδρύουν μια ΜΚΟ για να περιορίσει τις χιλιάδες περιπτώσεις φοιτητών που δεν ξέρουν γιατί μπήκαν στη σχολή, η οποία εν τέλει δεν τους καλύπτει σαν αντικείμενο. Ρόλο σε αυτό το φαινόμενο παίζουν ξανά τα γνωστά στερεότυπα που λένε πως, όταν βγάλεις μεγάλο βαθμό, πρέπει να πας σε μία σχολή με μεγάλη βάση ανεξάρτητα αν σ’ αρέσει ή όχι.
«Στην Ελλάδα εξακολουθούμε να ρωτάμε ένα παιδί τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, ποτέ όμως τι του αρέσει να σπουδάσει. Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα πως αν εγώ, ως καθηγήτρια, είχα βοηθήσει τον μαθητή πριν μπει σε οποιαδήποτε σχολή να βρει τι του αρέσει πραγματικά να κάνει όπως έγινε και μ’ εμένα, μήπως θα ήταν αλλιώς η κατάσταση;».
Η Unique Minds ασχολείται με τον ακαδημαϊκό προσανατολισμό. Ανοίγει τα πανεπιστήμια σε μαθητές με σκοπό να δουν ποια σχολή τούς ελκύει ανεξάρτητα από το φύλο τους, το επάγγελμα των γονιών τους, τι λένε στα φροντιστήρια. Δίνει την ευκαιρία στον μαθητή να δει όλο το πανεπιστήμιο, να μιλήσει με φοιτητές μέσα από βιωματικά σεμινάρια, ανοιχτούς διαλόγους και ημερίδες.
Πρωτοπόρος η Διάνα και στον επαγγελματικό προσανατολισμό και το καλύτερο, σύντομα θα ταξιδέψει στη Γερμανία όπου θα εργαστεί σε ένα ερευνητικό κέντρο πάνω στη ρομποτική χειρουργική. Σαφώς και μαντεύουμε όλοι μας ότι η χώρα που θα την κερδίσει, δεν θα ‘ναι η Ελλάδα.
Στο μεταξύ Kατερίνα Στεφανίδη, Νικόλ Κυριακοπούλου, Μίλτος Τεντόγλου, μόλις 20 ετών κι άλλοι πρώτευσαν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του Βερολίνου. Τις δικές του νίκες αφιερώνει κι ο τενίστας Στέφανος Τσιτσιπάς στους πληγέντες της 23/7 μαζί και 5.000 ευρώ.
Νίκες στο ποδόσφαιρο, στον στίβο, παντού, εκτός απ΄ τους πολ-ήττες της αριστεράς και της δεξιάς που ανήγαγαν τις μετριότητες σε δημόσια πρόσωπα και μετράμε ξανά και ξανά νεκρούς και ήττες.
Μια κοινωνία που από αγκυλώσεις, δειλία ή πονηρία , αρνείται να ονειρευτεί το όμορφο, να απαιτεί το καλύτερο ...δεν έχει καμία τύχη!
Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής, υποψ. βουλευτής με το Ε.Πα.Μ. τώρα δε ραδ. παραγωγός
