Mπορεί ο δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης, να επιμένει πως η καταστροφή ήταν αναπόφευκτη, καθώς η περιοχή παραδόθηκε στις φλόγες μέσα σ’ ελάχιστο χρόνο (απ’ τη στιγμή που μύρισα τη φωτιά, στο σπίτι μου έφθασαν οι φλόγες), αλλά οι κάτοικοι άλλα λένε:
- «είδα τη φωτιά από μακριά, πήρα την οικογένειά μου και έφυγα».
- «Ακούγαμε απ’ την ΤιΒι ότι καίγεται η Κινέτα, η Καλλιτεχνούπολη και ησυχάζαμε».
- Ο σεφ Παναγιώτης Κοκκινίδης στις 18.19 μεταδίδει live βίντεο στο Facebook την πυρκαγιά γράφοντας: «Αν δεν γίνει ένα θαύμα, θα καεί πολύς κόσμος».
Λίγο αργότερα, βρήκε φριχτό θάνατο νεότατος, η σύζυγός του, τα δύο παιδιά και η μητέρα του. Όταν η φωτιά είναι στα χίλια μέτρα δεν βιντεοσκοπείς. Τα 3.40’ ήταν υπερπολύτιμα!
- Αλλος στην ίδια παρέα αμέριμνα περιγράφει τη φορά του ανέμου και δηλώνει: θα προλάβουν τ’ αεροπλάνα, τα ελικόπτερα… όπως άλλα καλοκαίρια.
-Αμπαρωθήκαμε στο σπίτι και γλιτώσαμε μ’ ελάχιστες ζημιές. Η άλλη επιλογή προς τη θάλασσα… ήταν 5 μέτρα γκρεμός.
- Πουθενά η αστυνομία πλην 2 που «κατάφεραν» να μπλοκάρουν την έξοδο, καυγάδισαν μεταξύ τους κι έφυγαν… Πυροσβέστες πουθενά, είδαν τη φωτιά στη Μαραθώνος να θεριεύει, μπήκαν στα οχήματα κι έφυγαν... Κανένας απ’ τον κρατικό μηχανισμό δεν έπαθε κάτι.
Έβλεπα πρόπερσι στο διαδικτυο 14 πραγματάκια που πρέπει να κάνουμε προληπτικά στο σπίτι μας (κονταίνουμε τα δένδρα στα 2-3 μέτρα, καθαρίζουμε τα λούκια από εύφλεκτες βελόνες κ.ά.). Πόσοι τα ξέρουμε, πόσοι τα πράξαμε;
Μήπως Κυβέρνηση - Δήμοι έκαναν όσα τους αναλογούν; Αυστηροποίηση ποινών, αντιπυρικές ζώνες, καθαρισμός κι εμπέδωση του εθελοντισμού;
Δεν φταίει μόνο που καταπατούμε δασικές περιοχές και χτίζουμε άναρχα. Τα συμφέροντα είναι μεγάλα. Εμπρηστές, οικοπεδοφάγοι, μυστικές υπηρεσίες κι άλλοι επιβουλεύονται τα δάση. Για να γλιτώσουν πρέπει εμείς να ’μαστε εκεί, παρόντες με εναλλασσόμενα περίπολα πολιτών αλλά και στρατευμένων παιδιών.
Μικρούς, μας μαθαίναν ν’ αγαπάμε το πράσινο, ε και. Είναι ευθύνη του κράτους, των Δήμων με υποδομές υποστήριξης, να κάνουν ελκυστικούς τους εθνικούς δρυμούς στον κόσμο. Αυτά τα λέμε για να τα λέμε. Οι πολιτικάντηδες περί άλλων τυρβάζουν. Έριξαν στην πλάτη μας 250 δισ. για να σώσουμε: ξένες και εγχώριες τράπεζες.
Στον καιρό που καιγόταν η Πελοπόννησος, απ’ το Χαρτούμ του Σουδάν, αν και όχι ειδικός, εκπόνησα σχέδιο αξιοποίησης του πρώην βασιλικού κτήματος. Ξηλώθηκα ο ίδιος (600 ευρώ, τα κλαίω ακόμη) για την ίδρυση του συλλόγου «Πολυδράση στο Πολυδένδρι» αλλά εργολάβος δεν ήμουν, τ’ αυτιά των αρμοδίων ήταν κλειστά…(περισσότερα στο επόμενο σημείωμα).
Γυρίζω εκ νέου στις δραματικές ώρες, στους πολίτες που έζησαν τον εφιάλτη. Περίεργο κι όμως αληθινό με κλεισμένη την έξοδο προς Μαραθώνα, Ραφήνα, Αθήνα άλλοι κάηκαν σαν τα ποντίκια άλλοι πρόλαβαν να καταφύγουν στη φλεγόμενη από παρακείμενα καταστήματα θάλασσα. Ώρες ατέλειωτες μέσα στο νερό, οι υπεύθυνοι απόντες…
"Παρά το γεγονός ότι η τραγωδία ήταν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, δεν έχω πλέον πολιτικές και προσωπικές προϋποθέσεις να μείνω στη θέση μου" δήλωσε η υπουργός Εσωτερικών της Πορτογαλίας Constanca Urban de Sousa, υπεύθυνη για την πολιτική προστασία στις 18.10.17 μετά από φονικές πυρκαγιές και παραιτήθηκε! Στην Ελλάδα η λέξη είναι άγνωστη.
Για κατασκήνωση και στρατόπεδο προσφύγων δόθηκε εντολή εκκένωσης, για το Μάτι όχι!
Η μεγάλη απούσα Ρένα Δούρου εξερχόμενη του Μαξίμου υπογράμμισε πως «…έχουμε τη σκέψη μας δίπλα τους και προχωρούμε με σοβαρή δράση και πρωτοβουλίες, έχουμε υποχρέωση να μην ξαναπερπατήσουμε στους ίδιους δρόμους που δίνουμε ραντεβού το καλοκαίρι με τις φωτιές και τον χειμώνα με τις πλημμύρες»… Την ίδια μέρα, σε 10 λεπτά, Μαρούσι, Κηφισιά, Βριλήσσια, Μελίσσια, Πεντέλη πλημμύρισαν!
Παλιά λεγόταν και ίσχυε το: «όπου ο φτωχός και η μοίρα του» τώρα απειλείται και η μεσαία τάξη. Όσο η κοινή γνώμη ψηφίζει και στηρίζει την ολιγαρχία, οι μόνοι που θα αισθάνονται ασφάλεια είναι οι ολιγάρχες κι αυτοί όχι για πάντα!
* Από τον Πέτρο Ιωάννου
Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής, υποψ. βουλευτής με το Ε.Πα.Μ. τώρα δε ραδ. παραγωγός
