Αγαπητή «Ελευθερία»,
Ο Τζωρτζ Χόρτον (George Horton, 11 Οκτωβρίου 1859 - 1936) ήταν Αμερικανός διπλωμάτης, ποιητής και φιλέλληνας. Ο Χόρτον ήταν μέλος του διπλωματικού σώματος των ΗΠΑ, και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις ως πρόξενος, πρωταρχικά στην Ελλάδα, στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού. Υπηρέτησε επίσης σε δύο διαφορετικές περιόδους και στη Σμύρνη, από 1911 μέχρι 1917 όταν οι ΗΠΑ άνοιξαν διπλωματικές σχέσεις με την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και στη περίοδο 1919-1922 στη διάρκεια της ελληνικής «κατοχής» της Σμύρνης στη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Σήμερα ο Χόρτον είναι περισσότερο γνωστός για το βιβλίο του αναφέρεται σχετικά στα γεγονότα που οδήγησαν στη πυρκαγιά και καταστροφή της Σμύρνης, και σ΄ εκείνα που συνέβησαν κατά τη διάρκειά της, το 1922, στα οποία και υπήρξε αυτόπτης μάρτυς.
Στο βιβλίο του αυτό γράφει σε κάποιο σημείο για τους Έλληνες πολιτικούς ότι προκειμένου να παραμείνουν στη καρέκλα της εξουσίας ακόμη και για μία εβδομάδα παραπάνω, δεν διστάζουν να παραβλέψουν το συμφέρον του λαού τους.
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις σε ότι αφορά στα οικονομικά αδιέξοδα που έχει περιέλθει η χώρα μας, βλέπουμε ότι όλα τα σημερινά κόμματα συμπεριφέρονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Ο Ελληνικός στρατός πολεμούσε από το 1910 έως και το 1922 για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων Ελλήνων και οι πολιτικοί μας διέσπειραν το κομματικό μίσος στην έως τότε ελεύθερη Ελλάδα, με αντικειμενικό σκοπό την διατήρηση ή την διεκδίκηση της καρέκλας της εξουσίας και όχι το συμφέρον της Ελλάδος. Μήπως και σήμερα συμβαίνει αντίστοιχα το ίδιο;
Με ψεύτικα διλήμματα φανάτιζαν τον λαό εκμεταλλευόμενοι τις τότε αδυναμίες και δυσκολίες του.
Μήπως και σήμερα συμβαίνει αντίστοιχα το ίδιο;
‘Όταν ο Ελληνικός στρατός πολεμούσε επί δώδεκα συνεχή χρόνια για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Θράκης της Μικράς Ασίας αντιμετωπίζοντας πάρα πολλές κακουχίες, οι πολιτικοί μας τσακωνόντουσαν όπως και σήμερα, τσακωνόντουσαν για την καρέκλα της εξουσίας επικουρούμενοι από τα όποια συμφέροντα εξυπηρετούσαν.
Μήπως και σήμερα συμβαίνει αντίστοιχα το ίδιο;
Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο όλεθρος, οι χαμένες πατρίδες και ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τις εστίες τους που πάνω από τρις χιλιάδες χρόνια ήταν ριζωμένοι.
Μπορούν άραγε σήμερα οι πολιτικοί μας να βάλουν υπέρ πάντων όλων το συμφέρον της Ελλάδος;
Μπορούμε να φανταστούμε την χώρα μας οικονομικά κατεστραμμένη;
Το νέο Γουδί τότε δεν θα έχει κανένα νόημα, όπως δεν είχε και τότε.
Απευθύνομαι στους Έλληνες αρχηγούς των κομμάτων, γίνετε μία γροθιά και πάρτε τα όποια δύσκολα μέτρα που απαιτούνται μέχρι να βγούμε από την κρίση.
Μην διχάζετε τον Ελληνικό λαό.
Ας ανατρέξουμε στην Ελληνική ιστορία, πολλά έχει να μας διδάξει.
Αργύριος Ταραμονλής, σμήναρχος ε.α.
