Έτσι θέλει η σύγχρονη διεθνής ορολογία, τουτέστιν τα συμφέροντα της Δύσεως, και για την ακρίβεια ο ηγεμονισμός της. Δεν είναι θέμα αλήθειας και επιστήμης, άλλωστε την ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία εξέφρασαν εκατοντάδες ακαδημαϊκοί παγκοσμίως. Ο ηγεμονισμός είναι αυτός που αλλάζει τη σημασία των λέξεων. Είναι παλαιά ιστορία για τη Δύση, από τότε τουλάχιστον που οι Φράγκοι εφηύραν το filioque για να στραφούν κατά του ‘αιρετικού’ Βυζαντίου, για να το αλώσουν (1204), όχι να το διορθώσουν. Να το καταλάβουμε καλά. Πίσω από την ερμηνεία των λέξεων παίζονται πολιτικές ανατροπές... Ο ναζισμός εφαρμόζοντας μία λανθασμένη βιολογία, οδήγησε τον ρατσισμό στο άκρον άωτον.
Εμείς, λοιπόν, επιμένουμε στην αλήθεια, γιατί έτσι θα επιβιώσουμε. Οι Βυζαντινοί (Ρωμαίοι) ποτέ δεν ονόμασαν τους Σλάβους, Μακεδόνες. [Βλ. Αγγελική Δεληκάρη, «Η εικόνα της Μακεδονίας στους σλαβικούς λαούς», στο Academia.edu]. Οι Νεοέλληνες τους ονομάσαμε, απλώς για να συνεννοούμαστε, Σλαβομακεδόνες. Κανονικοί Μακεδόνες είναι μόνον Έλληνες, Ρωμηοί. Αν κάποιοι εντός και εκτός δεν δυναμίτιζαν το ‘προσύμφωνο’ Μητσοτάκη-Γκλιγκόρωφ για Σλαβομακεδονία, όρος πιο κοντά στα πράγματα, ίσως δεν έπονταν στα Σκόπια όλα τα φαντασιακά και ευτράπελα στα επόμενα 25 χρόνια. Αυτά είδε ο λαός μας και επανήλθε δριμύτερος, δρώντας αυτόνομα, χωρίς εξάρτηση από κόμματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των ακαδημαϊκών και πολιτικών κύκλων δεν αποδέχεται την αποκυηθείσα λύση-κοροϊδία, δεν αλλάζει το περιεχόμενο του ‘μακεδονισμού’ των Σκοπίων.
Δεν πρέπει να αφήσουμε ανοικτή κερκόπορτα στον Βορρά. Μπορεί κανείς να δει στο youtube τι αναφέρει ο Α. Παπανδρέου για σχέδια ξένων κύκλων να υφαρπάξουν ολόκληρη τη Μακεδονία. Το Μακεδονικό θα εξελιχθεί ως κάτι συγγενές με το Κυπριακό, όταν τη δεκαετία 1960 η Τουρκία θεωρήθηκε προστάτιδα χώρα της Κύπρου, κάτι που ακόμη πολεμάμε να ανατρέψουμε. Η Κύπρος παραμένει αιχμάλωτη 60 χρόνια. Τώρα θα ανεχόμαστε εσαεί ένα τσιμπούρι στην πλάτη μας.
Κάποιοι εντός και εκτός Ελλάδος φαντάστηκαν ότι η δεκαετής οικονομική κρίση δάμασε το φρόνημα του λαού. Και το 1940, συντετριμμένοι από την τραγωδία του 1922, αντιδράσαμε, σακατέψαμε τη φασιστική Ιταλία στο αλβανικό μέτωπο, για έναν κύριο λόγο. Ό,τι μας απέμεινε έρχονταν να μας το πάρουν. Και οι φτωχοί Έλληνες άλλαξαν την πορεία του πολέμου!
Ακόμη μερικοί νόμιζαν ότι, από το ένα βήμα πίσω που έκαναν τα Σκόπια για τα αγάλματα που αποκαθήλωσαν, μας έπεισαν. Ή ότι με καθρεπτάκια και χάντρες την απάλειψη τμήματος του χρέους, και δη αυτού που μας φόρτωσε η τωρινή κυβέρνηση, δηλαδή έναν αέρα, θα μας φρέναραν. Ο βρεγμένος βροχή δεν φοβάται.
Ωστόσο έκπληξη προκαλεί ότι η τόσο ετεροβαρή λύση, με την οποία ακόμη και προϊόντα με τον όρο «Μακεδονία» δεν είναι αυτονόητο ότι θα παράγονται από εμάς, ενώ θα αλλάξουμε και την ιστορία μας, δόθηκε με τόση βιασύνη, για ένα χρόνιο ζήτημα, χωρίς εκλογές, με 151 ψήφους της Βουλής! Κι αφού στα Σκόπια κάνουν δημοψήφισμα, στην Ελλάδα, κοιτίδα δημοκρατίας, ο δήμος είναι για χρήσιμος ηλίθιος. Προκαλεί ο διχαστικός τρόπος που επέβαλε ο κυβερνητικός συνασπισμός. Άρχισε τον διάλογο με τα Σκόπια απειλώντας με καταδίκες για παλαιές αμαρτίες. Όπου ο καθένας καταλαβαίνει ότι ο δρόμος για κάθαρση απαιτεί θεσμικές αλλαγές, συνταγματικές. Είπαν ψέματα ότι βιάζονται ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, δικαιολογία που αποκαθηλώθηκε, η ΕΕ ανέβαλε τον διάλογο για ένταξή τους.
Ο κατήφορος συνεχίζεται, η κυβέρνηση ονομάζει τη διαφωνία του λαού φασιστικό φαινόμενο. Αξίζουν τον οίκτο, στρουθοκαμηλίζουν. Είναι φανερό ότι η αλαζονεία (κρυφό άγχος) στην ερμηνεία του φαινομένου έχει να κάνει με πνεύμα εσωτερικού ηγεμονισμού. Κάτι βέβαια που διαχέεται μέσω των στελεχών στην κοινωνία. Νέο ‘ήθος’ εξουσίας: Η μόρφωση και όποια παιδεία κατέχουν χρησιμοποιείται ακριβώς για να αλλάζουν τη σημασία των λέξεων, να πείθουν αφελείς, να πειθαναγκάζουν σαν κακοί όσους καταλαβαίνουν.
Το μέτωπο αποδεικνύεται ευρύ, φίλοι πατριωτάκια, ο παλαιός κομματικός χώρος, παντός χρώματος, αργοσβήνει. Καιρός να συνέλθουμε, να ορίσουμε πρώτα τι σημαίνει πατριωτισμός σε σύγχρονη, ρεαλιστική βάση. Μιας και κάποιοι ‘πατριώτες’ το 1974 διέλυσαν κάθε έννοια πατριωτισμού. Αγαπά κανείς μια πατρίδα που είναι κράτος δικαίου και λογικής. Αλλιώς θα μας εξουσιάζουν λαοπλάνοι, δηλαδή αλλάζοντες τη σημασία των λέξεων. Θα μας δουλεύουν και θα μας δουλώνουν.
Αυτοί που έμαθαν να αλλάζουν τη σημασία των λέξεων συνεννοούνται: Κυβερνητικός συνασπισμός και Σκόπια.
«Μακεδονία», μία λέξη, μία ιστορία, ένα δυσοίωνο μέλλον: Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να καταγγείλει την αρχική συμφωνία με τα Σκόπια. Ή να βρει έναν αξιοπρεπή τρόπο να παραιτηθεί.
Από τον Σταύρο Γουλούλη
