Η τεκμηρίωση της αντιπολίτευσης για το Σκοπιανό είναι για εσωτερική κατανάλωση των ψηφοφόρων της και φθάνει σε φαντασιακά σενάρια για «Μακεδόνες του Αιγαίου».
Για να δούμε τα πράγματα από τη δική μας πλευρά και ας κρίνει ο πολίτης .
Η συμφωνία ανταποκρίνεται στην Εθνική γραμμή για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό εδώ και 20 χρόνια, μόνο που στην εθνική γραμμή δεν υπήρχε η συνταγματική αναθεώρηση στη γειτονική χώρα, που το πέτυχε η Κυβέρνηση .
Η ένταξη των Σκοπίων στους δύο οργανισμούς (ΝΑΤΟ –ΕΕ) θα γίνει μετά την συνταγματική αναθεώρηση, καθώς προβλέπεται ρητά πως είναι άκυρη εάν δεν ολοκληρωθεί ο ρόλος της αναθεωρήσεως. Αφαιρούνται από το σύνταγμα τους αναφορές «περί μακεδονικών μειονοτήτων κ. α.».
Γίνεται σπέκουλα ότι δημιουργείται Μακεδονικό Έθνος αλλά τo nationality σημαίνει ιθαγένεια /υπηκοότητα που υπάρχει στην ονομασία και είναι τελείως διαφορετικός ο όρος ethnicity που σημαίνει έθνος.
Το 1977 στο πλαίσιο του ΟΗΕ αναγνωρίστηκε η Macedonia language έστω και για να εξυπηρετήσει ζητήματα γραφής.
Σήμερα υπάρχει στη συμφωνία η πρόσθετη σαφής διατύπωση ότι ανήκει στην οικογένεια των νότιων Σλαβικών γλωσσών ενώ καταγράφεται ρητά ότι η γλώσσα αυτή διαχωρίζεται από τον Αρχαιοελληνικό πολιτισμό και την Ελληνική Μακεδονική γλωσσική κληρονομιά.
Ενώ για την Ελλάδα κατοχυρώνεται ο αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, η ιστορία της από την αρχαιότητα έως σήμερα, με τη συμφωνία αυτή ανατρέπεται η ιστορία των Σκοπίων και μάλιστα συνταγματικά, όταν τρεις γενιές Σκοπιανών μεγάλωσαν θεωρώντας ότι είναι οι μοναδικοί απόγονοι της Αρχαίας Μακεδονίας. Οι γείτονες μας ήδη έχουν αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου τους, του αυτοκινητόδρομου και του σταδίου τους. Θα υπάρξει ανταλλαγή αγαλμάτων με το Δήμο Θεσσαλονίκης ή θα τοποθετηθούν πλακέτες ώστε να καθίσταται σαφές ότι αποτελούν σύμβολα του Ελληνικού πολιτισμού.
Η αντιπολίτευση βάζει και θέματα δημοκρατίας και ελευθερίας που παραβιάζονται με τη συμφωνία. Όταν απαλείφονται όλες οι αλυτρωτικές αναφορές από το σύνταγμα της γείτονας χώρας πρέπει να παρέχονται εγγυήσεις για καταστολή και για τις δύο χώρες πάσης φύσεως αλυτρωτικής ρητορικής και ενεργειών που προέρχονται πλειοψηφικά από εθνικιστικές δυνάμεις. Η αντιπολίτευση αναφέρει ότι θα γίνουν διμερής επιτροπές που θα αλλάξουν τα βιβλία. Στα δικά μας βιβλία δεν αλλάζει η ιστορία μας, τα βιβλία της ιστορίας της γείτονος χώρας θα αλλάξουν.
Η Κυβέρνηση ξεκίνησε την διαπραγμάτευση σε ένα διεθνές status quo στο οποίο ο όρος Μακεδονία ήδη συμπεριλαμβανόταν στο όνομα της γείτονος όπως αυτό χρησιμοποιούνταν στους Διεθνείς Οργανισμούς και σε όλα τα Διεθνή fora όπως προέκυπτε εξάλλου από την δεσμευτική συμφωνία του 1955, σύμφωνα με την οποία η ονομασία της γείτονος ήταν πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Πέραν τούτου πάνω από 140 κράτη (Κίνα, Ρωσία, ΗΠΑ) αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα, δηλ. Δημοκρατία της Μακεδονίας, τους δε πολίτες της ΠΓΔΜ Μακεδόνες. Το Διεθνές δικαστήριο του ΟΗΕ το 2011 είχε εκδώσει μια απόφαση με δυσμενείς πτυχές για την Ελλάδα ως προς τις ενέργειες που οδήγησαν στη μη αποστολή πρόσκλησης στη ΠΓΔΜ για ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Δεν είδα να αναφέρεται και το δεύτερο μέρος της συμφωνίας που είναι μείζονος σημασίας. Επιγραμματικά: άρθρο 9 ενίσχυση συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, άρθρο 11, συνεργασία στο πλαίσιο διεθνών περιφερειακών οργανώσεων, άρθρο 12 πολιτική και κοινωνική συνεργασία, άρθρο 13-14 οικονομική συνεργασία σε όλους τους τομείς, άρθρο 15 συνεργασία σε εκπαίδευση, έρευνα ,υγεία, μεταφορές, άρθρο 16 συνεργασία στους τομείς Αστυνομία Πολιτική Προστασία άρθρο 17 αμυντική συνεργασία.
Με τη συμφωνία ανοίγεται ο δρόμος για την ευημερία των δύο λαών και ενισχύεται ο ρόλος της Ελλάδας στα βόρεια σύνορά (σε αντίθετη περίπτωση θα ενισχύονταν από άλλες δυνάμεις) αναδεικνύοντας το ρόλο της ως Ευρωπαϊκό πυλώνα ειρήνης –ασφάλειας και ανάπτυξης στα Βαλκάνια.
Παίρνουμε πίσω την ιστορία μας, τα σύμβολα, την παράδοση μας. Η αρχαία Ελληνική Μακεδονία είναι μία και μοναδική και Ελληνική.
Από τον Αριστοτέλη Ανδρέου
*Ο Αριστοτέλης Ανδρέου είναι μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας
