* Του Κώστα Γιαννούλα
Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου, δύο ήταν, κατά την άποψή μου, τα συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν εντύπωση και ξεχώρισαν για την ευρηματικότητά τους: «Η ελπίδα έρχεται» και «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».
Όσον αφορά το πρώτο, πράγματι• τις πρώτες, τουλάχιστον, μετεκλογικές εβδομάδες η ελπίδα έκανε μια απόπειρα να κάνει την εμφάνισή της στη χώρα μας με όχημα τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και την ετερόκλητη συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Συνοδευόταν, εκτός των άλλων, από νταούλια, χορούς και πανηγύρια των οπαδών τους για την ήττα των «Μερκελιστών και εθνικών μειοδοτών» Σαμαρά και Βενιζέλου, από λεονταρισμούς και τσαμπουκάδες για κατάργηση μέτρων και σκίσιμο των μνημονίων, από αναδιανομή του πλούτου σε βάρος των πλουσίων, από ασυντόνιστες ανακοινώσεις υπουργών για εφαρμογή του Συριζιώτικου οικονομικού προγράμματος της Θεσσαλονίκης, από ανοίγματα προς τη Ρωσία και άλλες χώρες για ευνόητους λόγους και προπάντων από Βαρουφάκεια καμώματα, ενδυματολογικά και άλλα, που τόνωσαν, αν μη τι άλλο, το τσαλακωμένο, ούτως ή άλλως, φρόνημα των Ελλήνων.
Μετ’ ου πολύ, όμως, οι νέοι συγκυβερνώντες άρχισαν, σταδιακά, να συνειδητοποιούν, ότι το κράτος έχει συνέχεια• ότι ως δανειζόμενοι είναι σχεδόν αδύνατο να επιβάλουμε τους όρους μας στους δανειστές• ότι η εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης αποτελεί μονομερή ενέργεια• ότι δρόμοι εκτός ευρώ και Ευρώπης οδηγούν στην περαιτέρω φτώχεια και στην εξαθλίωση του λαού• ότι τα πολιτικά παίγνια, η δημιουργική ασάφεια, η αναβλητικότητα και οι λεονταρισμοί δεν αποδίδουν παρά μόνο πρόσκαιρους καρπούς• ότι η εθνική υπερηφάνεια δεν αρκεί, για να χορτάσει ο κόσμος, που έχει προβλήματα• ότι η χώρα στέγνωσε οικονομικά και πάσχει από οικονομική ασφυξία.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, άρχισε, σιγά-σιγά αλλά μετ’ εμποδίων, η στροφή προς τον ρεαλισμό. Οι επαναστατικές κορώνες υποχώρησαν εν πολλοίς ή αυξομειώνονται κατά περίπτωση και προπάντων για εσωτερική κατανάλωση ο κ. Βαρουφάκης αναγκάστηκε κάπως να συμμαζευτεί ο κ. Τσίπρας πήρε το παιχνίδι πάνω του, υπέγραψε κατ’ αρχάς τετράμηνη παράταση του υφιστάμενου μνημονιακού προγράμματος, έχει αποφύγει τις μονομερείς ενέργειες, συνομιλεί, πλέον, άνετα με τους θεσμούς, λέγε με Τρόικα, και προπάντων με τη μεγάλη εχθρό του, την κ. Μέρκελ, που μέχρι προχθές καθύβριζε• η αξιολόγηση συνεχίζεται και, παρότι η διαπραγμάτευση έφθασε σε οριακό σημείο, απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, βρίσκεται προ των πυλών ένας επώδυνος έντιμος συμβιβασμός, κοινώς μια άλλη κωλοτούμπα, ενδεχομένως επαχθέστερη απ’ αυτές, που μέχρι τώρα γνωρίσαμε, γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
Το αξιοσημείωτο είναι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις αλλά και τις αντιδράσεις του χρηματιστηρίου, ότι όλα αυτά συμβαίνουν με τις ευλογίες της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, η οποία αγωνιώντας για τις μελλοντικές εξελίξεις και αποκαμωμένη απ’ τις μέχρι τώρα θυσίες της, την αναμονή, την αβεβαιότητα, τα είπα – ξείπα και τα άλλα έξω–άλλα μέσα των συγκυβερνώντων δίνει, αναγκαστικά, πίστωση χρόνου και περιμένει υπομονετικά την ανακοίνωση μιας συμφωνίας, όποιας κι αν είναι, που θα βάζει, επιτέλους, τέλος στο ανιαρό, όπως κατάντησε, σίριαλ της διαπραγμάτευσης, απευχόμενη το GREXIT και τη χρεοκοπία. Το σίριαλ αυτό, μάλιστα, βοηθούντων και των δανειστών, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν, όντως, αριστοτεχνικά παιγμένο και οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αυτό δείχνουν, αν κρίνει κανείς από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα.
Παρ’ όλα αυτά, η συμφωνία καθυστερεί όχι μόνο λόγω των απαιτήσεων των δανειστών αλλά, προπάντων, λόγω αντιδράσεων της αριστερής πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ και ό,τι αυτή εκπροσωπεί, κάποιων φωνών, που κατηγόρησαν τον κ. Τσίπρα ότι βαπτίζει το κρέας ψάρι και κάποιων βουλευτών αλλά και στελεχών, που θέλουν να είναι συνεπείς σ’ όσα λέγανε προεκλογικά και σε όσα καλούνται να πράξουν τώρα. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες η ελπίδα των πρώτων ημερών έβαλε φρένο, σχεδόν ξεθώριασε, και η νέα κωλοτούμπα πάει, πλέον, πακέτο μαζί της.
Όσον αφορά, τώρα, τα περί Ρόδου και πηδήματος, υπενθυμίζω πως ο κ. Τσίπρας τα χρησιμοποίησε σε προεκλογική συγκέντρωση στη Ρόδο, τρεις μέρες πριν τις εκλογές, στην προσπάθειά του να πετάξει το γάντι στη Νέα Δημοκρατία και τις μνημονιακές δυνάμεις για την πρόθεσή τους να επιβαρύνουν το τουριστικό προϊόν αυξάνοντας το Φ.Π.Α στα νησιά. Μιλώντας, λοιπόν, τότε για εθνική καταστροφή είπε μεταξύ των άλλων απευθυνόμενος στους Ρόδιους «Ιδού η Ρόδος». Ταυτόχρονα, κάνοντας και τη σχετική σεξιστική κίνηση, εν μέσω ζητωκραυγών συμπλήρωσε: «Και με τη δική σου ώθηση, ελληνικέ λαέ, τη Δευτέρα το πρωί θα έχουμε και το πήδημα».
Όντως, έτσι έγινε. Με την ώθηση του 36% του λαού ήρθε το πήδημα, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Μόνο που, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, μήπως θα αποδίδονταν καλύτερα η σημερινή πραγματικότητα, αν συγχωνεύονταν τα δύο συνθήματα σε ένα και λέγαμε χάριν ομοιοκαταληξίας: «Αλέξη, ελπίδα μας, πίδα μας, πίδα μας;».
