Είναι τέτοια η δύναμη και η επιρροή του μέσα στην κοινωνία, ώστε δίκαια τον αποκαλούν εξουσία. Η συμβολή και η συνεισφορά του στα πολιτικά δρώμενα και την πολιτιστική, οικονομική ζωή του τόπου, είναι θετική και απέριττη, όταν ασκείται μέσα στα συνταγματικά όρια και τους νόμους της πολιτείας, που θέτει για τη λειτουργία του. Τα πάντα σήμερα περνούν μέσα από τον Τύπο και την τηλεόραση. Άλλες φορές εντυπωσιάζουν τα γεγονότα και άλλες φορές προκαλούν μίσος, οργή και απέχθεια. Το ερώτημα που εδώ τίθεται είναι αν αυτή η λειτουργία του Τύπου είναι πραγματική εισφορά στην πρόοδο και την ευημερία του τόπου, στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας, στην επίτευξη των σκοπών και των οραμάτων μας, ή αποτελεί απλώς μία περαιτέρω ενασχόληση της ζωής μας; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Τύπος είναι ένα κομμάτι της ζωής μας. Της καθημερινότητάς μας. Της ενασχόλησής μας. Χωρίς αυτόν δεν μπορούμε να πορευθούμε. Δεν υπάρχουν γεγονότα που να μην έρχονται στην επιφάνεια από τον Τύπο και να μη γίνονται αντικείμενα θαυμασμού ή χλευασμού από την κοινωνία, ανάλογα αν αναφέρονται σε πράξεις σεβασμού, αγάπης και αδελφοσύνης του λαού ή σε ανεπίτρεπτες συμπεριφορές και εκτροπές. Σε ανωμαλίες και εκμεταλλεύσεις του λαού. Για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργά του Τύπου μέσα στους κόλπους της κοινωνίας, για την αποδοχή του, την αγάπη και εκτίμησή του από το λαό, πρωταγωνιστικό και αποφασιστικό ρόλο, παίζουν οι δημοσιογράφοι. Οι άνθρωποι που στελεχώνουν τις εφημερίδες και μοχθούν σε καθημερινή βάση να μεταφέρουν στο κοινό τα δρώμενα που η ζωή δημιουργεί.
Ένας έντιμος, αγνός και με ήθος δημοσιογράφος, οφείλει να παρουσιάζει τα συμβάντα και να ενημερώνει το κοινό, με ειλικρίνεια και πειστικότητα και όχι να φέρνει τα γεγονότα στην επιφάνεια ύστερα από διασκέψεις στα κλιμακωτά κέντρα των διασκέψεων, σε χώρους συσκέψεων, στα μαγειρεία της σκοτεινής διαπλοκής Με τον τρόπο αυτό ο λαός δεν πληροφορείται, αλλά παραπλανιέται. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις τα γεγονότα φιλτράρονται και οι ειδήσεις που έρχονται στο φως δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια, αλλά είναι αποτέλεσμα μεθοδευμένης επεξεργασίας που εξυπηρετεί ένα συγκεκριμένο σκοπό. Δυστυχώς, υπάρχουν και ορισμένοι δημοσιογράφοι που δεν τους ενδιαφέρει η έντιμη και ειλικρινής αναμετάδοση των γεγονότων. Αντί να πληροφορούν το λαό, τον παραπλανούν. Δεν τον σέβονται. Δεν τον εκτιμούν. Δεν του λένε την αλήθεια. Χρησιμοποιούν τη γραφίδα τους, όχι για να ενημερώσουν με πειστικότητα την κοινωνία, αλλά για να προκαλέσουν εντύπωση και να ικανοποιήσουν τη θέληση και επιθυμία των εντολέων τους, διαμορφώνοντας την είδηση με αποκλειστικό σκοπό την απόκρυψη της αλήθειας από τα μάτια του λαού και την προστασία των ενόχων , από την κρίση του λαού. Δεν μπορώ να αποφύγω και να μην αναφερθώ σε ορισμένα ακραία φαινόμενα του λεγόμενου «κίτρινου» Τύπου που αμαυρώνουν τη σεμνή και έντιμη λειτουργία του υπόλοιπου. Ο κίτρινος Τύπος είναι επικίνδυνος για την ομαλή λειτουργία της χώρας και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μπορεί σήμερα στη δημοσιογραφία να μην ανθεί ο «αυριανισμός», υπάρχουν όμως ορισμένα κατάλοιπα αυτού που αμαυρώνουν και σπιλώνουν ανθρώπους της πολιτικής, της εκκλησίας, των γραμμάτων και των τεχνών, τα οποία η κοινωνία αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και σοβαρότητα και δεν παρασύρεται από τη δυσοσμία που εκπέμπεται μέσου αυτών.
Ο Τύπος είναι η γλώσσα με την οποία ο λαός επικοινωνεί με τους άρχοντές του. Με την πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτική, εκκλησιαστική αυτοδιοικητική εξουσία του τόπου. Μέσου του Τύπου ο λαός έχει τη δυνατότητα, άλλοτε να εξυμνεί τις πράξεις και τα έργα, το ήθος και την εντιμότητά τους τα καθαρά χέρια τους και άλλοτε να επικρίνει αυτούς και το έργο τους. Την αλαζονική, βαρβαρική και προσβλητική τους συμπεριφορά, τις εκτροπές τους, τη φρίκη και τον πόνο που προκαλούν σ΄αυτόν από την αναρρίχησή τους στο θώκο του αξιώματος τους. Από τη σκοπιά αυτή ο Τύπος συμβάλλει στην εμπέδωση και τη λειτουργία υγιούς δημοκρατίας στον τόπο μας. Προσφορά ανεκτίμητη για όλους μας. Όσοι θέλουν να φιμώσουν και να χειραγωγήσουν τον Τύπο και είναι πολλοί αυτοί, να τον κάνουν όργανο και υποχείριο των σκοπών και των επιδιώξεών τους, βάλλουν ευθέως κατά της δημοκρατίας και του πολιτεύματος της. Αυτή η τακτική δεν δικαιώνεται από την ιστορία ούτε από την κοινωνία. Ο Τύπος πρέπει να αφεθεί ελεύθερος να κάνει ευσυνείδητα τη δουλειά του. Αυτή η ελευθερία μέσα στην κοινωνία δεν είναι ασύδοτη. Περιορίζεται μέσα στα όρια του συντάγματος και των νόμων που χαράσσουν τους κανόνες λειτουργίας του. Αυτή η ελευθερία εκφράζεται και βιώνεται ως καρπός της συνειδητοποιημένης ευθύνης των ανθρώπων που κρατούν στα χέρια τους την ομαλή λειτουργία του Τύπου μέσα στην κοινωνία. Αυτή η ελευθερία δεν αφήνει περιθώρια για παρανοήσεις και αποκλίσεις από τη μοναδική υποχρέωση που έχει ο Τύπος απέναντι στην κοινωνία. Και η υποχρέωση αυτή συνοψίζεται στο γεγονός: Ο τύπος πρέπει να είναι ελεύθερος και να ενημερώνει με πιστότητα την κοινή γνώμη αποτυπώνοντας και φέρνοντας τα γεγονότα στην επιφάνεια, έτσι όπως συνέβησαν.
Από τον Αθανάσιο Φώτο
