Το Νέα ως πρόθεμα δείχνει ότι στον τόπο αυτό κατοικούν εκδιωχθέντες άνθρωποι από τις πατρίδες τους (Νέα Σμύρνη, είναι η περιοχή που κατοίκησαν οι εκδιωχθέντες από τη Σμύρνη, Νέα Ιωνία οι εκδιωχθέντες από την Ιωνία κλπ). Το πρόθεμα Βόρειος, Νότιος, Ανατολικός, Δυτικός εκφράζει κάτι που ή είναι ενιαίο (με τοπικό χαρακτηριστικό) ή μία οντότητα, που ήταν της αυτής αφετηρίας και ιδίων αρχών και για λόγους πολιτικούς, στρατιωτικούς και γενικά ιδιοτελών συμφερόντων επέρχεται η διάσπαση. Άλλος λόγος δεν δικαιολογεί τοπικούς προσδιορισμούς ούτε χρονικούς διαχωρισμούς.
Πέρα από την απλή ερώτηση του τι κέρδισε η Ελλάδα με την παραχώρηση του προθέματος (μάλιστα όχι προθέματος, αλλά καθαρού και γλωσσολογικού προσδιοριστικού επιθέτου), θέλω να ρωτήσω αν συντρέχει κανένας από τους παραπάνω λόγους για να υποχωρήσουμε και να πούμε «τέλος πάντων ας γίνει».
Ας τους δοθεί το σύνθετο όνομα. Ας δεχθούμε ότι πρόκειται για καλή γειτονία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τίθεται και ο περιορισμός “erga omnes”; Δηλ. ποιους άσους κρατούν στο χέρι τους, οι γείτονές μας, για να περνάει από το μυαλό μας η διατύπωση της προφανούς αυτής προϋπόθεσης;
Συζητώντας με φίλους και διατυπώνοντας τις προηγούμενες απόψεις, στον ισχυρισμό μου ότι η Ελλάδα θα έχει μελλοντικά προβλήματα με την παραχώρηση του ονόματος αυτού, όπως το ζητούν οι γείτονές μας (και όσοι άλλοι), άκουσα την έκφραση "Όταν πεθάνω δεν με ενδιαφέρει τι θα γίνει". Τότε αναγκάστηκα να τους διηγηθώ τρία πραγματικά γεγονότα.
Γεγονός πρώτο. Νέος στη Λάρισα, ζητώ από κάβα να πάνε σε φίλο δύο μπουκάλια κρασί από ονομαστή οινοποιία της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Επειδή δεν είχα κάρτα με τα εν Λαρίση στοιχεία μου του έδωσα μια παλιά μου κάρτα. Όταν του ζήτησα το ποσόν που έπρεπε να πληρώσω, δεν θέλησε να πάρει χρήματα. Όταν του ζήτησα τον λόγο, διαπίστωσα ότι με θεώρησε γιο του οινοπαραγωγού (σύμπτωση πατρώνυμο και επίθετο του οινοπαραγωγού).
Γεγονός Δεύτερο. Το άκουσα πριν πολλά χρόνια να το περιγράφει φίλος Γάλλος. Συνάδελφός του εκπαιδευτικός σε μια συναλλαγή του με την τράπεζα, διαπιστώνει ότι ο λογαριασμός του ήταν αυξημένος κατά 22.000 γαλλικά φράγκα. Τον πληροφόρησαν ότι κέρδισε στο καζίνο 20.000 φράγκα. Αλλά αυτός ποτέ δεν είχε παίξει σε καζίνο. Απλά κάποιος χρησιμοποίησε την κάρτα και τα στοιχεία του και με αυτά έπαιξε στο καζίνο. Απλά ο φίλος μας ήταν τυχερός και δεν έχασε!
Γεγονός τρίτο. Συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γνωστός φίλου μου εντοπίζεται να τρέχει με 52 μίλια, σε περιοχή που το όριο ταχύτητας ήταν απλά 40 μίλια. Κατά την εξέταση των στοιχείων του διαπιστώθηκε ότι υπήρχε ερήμην καταδικαστική απόφαση για άτομο που είχε ακριβώς τα ίδια στοιχεία. Θυμάμαι ότι φίλος μου μού είπε φράση ανάλογη του «ο φίλος μου δυσκολεύτηκε να αποδείξει ότι δεν ήταν ελέφαντας».
Βλέπουμε ότι το όνομα από μόνο του ή εν πάση περιπτώσει καθοριστικά στοιχεία, καθορίζουν άτομα, οικογένειες κοινωνίες, κράτη, Έθνη. Το «περισσόν εκ του …. Πονηρού».
Είμαι σχετικά πολύ μικρός (υπερήλικας βέβαια) και ασήμαντος για να δώσω συμβουλή στους ηγέτες έστω και ενός λιλιπούτειου κράτους να πάψουν να επιμένουν σε ένα ψέμα έστω και "erga omnes"! Γιατί «Juse stars bonietaequi».
Του Αλέξανδρου Ν. Λαζαρίδη
(*) Ο κ. Αλέξανδρος Ν. Λαζαρίδης, είναι τέως καθηγητής ΤΕΙ, a.lazaridi@yahoo.fr
