Η δικογραφία αφορά δύο πρώην πρωθυπουργούς, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Παναγιώτη Πικραμμένο, καθώς και τους πρώην υπουργούς Γιάννη Στουρνάρα, Δημήτρη Αβραμόπουλο, Άδωνι Γεωργιάδη, Ευάγγελο Βενιζέλο, Ανδρέα Λυκουρέντζο, Μάριο Σαλμά, Ανδρέα Λοβέρδο και Γιώργο Κουτρουμάνη.
Την υπόθεση ξετύλιξαν οι αμερικάνικες διωκτικές αρχές, καθώς η Novartis ασκεί αθέμιτο ανταγωνισμό στις δικές τους φαρμακοβιομηχανίες.
Η δικογραφία βασίζεται πάνω σε τρεις προστατευόμενους μάρτυρες όπου σύμφωνα με αυτούς, οι παράνομες πληρωμές ανέρχονται στα 50 εκατ. ευρώ σε χρονικό διάστημα που ξεκινά από το 2007 και φτάνει έως το 2015. Οι πληρωμές γίνονταν με βαλίτσες γεμάτες χαρτονομίσματα ή μέσω συνεργατών. Οι καταθέσεις των τριών μαρτύρων με τις κωδικές ονομασίες «Μάξιμος Σαράφης», «Αικατερίνη Κελέση» και «Ιωάννης Αναστασίου» έγιναν τμηματικά και σε χρονικό διάστημα, είκοσι ημερών.
Σύμφωνα με τους μάρτυρες, ο Αντώνης Σαμαράς φέρεται να δωροδοκήθηκε, πριν από τα μέσα του 2013. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, εμπλέκεται στην υπόθεση παραγγελίας των εμβολίων για τον πανδημικό ιό της γρίπης για το σύνολο του πληθυσμού της Ελλάδας καθώς και για τον διαγωνισμό ύψους 200 εκατ. ευρώ για την προμήθεια διαγνωστικών τεστ μοριακού έλεγχου του αίματος για τον ιό του AIDS.
O Ανδρέας Λοβέρδος, φέρεται να δωροδοκήθηκε για διακριτική μεταχείριση της εταιρείας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την έκδοση δελτίου τιμών για την κατ’ εξαίρεση τιμολόγηση δύο φαρμάκων της Novartis καθώς και για τη μη έγκριση ανταγωνιστικού στο φάρμακο Lucentis της εν λόγω εταιρείας. Επίσης ο μάρτυρας ανέφερε ότι ο Λοβέρδος εξυπηρετούσε ταχεία τιμολόγηση των προϊόντων της Novartis.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης, σύμφωνα με τον μάρτυρα, φέρεται να χρησιμοποιούσε ως μέθοδο ξεπλύματος των χρημάτων που έπαιρνε ως δώρα από τη Novartis εκδοτικές του δραστηριότητες. Κατά τον μάρτυρα, επί υπουργίας Γεωργιάδη εκδόθηκαν δελτία τιμών με αυξήσεις στα φάρμακα της Novartis και κυκλοφόρησαν νέα ακριβά φάρμακα της εταιρείας. Ο μάρτυρας επίσης ανέφερε ότι ο Γεωργιάδης βοήθησε για την αποπληρωμή χρεών του Δημοσίου προς τη Novartis ύψους 65 εκατ. ευρώ, παίρνοντας ως αντάλλαγμα ποσό 2 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τον μάρτυρα επίσης η Novartis έδωσε μεγάλο χρηματικό ποσό στον Άδωνη Γεωργιάδη για να ανακαινίσει το σπίτι του.
Με κριτήριο τα 150 δις € δαπάνες για τον στρατιωτικό εξοπλισμό της χώρας, τα 100 δις € για τις κατασκευές και τα 85 δις € για φάρμακα, καθώς επίσης το 10% που υπολογίζονται οι μίζες, αυτές δεν ανέρχονται συνολικά τα 35 δις €. Οι υπερτιμολογήσεις δε, είναι συνήθως ανάλογες με το ύψος των προμηθειών που δίνονται στους πολιτικούς, όπου θα ήταν ανόητο να ισχυρισθούμε ότι η διαφθορά των πολιτικών περιορίζεται στα εξοπλιστικά και τις κατασκευές, με την Υγεία να αποτελεί εξαίρεση.
Όσον αφορά τη χρονική στιγμή που επιλέχθηκε για την αποκάλυψη του σκανδάλου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως οφειλόταν στο μέγεθος του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό στο Σύνταγμα, όπου η κυβέρνηση αντιλήφθηκε ότι δεν επρόκειτο μόνο για τη Μακεδονία, αλλά και για την αφύπνιση των Ελλήνων που ξεπέρασαν επιτέλους το σοκ που η ίδια τους προκάλεσε. Πως φοβήθηκε ότι ήλθε η ώρα να τιμωρηθεί από τους Έλληνες που έπαψαν πια να φοβούνται.
Από το σημείο όμως αυτό, έως το θράσος όσων κατηγορούνται για το οφθαλμοφανές σκάνδαλο, να ισχυρίζονται πως πρόκειται για σκευωρία ή ότι είναι καθαροί και αθώοι, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Πόσο μάλλον όταν το ποσόν που έχει κλαπεί είναι τεράστιο, και η πράξη, δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη ενώ η αποκάλυψη της δεν θα συνέβαινε ποτέ, εάν δεν υπήρχαν οι παραπάνω συγκυρίες.
Και είναι χαρακτηριστική η αναφορά, παράγοντα από το χώρο της υγείας, ο οποίος έκανε το εξής σχόλιο:
«Το σκάνδαλο υπάρχει. Όλοι το βλέπαμε και πρέπει να το καταδικάσουμε.. Η εικόνα της Βουλής είναι αποκαρδιωτική για το επίπεδο της. Οι φερόμενοι ως ένοχοι, αντί να φωνασκούν απειλώντας με μηνύσεις, να δεχθούν την άρση της ασυλίας τους και την παραπομπή τους στην Δικαιοσύνη και εκεί να αποδείξουν την αθωότητά τους. Είναι υπεύθυνοι ως προϊστάμενοι των Υπουργείων».
Ο πενταπλασιασμός των δαπανών για φάρμακα είναι αρκετός για να αποδείξει την ενοχή όλων όσων κυβέρνησαν μέχρι το 2015, ενώ η μη αποκάλυψη τους από κανέναν υπουργό ή πρωθυπουργό, τους καθιστά συλλήβδην ενόχους και αιτιολογεί πλήρως την απέχθεια των Πολιτών για τα κόμματα. Η ανοχή είναι ασφαλώς ταυτόσημη με τη συνενοχή, ενώ οι «μίζες» στα εξοπλιστικά, στις κατασκευές και στην υγεία είναι κοινό μυστικό – κάτι που ενοχοποιεί όλους τους αντίστοιχους υπουργούς.
Εκτός αυτού απλά και μόνο η ύπαρξη του επαίσχυντου νόμου περί μη ευθύνης των υπουργών (Βενιζέλος), λόγω του οποίου η πατρίδα μας χαρακτηρίζεται διεθνώς ως η χώρα της απάτης και της μίζας, είναι αρκετή για να τεκμηριώσει την ενοχή του πολιτικού συστήματος, ενώ εάν επιχειρηθεί ακόμη μία φορά η συγκάλυψη του σκανδάλου, της Novartis, οι Έλληνες πρέπει να πλημμυρίσουν ξανά τους δρόμους. Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις οι πολιτικοί και η πολιτική καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις σε θέματα εμπιστοσύνης.
Ολοκληρώνοντας, ασφαλώς όλα αυτά δεν πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε το μεγάλο θέμα της Μακεδονίας, από το οποίο τεκμηριώνεται πως οι πιστωτές μας δεν έχουν στόχο μόνο την υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας, αλλά και την εδαφική μας ακεραιότητα, έτσι ώστε να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα το εξαθλιωμένο φθηνό εργατικό δυναμικό που θα απασχολούν στις επιχειρήσεις που θα μας κλέψουν. Φυσικά σε συνδυασμό με την πολυπολιτισμική κοινωνία που δημιουργούν στην Ελλάδα, με τη βοήθεια των μεταναστευτικών ροών όπου σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της CIA, οι μετανάστες αποτελούν το 25% του εργατικού μας δυναμικού. Υπάρχουν δηλαδή πάνω από το 1.000.000 ξένοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, απασχολούμενοι κυρίως στη γεωργία και ως ανειδίκευτοι.
* Του Ντίνου Ζήσου
