Και η διαφορά όλο και θα μεγαλώνει. Το ρισκάρω όμως γιατί η συμπεριφορά σου, υπερέβη κάθε όριο λογικής. Συμπεριφέρεσαι, ως κοινός υβριστής και εκβιαστής, χωρίς καμία αναστολή. Εσύ είσαι ο δημιουργός της κρίσης στις σχέσεις των δύο χωρών μας. Και αντί με την ισχύ που έχεις συγκεντρώσει στα χέρια σου, αντί με καλή διάθεση και διπλωματική γλώσσα, να ζητήσεις την ομαλή, αλλά και δίκαιη λύση των όσων προβλημάτων προκύπτουν, εσύ, κάνεις το αντίθετο. Κάνεις τον Γκιουλέκα.
Είστε ένας ηγέτης μεγάλης χώρας. Ένας ηγέτης όμως πρέπει να διακρίνεται, για τη σοβαρότητά του, την ορθή κρίση, την ηρεμία και το φρόνημα της δικαιοσύνης. Εσύ κάνεις ό, τι το αντίθετο. Φοβερίζεις τους πάντες. Παραβιάζεις καθημερινά τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο μας. Φοβερίζεις με εκφράσεις πρωτόγονου εκφοβισμού. Προβάλλεις δικαιώματα και απαιτήσεις αγνοώντας τις συνθήκες και διεθνείς συμφωνίες.
Γιαβρούμ Ταγίπ, πέρασε πια ο καιρός του Αττίλα. Οι διακρατικές διαφορές έχουν λυθεί παγίως και από πολλού. Πέραν τούτων χώνεψέ το, πως ουδέν ισχύει. Ό, τι νομίζετε πως σας ανήκει, μόνο με το Διεθνές Δίκαιο, θα το διεκδικήσετε. Και όχι βέβαια με απειλή και βία. Όχι με το DNA του κατακτητή Αττίλα και των Γκρίζων Λύκων. Γιατί άραγε δεν τηρείς τα Δημοκρατικά δεδομένα, ώστε να ενταχθείτε στην Ε.Ε. Αλλά πώς να μπείτε, όταν στο εσωτερικό σας φυλακίζεις τους μισούς Τούρκους ως αντιφρονούντες. Όταν διατηρείς τα Λευκά κελιά. Όταν εφαρμόζεις βασανιστήρια; Όταν κάνεις δίκες παρωδίας;
Η ιστορία διδάσκει. Δεν είναι άσχημο να τη διαβάζετε. Ε, ναι ξέρουμε πως οι ορδές και τα έξαλα στίφη των προγόνων σας σάρωσαν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία μας. Για 400 χρόνια μας επιβάλατε σκληρή σκλαβιά. Μας πετάξατε έξω από την Ιστορία. Κανείς δεν ήξερε αν υπάρχουμε. Μην ξεχνάτε, πως η γη που κατοικείτε ήταν Ελληνική. Εκεί έλαμψε ο Ελληνικός πολιτισμός. Εκεί έλαμψε ο Όμηρος, ο Αξεπέραστος, που τολμάτε και τον οικειοποιείσθε ως Ομάρ. Ντροπή βρε γιαβρούμ! Εκεί βρέ μπουνταλά στην Μικρασία, την Ιωνία και την Αιολία άνθιζε η Ελληνική παιδεία, η τέχνη, το Ελληνικό δαιμόνιο. Σεις έχετε να μας υποδείξετε κάτι παρόμοια με το Ελληνικό θαύμα; Ασφαλώς όχι. Σεις έχετε να επιδείξετε, άλλα πράγματα. Βαρβαρότητες και απανθρωπιά. Ξένα προ τα ιδεώδη Δημοκρατίας. Έχετε τις διώξεις, τους εξανδραποδισμούς, εξισλαμισμούς βίαιους, τα ολοκαυτώματα των αθώων Αρμενίων και των Ποντίων, τις σφαγές της Σμύρνης. Τον διωγμό των Ελλήνων της Κων/λεως του 1956, την αρπαγή της Κύπρου. Νισάφι μπρέ. Δεν χόρτασε η βάρβαρη ψυχή σας αίμα αθώων Ελλήνων; Οι Αρχαίοι είχαν περί πολλού τις Ερινύες και τις τύψεις. Έχεις ακουστά για αυτά; Ασφαλώς όχι. Περιεβλήθης την αρματωσιά του Ταμερλάνου και ορμάς κατά παντός, που οσμίζει αρπαγή. Θέλεις και τα πετρέλαια, και το αέριο και τη θάλασσά μας κι ότι άλλο, που διεγείρει τις ορέξεις σου. Αφερίμ βρε καρντάση ψάχνω να βρώ κάτι το ελαφρυντικό για σένα Σουλτάν-Εφέντη αλλά δεν μπορώ. Είσαι ακόμα και Καραγκιόζης, αφού μετά κόπου κατέλαβες το Αφρίν, αφήνοντας πίσω παιδάκια ανήμπορα, αθώους και συντρίμμια, έπειτα για να φανείς μεγάθυμος, με πανηγυρισμούς τους στέλνεις ανθρωπιστική βοήθεια. Ντροπή σου ρε Πεχλεβάνη.
Η ιστορία όσο κι’ αν το θέλεις δεν παραγράφεται. Εμείς με την ιστορία μας ζούμε, αιώνες τώρα. Και στα νάματά της λουζόμαστε και διαιωνίζουμε τη φυλή μας. Τα διδάγματά της είναι ο φάρος και η ρότα της διαβίωσής μας.
Εσύ όμως Σουλτάν-Εφέντη, δε νουγάς τίποτα απ’ όλα αυτά. Άλλωστε ποια ιστορία έχετε; Τι διδάσκετε στα παιδιά σας; Μια διαδρομή από βαμπίρια, από βιαιότητες. Απ’ όπου περνάτε σας ακολουθεί ο πόνος, το αίμα το θανατικό. Αχ βρε καρντάση. Γιόκ τσίπα. Γιόκ ανθρωπιά. Γιοκ ευαισθησίες ψυχής μπρε. Ένας θεατρίνος είσαι. Ένας δήθεν φιλόστοργος πατέρας, ενώ πίσω σου, σφαδάζουν τα παιδιά που σκότωσες. Εκείνα δεν ήταν πλάσματα του Θεού;
Βάλθηκες να μας καταστρέψεις. Αν και δεν πρέπει να ανησυχείς. Το έργο αυτό αναλάβαμε από καιρό εμείς οι ίδιοι. Οι μηδενιστές, οι αρνητές, οι χαλασοχώρηδες. Αλλά μην παίρνεις αέρα. Μη μετράς τη δύναμή σου, με πλοία και αεροπλάνα. Οι Μαραθωνομάχοι και οι Σαλαμινομάχοι, οι Αρματωλοί και κλέφτες του 1821 κι ακόμα οι ολίγοι του Έπους του 1940, έχουν πολλά να σου πουν, για την αναμέτρηση της ύλης με το πνεύμα.
Μην παραλογισθείς και κάνεις καμιά τρέλα, κι ανάψεις φωτιές. Εμείς τις αποποιούμεθα αυτές. Αλλά αν γίνουν δεν θα μας βρεις όπως απρεπώς μας ειρωνεύεσαι. Εμείς πρώτο αγαθό, από τους Αρχαίους ακόμα χρόνους έχουμε την Πατρίδα. Μάθαμε να πεθαίνουμε γι’ αυτήν.
«Μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η Πατρίς. Και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοίς νούν έχουσιν».
(Σωκράτης. Πλάτωνος Κρίτων 5Ι α`)
Γκέκε Βεληγκέκα. Αί σιχτίρ!
Από τον Κων/νο Παπακωνσταντίνου
