Η έξοδος της χώρας από μια πολυετή περίοδο των μνημονίων έχει εξελιχθεί σε επικοινωνιακό τρικ για την κυβέρνηση, η οποία με ένα θορυβώδη ανοίκειο τρόπο πανηγυρίζει, παρουσιάζοντάς της ως “καθαρή”. Βέβαια, εκτός από τα κόμματα της αντιπολίτευσης , έχουν αρχίσει και κάποιοι από το κυβερνών κόμμα να εκφράζουν την ανησυχία τους για την κατά τα άλλα καθαρή έξοδο αλλά με την προστασία της πιστωτικής γραμμής για τη χώρα.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστή στη γραμμή της εξουσίας, αγνοώντας τα 2,2 εκατομμύρια Έλληνες, τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, προχωρά σε αθρόες προσλήψεις με στόχο τη δημιουργία κομματικού στρατού, ώστε να εξασφαλίσει τη διάσωσή της στις επόμενες εκλογές.
Το καυτό μέτωπο στην εξωτερική πολιτική υφίσταται με τη χώρα να φαίνεται αδύναμη τόσο στο γεγονός ότι οι Έλληνες αξιωματικοί παραμένουν αιχμάλωτοι , όπως έχουν παραδεχτεί οι αρμόδιοι, όσο και στο θέμα επίλυσης της ονομασίας των Σκοπίων. Στο εσωτερικό της χώρας κυριαρχεί το «Υπερπλεόνασμα», όπως πολύ εύστοχα ανέφερε η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής κα Φ. Γεννηματά , το οποίο φυσικά προκύπτει από την εξαντλητική φορολόγηση των μεσαίων στρωμάτων. Η ελληνική κοινωνία έχει φτωχοποιηθεί, οι πολίτες πληρώνουν ότι μπορούν με δόσεις στερούμενοι βασικών αγαθών. Οι συντάξεις έχουν περικοπεί κι αναμένεται από το 2019 να εξαφανιστούν, ενώ οι μισθοί έχουν φτάσει στο ναδίρ. Ο κόσμος χάνει τα σπίτια του μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας των πλειστηριασμών την οποία εφηύρε η κυβέρνηση, ενώ οι επιχειρήσεις βρίσκονται σε πανικό, άλλες πτωχεύοντας και άλλες μεταναστεύοντας. Οι αγρότες βλέπουν τα εισοδήματά τους να εξανεμίζονται, αδυνατώντας να αντεπεξέλθουν τόσο στις συνεχείς αυξήσεις του κόστους παραγωγής όσο και στα νέα φορολογικά βάρη που επέβαλαν οι κυβερνώντες. Η στρατιά των ανέργων πληθαίνει και οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην στο εξωτερικό. Το δημογραφικό πρόβλημα αυξάνεται και το προσφυγικό έχει πνίξει τον τόπο.
Μια ματιά στις ελληνικές πόλεις θα πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι η χώρα κατέρρευσε. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η επίσημη διαφωνία της συγκυβέρνησης , που προβάλλεται στα ΜΜΕ με εκατέρωθεν βολές και αλληλοκατηγορίες για την κυβερνητική γραμμή, που στόχο έχουν να συγκρατήσουν όπως μπορούν και για όσο μπορούν την καρέκλα της εξουσίας. Αυτό το αποτρόπαιο θέαμα αποξενώνει τον πολίτη από την πολιτική και μεθοδεύει μια κατάσταση απροθυμίας και αδιαφορίας για τα κοινά. Το κυβερνητικό αλαλούμ που συνεχίζεται εντός και εκτός Βουλής, προβληματίζει και μπερδεύει στοχεύοντας ξεκάθαρα στην αποχή και την αποστροφή προς οτιδήποτε δημοκρατικό, απαξιώνοντας την ιστορία ενός ολόκληρου λαού.
Τα μέτωπα της συγκυβέρνησης είναι τόσα, οι κίνδυνοι καραδοκούν αλλά φαίνεται πως η κυβέρνηση δεν πτοείται. Ζούμε το απόλυτο θέατρο του παραλόγου, μόνο που δεν είμαστε θεατές σε παράσταση, αλλά αφορά την πατρίδα μας.
Και ενώ όλα είναι στον αυτόματο πιλότο έρχεται η αξιωματική αντιπολίτευση να δηλώσει “σωτήρας”, προσπαθώντας να εκμαιεύσει την ψήφο των πολιτών, φωνάζοντας σε όλους τους τόνους ότι έχει τη μαγική λύση. Οι πολίτες όμως δεν ξεχνούν πλέον το Ζάππειο 1,2,3 και την ψήφιση των πάντων από το κόμμα της ΝΔ. Το σκηνικό του 2012 επαναλαμβάνεται με τον νυν Πρόεδρο της ΝΔ να προσπαθεί διακαώς να εξασφαλίσει αυτοδυναμία , αλλά και συνεργασίες, βάζοντας κι αυτός τη χώρα σε μια μακρά προεκλογική περίοδο. Μόνο που μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν κύριοι της ΝΔ. Το έχετε κάνει στο παρελθόν ,δεν απέδωσε , το προσπαθείτε και πάλι.
Αν τα κόμματα δεν κατανοήσουν την πρόταση του Κινήματος Αλλαγής για εθνική συνεργασία, τότε η χώρα θα μπει και πάλι σε περιπέτειες με πολλαπλούς κινδύνους εκτροχιασμού σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο. Δεν πέρασαν λίγες ώρες από την επίσκεψη Γιούνκερ και ο Υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος όπως και ο κ. Μοσκοβισί φρόντισαν να μας προσγειώσουν δίνοντας ένα μάλλον άσχημο τέλος στο παραμύθι της “καθαρής εξόδου”.
Της Φράντζης Σαμαρίνα*
* Η Φράντζη Σαμαρίνα είναι μέλος της ΚΠΕ του Κινήματος Αλλαγής
