Από τον Γενάρη του ’19 λένε, μόνο με τη μείωση του αφορολόγητου, οι Έλληνες θα χάσουμε έναν ακόμα μισθό, ίσως οι συνταξιούχοι και δύο συντάξεις! Και αυτό το τραγικό για την οικιακή οικονομία γεγονός, θα έχει ακολουθήσει μια "ομοβροντία" νέων μειώσεων μισθών και συντάξεων, που δεν θα έχουν προηγούμενο σε σκληρότητα.
ΛΕΩ λοιπόν ότι, δυστυχώς, τα συνηθίσαμε όλα αυτά... Όχι μόνο εκάμφθησαν οι αντιστάσεις μας, αλλά μοιάζει να μας φαίνονται και φυσιολογικές οι όποιες αυξήσεις που προαναγγέλθηκαν, σε ΕΝΦΙΑ, αντικειμενικές αξίες ακινήτων και σίγουρα, σύντομα πάλι, στα κοινωνικά τιμολόγια.
ΚΑΙ ενώ φαίνεται πλέον καθαρά, ότι ουδείς μπορεί να βάλει φρένο στην εθνική κατηφόρα, έρχονται να προστεθούν στη θλιβερή αυτή κατάσταση και οι έκδηλες και λογικές ανησυχίες του κόσμου για εξωτερικούς δικτάτορες που μας απειλούν με τα χειρότερα!
ΚΑΙ ενώ οι... παλικαριές μας περιορίζονται στο να κουνάμε το δάκτυλο προς τις ευρωνατοϊκές συμμαχίες για να μας προστατέψουν από την πολεμοχαρή τακτική και τις απειλητικές διαθέσεις του Τούρκου σουλτάνου, εξακολουθούμε να ανεχόμαστε πολιτικούς που δυσκολεύονται να τα βρουν μεταξύ τους σε τέτοια υψίστης σημασίας εθνικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Αυτό και μόνο το γεγονός, μας κάνει να μην είμαστε άμοιροι ευθυνών, ακόμα και εάν μετανιώσαμε πικρά για τις όποιες επιλογές μας την τελευταία φορά στην κάλπη. Ίσως επειδή πονάει πολύ αυτό, να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε...
ΕΚΕΙΝΟ που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό όμως, είναι το γιατί, ενώ στα εσωτερικά μας θέματα τα πάντα κατευθύνονται από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς δανειστές, (ούτε... κλήσεις της τροχαίας δεν μπορούν να σβήσουν οι εγχώριοι πολιτικοί αν δεν τους επιτρέψουν) εντούτοις, στα εξωτερικά μας ζητήματα και δη στη φύλαξη των συνόρων μας που είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλοι τους κοινώς κάνουν την πάπια!
ΛΕΝΕ πως το μεγάλο όπλο του Ερντογάν είναι τα 3,5 εκατομμύρια των άμοιρων προσφύγων που "φιλοξενεί" στις ακτές του. Γιατί να μην είναι όμως και όπλο δικό μας; Ανοίγει τα σύνορά του αυτός προς την Ελλάδα, να τα ανοίξουμε και μεις προς την Ευρώπη! Τότε να δούμε ποιους και πόσο θα τους πιάσει ο πόνος! Αλλά είπαμε, διαθέτουμε πολιτισμό εμείς. Σεβόμαστε την ανθρώπινη δυστυχία και τους διεθνείς κανόνες. Από αυτά βεβαίως διαθέτουμε. Οι πολιτικοί με εκτόπισμα μας λείπουν!
Του Χρήστου Τσαντήλα
