Με όλα τα οργανωτικά στοιχεία σε πολύ χειρότερη μοίρα από το 1992, την πλειοψηφία των κομμάτων αντίθετη ή απούσα, την επίσημη Εκκλησία αρνητική, τα ΜΜΕ σε γραμμή πλήρους απαξίωσης και την ημέρα του συλλαλητηρίου σε ενοχική ''συνωμοσία σιωπής'', κι όμως, η συμμετοχή και η μαζικότητα, ο δυναμισμός και η εμβέλεια να είναι μεγαλύτερα από εκείνα του 1992!
Βέβαια, μέσα σε τούτη την κινητοποίηση, υπήρξαν και λειτούργησαν και άλλα θέματα που κυοφορούνταν και ζυμώνονταν στην κοινωνική βάση τα τελευταία χρόνια.
Η εκδήλωσή τους ήταν εκπληκτική: μηνύματα συγκλονιστικά, μηνύματα αφύπνισης, αλλαγής στις πολιτικές, στη σκέψη, στις συμπεριφορές. Μηνύματα αλλαγής Πορείας !
Κανείς, πλέον δεν μπορεί να λέει ότι δεν είδε, δεν αντιλήφθηκε, κανείς δεν μπορεί να συνεχίζει όπως χθες.
Η κυβέρνηση, παρά τις ακαμψίες και την προκλητικότητά της, καθώς, και την ιστορική της ενδοτικότητα (ως πολιτικού χώρου) σε τέτοια ζητήματα, θα αναγκασθεί να δει ότι το συλλαλητήριο ήταν η μαζικότερη αμφισβήτησή της (και μπορεί να κλιμακωθεί και να διευρυνθεί). Τα ένστικτα επιβίωσής της θα συγκρουσθούν με τις εμμονές της, την οριακότητά της και τις καλές υπηρεσίες προς τους συμμάχους και εταίρους.
Η ''Ν.Δ.'' εμφανίζεται έτοιμη για μια κάποια στροφή, δειλή και ταλαντευόμενη, δείχνει να ωθείται σε μετακίνηση, αλλά και οι εσωτερικές της ασυμφωνίες να λειτουργούν ανασταλτικά.
Η ΔΗΣΥ (το ΠΑΣΟΚ), που θα έπρεπε να έχει από την πρώτη στιγμή άλλη θέση κι άλλη στάση, με βάση και τις παραδόσεις και τις παρακαταθήκες του, εμφανίζει αγκυλώσεις, σοβαρές αδυναμίες ανάλυσης και αναπροσανατολισμού, εσωτερικά μπλοκαρίσματα, κινδυνεύοντας να χάσει ένα ακόμα momentum.
Το ''Ποτάμι'' ο πιο πρόθυμος στην άτυπη ''συμμαχία προθύμων'', εκτός από την προσφερόμενη οπισθοβαρή καθήλωση της Κεντροαριστεράς, αντιλαμβάνεται τον επερχόμενο οριστικό διαμελισμό.
Ο Καμμένος (ΑΝΕΛ), μια οντότητα πολιτικά τυχοδιωκτική έχει ως μόνο τελικό κριτήριο την πολιτική διάσωση -επίπλευση, με κερδοσκοπική εκμετάλλευση του ενδιάμεσου πολιτικού χρόνου.
Η ''Χ.Α.'' έχει απρόσμενα αναδειχθεί από την κυβέρνηση, μέσω των καταγγελιών της και της λεκτικής επιθετικότητας, ως παράγοντας καθοριστικός, όταν η επιρροή της και στο συλλαλητήριο και γενικότερα ήταν ασήμαντη, το δε λαϊκό αίσθημα, απέναντί της, απόλυτα αντίθετο και ενεργά απορριπτικό.
Το ΚΚΕ, με ιστορικά βάρη στη συγκεκριμένη υπόθεση, και γενικότερα, χωρίς δυνατότητες υπερβάσεων και αναθεωρήσεων, ακολουθεί, κρίνοντας μάλιστα το πεδίο αυτό μη προνομιακό για τη δράση του.
Η ''Ένωση Κεντρώων'' (Λεβέντης) φυλλορροώντας και δείχνοντας τον πραγματικά ευκαιριακό χαρακτήρα της, υιοθετεί μια ασυμβίβαστη ρητορική με πολύ περιορισμένη πλέον εμβέλεια.
Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα εμφανίζει, από τις πρώτες του αντιδράσεις, χαμηλά ανακλαστικά, δείγμα του μεγάλου, πολύ πιο διευρυμένου χάσματος που το χωρίζει από την κοινωνία και τις αναζητήσεις της, επιβεβαίωση των αρτηριοσκληρώσεων και της απολίθωσης που το χαρακτηρίζουν.
Ωστόσο, οι ανησυχίες, η αμηχανία και η αναζήτηση καταλαμβάνουν χώρο, εκεί που οι βεβαιότητες έδειχναν ισχυρές. Οι ρωγμές έχουν ξεκινήσει.
Για πρώτη φορά, την τελευταία πενταετία, μετά από μια ανησυχητική ύφεση στις ευρύτερες μαζικές κινητοποιήσεις, η χθεσινή, καταλυτική είσοδος στη σκηνή του λαϊκού παράγοντα φέρνει πραγματικά νέα, ενδιαφέροντα και ελπιδοφόρα στοιχεία.
Και σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να γνωρίζουμε και να είμαστε διαρκώς δραστήριοι και παρεμβατικοί, παντού και κάθε στιγμή: ο αγώνας για τη Μακεδονία, ο αγώνας για την Πατρίδα θα συνεχισθεί, μέχρι τη δικαίωση.
Του Λευτέρη Τζιόλα
