Χτυπά λοιπόν την πόρτα του παραδείσου και μεγαλόσχημος με τη μεγάλη στολή του ζητά επιτακτικά να τον κρίνει κάποιος ανώτερός του, μιας και ο τίτλος του περιείχε συν τοις άλλοις και το χαρακτηρισμό Άγιος! Απέναντί του στεκόταν ο μαθητής του Ιησού, Πέτρος, γνωστός ως ψαράς τύποις και ουσία! Ντυμένος μ' ένα πολύ λευκό χιτώνα μόνον, αισθάνθηκε να τον παρατηρεί ο επισκέπτης με υποτιμητικό βλέμμα αφ' υψηλού!
Συγχωρήστε τον γράφοντα για το αδρό της περιγραφής, αλλά σκοπός του είναι η αποτύπωση μιας ζωηρής παράστασης εικόνας στον αναγνώστη, και ουδεμία πρόθεση ασέβειας υπάρχει. Ζητά λοιπόν ο ταπεινός Πέτρος από τον Ιησού δάσκαλό του να κρίνει εκείνος τον αφιχθέντα.
Πράγματι, εμφανίζεται ο γλυκύτατος Ναζωραίος και ευγενικά ζητά από τον άρτι αφιχθέντα επισκέπτη του να υποβάλλει το αίτημά του και την απολογία του συγχρόνως. Μακρηγορώντας στον δικανικό του λόγο υπεράσπισής του είπε πολλά, αλλά, το κυριότερο... "Αλήθεια, εσείς οι προφήτες εν ζωή έρχεστε στους ανθρώπους, αναστατώνετε την κατεστημένη τάξη και αντίληψη με τα λεγόμενά σας και κάποια στιγμή απέρχεστε συνήθως δολοφονημένοι και σπάνια με φυσικό τρόπο. Είστε λιγότερο επικίνδυνοι πεθαμένοι, αλλά για να έχετε απαίτηση να καρπίσουν οι λόγοι σας, πρέπει κάποιοι με κίνδυνο της ζωής τους, ίσως, να τους στηρίξουν στη συνείδηση των ανθρώπων, αλλά το σπουδαιότερο κατά τη γνώμη μου είναι να τους προφυλάξουν από τους κακόβουλους αιρετικούς και τους αμφισβητίες των λεγομένων σας. Κάποιοι στρατεύονται για αυτόν τον σκοπό και ο υποφαινόμενος καταπολέμησε δραστικά τους κάθε λογής εχθρούς σου, είτε ήταν κατά τη γνώμη του αιρετικοί, είτε Εβραίοι, μάγοι και γενικά αντιδραστικοί στη μεγάλη Εκκλησία που οικοδομήσαμε εμείς το ιερατείο προς χάριν της θεότητά Σου! Είναι ή δεν είναι δικαιολογημένες οι χιλιάδες εκτελέσεις στην πυρά που διέταξα εγώ ο πιστός σου υπηρέτης;"
Ένα σύγνεφο σκίασε τον πάντα γλυκό στην έκφραση Ναζωραίο και του απάντησε "Ορθός βέβαιος και ισχυρός ο λόγος σου προς υπεράσπιση του δικού σας δημιουργήματος, της ανθρώπινης δομής της Εκκλησίας, αλλά απέραντα πλατειά είναι η αγάπη μου προς όλους και καθόλου στενόκαρδη όσο η δική σας" και αμέσως έστρεψε τα νώτα του στον αιτούντα επισκέπτη!
Πήρα αφορμή από τον παραπάνω μύθο, προκειμένου να σταθώ και να νιώσω το τρομερό βάρος της έννοιας της λέξης Πίστη! Η ίδια η λέξη συνήθως αναφερόμενη στην κοινωνία, έχει ως απαράβατο όρο την ύπαρξη μεγάλη μάζας ανθρώπων, οι οποίοι χωρίς κριτική άποψη, άβουλοι σύρονται ως πρόβατα από τον εκάστοτε κύρος τους, είτε είναι αυτός θρησκευτικός λειτουργός, είτε κοσμικός άρχοντας, χωρίς τη δική τους ελάχιστη νοητική διεργασία. Τάχα και στις αναφορές των ομιλιών διαφόρων ιεραρχών στην αναφέρονται ως ποίμνιο που ακολουθεί τυφλά τον ποιμένα τους; Όμως ποια η νοητική αξία κάθε μέλους του κοπαδιού όταν δεν του επιτρέπεται να συλλογάται ελεύθερα και με καλόπιστη κριτική αντιδιαστολή προς ό, του προσφέρεται ατόφια δογματικά; Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος μόνον όταν συμμετέχει στο "κοινωνικό γίγνεσθαι" με τη συνειδητή του πνευματική διεργασία, και συλλογάται καλά όποιος συλλογάται, ελεύθερα! Όχι λοιπόν στα κοπάδια των κάθε λογής - ισμών, είτε είναι αυτοί θρησκευτικοί, είτε και το συνηθέστερο πολιτικοινωνικοί. Αν αναλογιστούμε όλες τις μεγάλες επαναστάσεις στην ανθρώπινη ιστορία, θα διαπιστώσουμε ότι η μεγάλη μάζα των εξεγερμένων πάντα δρούσε σαν μεθυσμένη, σε ανταπόκριση είτε ιδεαλιστικών αστικών συνθημάτων , είτε καθοδηγούμενη αργότερα από τον μανδύα του επιστημονικού υλισμού ή και χειρότερα από τον άμετρο και γεμάτο μίσος εθνικιστικό φασισμό. Όμως, η αυγή βρήκε ως επί το πλείστον τις αξίες για τις οποίες ξόδεψαν την ορμή τους, τόσο κουρασμένες και τσακισμένες, όπως άλλωστε ολες τις αυγές των μεθυσμένων. Μόνο να αναλογιστούμε το γεγονός ότι οι τύχες των αγωνιστών, επαναστατών ορίζονται. Και εν τέλει, παίχτηκε η ζωή τους από ορισμένους ιεροεξεταστές, είτε λεγόντουσαν Χίτλερ, Στάλιν, Πολ Ποτ της Καμπότζης κ.λπ. Θα νιώσουμε μια παγωμάρα να απλώνεται στην ψυχή μας!
Στην εποχή μας που πληροφόρηση, πολιτισμός, τεχνολογία, τρέχουν με γεωμετρική αυξανόμενη ταχύτητα, και κοινωνοί τους είναι οι άνθρωποι απανταχού της Γης, την ελπίδα και την προσδοκία ενός κοινού συνειδησιακά νου και αντίληψης, την παίρνει η επικοινωνία όλων των σκεπτόμενων υποκείμενων ανθρώπων. Ετσι σαν αποτέλεσμα θα διαχυθούν, σε όλον τον πλανήτη πιθανόν αξίες κοινές σε όλους τους πολίτες παγκόσμια με μια καλοδεχούμενη διυποκειμενική διάδραση και στόχευση. Ετσι θα αναγνωρίσουμε την προφητεία του πρόσφατα θανόντα φιλοσόφου Χάμπερμας, χωρίς να έχουμε την ανάγκη των ιεροεξεταστών πατρώνων διαχειριστών και θεματοφυλάκων πίστης! Απλό κοινό νου αλληλοκατανόησης, αλληλοσεβασμού, στοιχεία άλλωστε μοναδικά για την εμπέδωση μιας κάποιας ηθικής στο κοινωνικό και πολιτικό "πράκτεον".
Για να επιτευχθεί, όμως, αυτό είναι άκρως απαραίτητο να διαλεχθεί ο πλανητικό πολίτης άνθρωπος πρώτα με τον εαυτό του, τον οποίο θα θέσει απέναντί του σε μια σωκρατική επίπονη διαλεκτική. Τότε δεν θα έχει ανάγκη ούτε θα επηρεάζεται από τους ισμούς, οι οποίοι, μοιάζουν με κλειστά ερμητικά συστήματα, αποστεωμένα και αποκλεισμένα από το διαρκές γίγνεσθαι της ανθρώπινης νοητικής διεργασίας!
Παύλος Γιατσάκης
