Γιορτή αγάπης, λύτρωσης και χαράς, γιορτή της καρδιάς που ως φάτνη υποδέχεται τον Δημιουργό της! Γιορτή που σμίγει τους ουρανούς με τη γη και τους ανθρώπους με τους αγγέλους!
Οι δρόμοι στολίστηκαν με χιλιάδες λαμπιόνια και χριστουγεννιάτικες καμπανούλες. Οι βιτρίνες των καταστημάτων ζωγραφίστηκαν με εικόνες της γιορτής. Πανύψηλα δέντρα φόρεσαν χριστουγεννιάτικη στολή και η φάτνη θυμίζει σε όλους το μέγα γεγονός.
Ύμνοι ψάλλονται, κάλαντα χαράς ακούγονται και χαμόγελο αισιοδοξίας ζωγραφίζεται στα χείλη των περαστικών, καθώς έστω και για λίγο ξεχνούν τα προβλήματα της καθημερινότητας που η κρίση ως "πληγή" Φαραώ δοκιμάζει τις αντοχές μας. Τις αντοχές του λαού και μόνο.
Δυστυχώς βαδίζουμε την οδό της αλλοτρίωσης! Γίναμε ταξιδιώτες χωρίς προορισμό. Ζούμε αγκαλιά με κάθε είδους κρίση. Συνηθίσαμε και στην προσβολή της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, που περιμένει στα συσσίτια του "Καλού Σαμαρείτη"! Ευτυχώς υπάρχει και η εκκλησία που προσπαθεί να περισώσει τη θεοειδή εικόνα του με την κάθε είδους φροντίδα της.
Χοάνη ο κόσμος, όπως και η χώρα μας. Οι υπεύθυνοι επέτρεψαν την ψευτοπρόοδο και αμέλησαν για την καλλιέργεια και ενίσχυση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας του λαού αποδεχόμενοι "εκπτώσεις" αξιών και αρχών χάρη του "προοδευτισμού" και του ευδαιμονισμού. Και να, τα αποτελέσματα. Ανεργία, φτώχεια, ξενιτιά, ληστείες, βία, αλλά και απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Μέγα πολιτικό πρόβλημα συνάμα όμως και θεολογικό αφού καταλύεται η ελευθερία του προσώπου -το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο- και κατ' επέκταση του κράτους ώστε η πορεία του να είναι αποτέλεσμα των ελεύθερων επιλογών του.
Άφωνος ο κόσμος παρακολουθεί τα συμβαίνοντα σε όλο τον κόσμο. Βιασμοί, πόλεμοι, αίμα, πρόσφυγες, μετανάστες, τρομοκρατία, φόβος!
Τα προβλήματα όμως αυτά δεν λύονται με εορταστικές "επετείους", κεράκια και λουλούδια. Ούτε με ευχετήριες κάρτες!
Τα προβλήματα θεραπεύονται μόνο στην πηγή της γέννησης. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως οι "μεγάλοι" της γης τα δημιουργούν για ικανοποίηση δικών τους συμφερόντων και επιθυμιών του αρρωστημένου "εγώ" τους.
Χρειάζεται μιαν άλλη πολιτική αλλά και πολιτικοί με σεβασμό στον άνθρωπο που να πολιτεύονται με την αρετή της αγάπης και της δικαιοσύνης, εραστές της ζωής, της προσφοράς και της ειρήνης και όχι του πλούτου και των ηδονών!
Αυτή η πολιτική δεν είναι ουτοπία, όπως λένε οι βολεμένοι. Απόφαση χρειάζεται. Να έλθουμε "εις εαυτόν" και να αλλάξουμε. Στον τρόπο ζωής, στις ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία, σε όλα.
Ανακαίνιση παντού. Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων.
Χριστούγεννα, δεν είναι μόνο ρεβεγιόν, διασκέδαση, δώρα και λαμπιόνια. Είναι και πνευματικά Χριστούγεννα. Τότε ο ανακαινισμένος άνθρωπος θα ψάλλει ευτυχής: "Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός επί γης υψώθητε...".
Ο νεογέννητος Χριστός θα χτυπήσει και φέτος την πόρτα της ψυχής μας.
Αραγε θα τον ακούσει κανείς;
Του Δημητρίου Νταφούλη