Εμείς μπήκαμε στο πρόγραμμα-μνημόνιο το 2010 για να βγούμε το 2013, καθυστερήσαμε και θα βγαίναμε το 2015, ήρθαν ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ και μας εγκλώβισαν σε νέο πρόγραμμα-μνημόνιο μέχρι το 2018 ενώ έχουν ήδη προγραμματιστεί μνημονιακά μέτρα για το 2019 και το 2020.
Δαπανηροί πειραματισμοί
Εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόστηκε η διετία 2015-2016 μετατράπηκε από περίοδο δυναμικής ανάπτυξης, όπως προέβλεπε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε περίοδο οικονομικής στασιμότητας.
Το 2017 άρχισε να αναπτύσσεται η ελληνική οικονομία αλλά συνεχίζει να μένει πίσω σε σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους ανταγωνιστές. Ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2017 είναι περίπου μισός από αυτόν που είχε προβλεφθεί και υπολείπεται του ρυθμού ανάπτυξης της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται στον πέμπτο χρόνο σταθερής ανάπτυξης, έχουν απορροφήσει την ανεργία που προκάλεσε η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και καταγράφουν το καλύτερο οικονομικό και επιχειρηματικό κλίμα από το 2000.
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η τριετία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν η τριετία των χαμένων οικονομικών ευκαιριών γιατί όλοι οι άλλοι άφησαν πίσω τους την κρίση ενώ εμείς εγκλωβιστήκαμε σε αυτήν.
Η σημασία της διεθνούς συγκυρίας
Η ευρωπαϊκή οικονομία βοηθήθηκε από την εξαιρετικά ευνοϊκή διεθνή συγκυρία η οποία όμως έχει κάποια ημερομηνία λήξης. Η ελληνική οικονομία κινδυνεύει από την αναπόφευκτη αλλαγή της διεθνούς συγκυρίας με όποιον τρόπο κι αν συμβεί αυτή.
Τα βασικά σενάρια σύμφωνα με τα οποία η διεθνής συγκυρία θα γίνει λιγότερο ευνοϊκή συνοψίζονται ως εξής.
Πρώτον, μπορεί να κλείσει ο κύκλος των εξαιρετικά χαμηλών διεθνών επιτοκίων εξέλιξη που θα οδηγήσει στην αύξηση του κόστους διαχείρισης του χρέους του Δημοσίου και πιθανότατα σε επιβράδυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης.
Δεύτερον, οι καλές οικονομικές εξελίξεις μπορεί να αμφισβητηθούν από πολιτικές ανακατατάξεις και αναταράξεις. Για παράδειγμα, μπορεί σε κάποια φάση να ξεφύγει από τον έλεγχο η διαδικασία του Brexit, να κλιμακωθεί η σύγκρουση μεταξύ Μαδρίτης και Βαρκελώνης, να μπει η Ιταλία σε περίοδο πολιτικής αστάθειας ή να επέλθει ρήξη μεταξύ «δυτικής» και «ανατολικής» Ε.Ε. για το προσφυγικό-μεταναστευτικό ή τον τρόπο λειτουργίας της Δημοκρατίας σε συγκεκριμένες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες της Ε.Ε.
Τρίτον, ο διεθνής χρηματοπιστωτικός τομέας εξακολουθεί να λειτουργεί σε συνθήκες υψηλού ρίσκου και είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν αρνητικές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια.
Οι μετοχές στα διεθνή χρηματιστήρια θεωρούνται από πολλούς αναλυτές υπερτιμημένες, το τραπεζικό σύστημα δεν έχει ξεπεράσει όλα του τα προβλήματα, η λεγόμενη σκιώδης τραπεζική αναπτύσσεται δυναμικά σε συνθήκες αδιαφάνειας και κανείς δεν μπορεί να πει με ακρίβεια πώς θα εξελιχθεί το πολυσυζητημένο κρυπτονόμισμα - Bitcoin.
Αν κάτι πάει στραβά στο μέλλον, η ελληνική οικονομία θα βρεθεί αντιμέτωπη με έναν νέο λογαριασμό επειδή δεν έχει καταφέρει να αφήσει τα μεγάλα προβλήματα πίσω της και εξακολουθεί να είναι ο αδύναμος κρίκος της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Η σημασία του χρόνου για την οικονομία είναι τεράστια και ο τρόπος με τον οποίο σπαταλήθηκε από τις κυβερνήσεις Τσίπρα προκαλεί δικαιολογημένο προβληματισμό. Η κυβερνητική ηγεσία συγκρίνει τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας το 2017 με το 2012 ή το 2014 ενώ θα έπρεπε να τις συγκρίνει με τις επιδόσεις των άλλων ευρωπαϊκών οικονομιών. Οι Ευρωπαίοι εταίροι είναι ταυτόχρονα ανταγωνιστές μας και όσο πιο πίσω μένουμε τόσο πιο επώδυνη γίνεται η προσαρμογή και πιο δύσκολο το πέρασμα σε μια νέα περίοδο οικονομικής ανάπτυξης.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
